9. Daire 1996/4226 E. , 1997/2743 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1996/4226
Karar No: 1997/2743
Temyiz İsteminde Bulunan : Çankaya Belediye Başkanlığı-ANKARA
Vekili : …
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : Yükümlü kurum adına tahakkuk ettirilen 1991-1992-1993 yıllarına ait emlak vergilerinin tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davayı; ödeme emrine konu olan emlak vergilerinin ilgili bulunduğu taşınmazların hizmet binası, lojman ve misafirhane olarak kullanıldığı, belediyenin, bu hususların aksine bir tespitinin bulunmadığı anılan taşınmazların 507 sayılı Kanunun 88. maddesinde öngörülen Türkiye … Konfederasyonunun, kuruluş amaçlarına uygun olarak kullandığı, bu nedenle söz konusu taşınmazlarının aynı Kanuna 3741 sayılı Kanunla eklenen ek 11. maddesine göre emlak vergisinden muaf olduğu, her hususun 6183 sayılı yasanın 58. maddesindeki böyle bir borcum yoktur kapsamı içinde müteala edilmesi icap edeceği gerekçesi ile kabul ederek ödeme emrini iptal eden … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının; Emlak Vergisi Kanununun 4 ve 14. maddesinde muaflık ve istisnaların sayıldığı, davacı konfederasyonun bu düzenlemeler içinde yer almadığı, söz konusu taşınmazların Emlak Vergisi Kanununun 22. maddesine göre muafiyet kapsamına girmediği ileri sürülerek bozulması istenmektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı Işın Esen’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. Fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun vergi mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına, …- lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 25.9.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.