9. Daire         1996/3770 E.  ,  1996/4322 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1996/3770
Karar No: 1996/4322

Temyiz İsteminde Bulunan : …
Vekili : …
Karşı Taraf : Şişli Belediye Başkanlığı Hesap İşleri Müdürlüğü
Şişli/İSTANBUL

İstemin Özeti : Kağıthane Belediye sınırları içinde faaliyette bulunan yükümlü bankanın genel müdürlüğe ait işyerinin Şişli Belediye hudutları içindeki yeni hizmet binasına nakletmesi nedeniyle iş yeri açma izin harcı ödenmediğinin yoklama ile tespit edilmesi üzerine 1993 yılı için tarh edilen kusur cezalı işyeri açma izni harcının terkini istemiyle açılan davayı; taşınma nedeniyle Şişli Belediye sınırları içinde yeni bir işyeri açılması nedeniyle sözü edilen belediye tarafından 2464 sayılı Yasanın 81.maddesine göre işyeri açma izin harcı tarholunmasının yerinde olduğu gerekçesi ile reddederek cezalı tarhiyatı onayan … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının; şirketin faaliyete başladığı zaman işyeri açma izin harcının bir defaya mahsus alınması gerektiği, işyerinin Şişli Belediye hudutları içine taşınmasının adres değişikliği niteliğinde olduğu ve işyeri açma izin harcına tabi bulunmadığı ileri sürülerek bozulması istenmektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar, usule ve hukuka uygun vergi mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına, ….-lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 12.12.1996 gününde oybirliği ile karar verildi.