Danıştay Kararı 9. Daire 1996/385 E. 1996/1748 K. 16.05.1996 T.

9. Daire         1996/385 E.  ,  1996/1748 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1996/385
Karar No: 1996/1748

Temyiz İsteminde Bulunan : Gökalp Vergi Dairesi Müdürlüğü – DİYARBAKIR
Karşı Taraf : …
Vekili : …

İstemin Özeti : Yükümlüye ait taşınmazın kamulaştırılması nedeniyle ödenen kamulaştırma bedelinden kesilen damga vergisinin ret ve iadesi istemiyle açılan davayı; 488 sayılı Damga Vergisi Kanununa bağlı 2 sayılı tablonun 1/A-9 bendinde resmi daireler lehine yapılan istimlakler nedeniyle düzenlenen her türlü kağıdın damga vergisinden muaf tutulduğu hükme bağlandığından resmi bir daire olduğu kuşkusuz olan D.S.İ. Genel Müdürlüğü lehine yapılan istimlak nedeniyle düzenlenen hertürlü kağıtın istisna kapsamında tutulması gerekirken yükümlüden damga vergisi tahsil edilmesinde yasal isabet bulunmadığı gerekçesiyle kabul ederek tahsil edilen damga vergisinin ret ve iadesine hükmeden … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının, kamulaştırma bedelinin ödenmesi sırasında düzenlenen makbuz kamulaştırma ile ilgili olmadığından damga vergisi ödenmesi gerektiği ileri sürülerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …’ın Düşüncesi : İleri sürülen bozma nedenleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1 numaralı bendinde öngörülen nedenlerden hiçbirisine girmediğinden, temyiz isteğinin reddi ile hukuka ve usul hükümlerine uygun bulunan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar, usule ve hukuka uygun vergi mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına 16.5.1996 gününde oybirliği ile karar verildi.