Danıştay Kararı 9. Daire 1996/3246 E. 1997/4300 K. 23.12.1997 T.

9. Daire         1996/3246 E.  ,  1997/4300 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1996/3246
Karar No: 1997/4300

Temyiz İsteminde Bulunan : …
Karşı Taraf : Karadeniz Vergi Dairesi Müdürlüğü – Trabzon

İstemin Özeti : Yükümlü şirket adına, ödeme kaydedici cihaz fişinde adres belirtilmediği nedeniyle kesilen birinci derece beş kat usulsüzlük cezasının kaldırılması istemiyle açılan davayı; 3100 sayılı Katma Değer Vergisi Mükelleflerinin Ödeme Kaydedici Cihaz Kullanmaları Mecburiyeti Hakkındaki Kanunun 3. maddesinde ödeme kaydedici cihaz kullanmak suretiyle verilen satış fişlerinde, satış fişini veren kişi ve kuruluşun adı ve soyadı veya unvanının, adresinin, bağlı bulunduğu vergi dairesi ve hesap numarasının, satılan malların cinsi ve bedellerinin, vergili olup olmadıklarının ve bunlara ait toplamların, müteselsil fiş numarasının, işlem tarihinin, cihazın onaylandığını gösterir sembolün ve cihaz sicil numarasının gösterilmesi gerektiği, aynı Kanunun 8/2. maddesinde ise Maliye ve Gümrük Bakanlığınca belirlenip açıklanan usul ve esaslara uymayan ödeme kaydedici cihazları kullanan mükellefler hakkında her bir tespit için ayrı ayrı olmak üzere Vergi Usul Kanununa bağlı “Usulsüzlük Cezalarına Ait Cetvel” de yer alan birinci derece usulsüzlük cezalarının beş katı uygulanacağı hükümlerinin yer aldığı, olayda, faaliyetlerinde kullanmak üzere aldığı yazar kasayı diğer belgelerle birlikte cihazdan aldığı örnek fişi de ekleyerek vergi dairesine bildiren davacı adına, örnek yazar kasa fişinde iş yeri adresinin bulunmadığından bahisle usulsüzlük cezasının kesildiği, 3100 sayılı Kanunun anılan maddesi ve aynı Kanunun 10. maddesiyle verilen yetkiye dayanılarak çıkartılan 20 seri no’lu Genel Tebliğ hükümleri uyarınca adresin, ödeme kaydedici cihazla verilen fişlerde yer alması gereken mecburi unsur olduğu, mükellef tarafından cihazın hafızasına yerleştirilmek üzere ilgili servise proğramlattırılması gerektiği, oysa cihazdan alınarak vergi dairesine ibraz edilen ödeme kaydedici cihaz fişinde, sadece şirketin unvanı, telefon numarası ve şehir isminin yazıldığı, ancak cadde ve kapı numarasının fişte yer almadığının görüldüğü, bu durumda ödeme kaydedici cihaza adres proğramlattırmayan davacı adına kesilen cezada yasalara aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle reddederek usulsüzlük cezasını onayan … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının; ödeme kaydedici cihaz fişinde şirket unvanı, vergi dairesi hesap numarası, telefon numarası ve satılan malların katma değer vergisi oranlarının yer aldığı, ancak şirket adresinin bulunmadığı neden gösterilerek, bu eksiklik nedeniyle ceza kesilmesinin haksızlık olduğu öne sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

Savcı …’ın Düşüncesi : İleri sürülen bozma nedenleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1 numaralı bendinde öngörülen nedenlerden hiçbirisine girmediğinden, temyiz isteğinin reddi ile hukuka ve usul hükümlerine uygun bulunan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nun Düşüncesi : Satışların belgelendirilmesinde kullanılmayan örnek fişteki adres noksanlığından dolayı kesilen usulsuzlük cezasını onayan vergi mahkemesi kararının bozulması gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Uyuşmazlık, faaliyetlerinde kullanmak amacıyla satın aldığı ödemekaydedici cihaza levha almak için 18.9.1995 tarihli dilekçesine eklediği örnek yazar kasa fişinde işyeri adresinin bulunmadığı neden gösterilerek yükümlü şirket adına kesilen birinci derece beş kat usulsüzlük cezasının kaldırılması istemiyle açılan davayı reddederek cezayı onayan vergi mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulması istemine ilişkin bulunmaktadır.
3100 sayılı Katma Değer Vergisi Mükelleflerinin Ödeme Kaydedici Cihazları Kullanmaları Mecburiyeti Hakkında Kanunun 3762 sayılı Kanunun 4. Maddesiyle değişik 10. maddesinde Maliye Bakanlığının, ödeme kaydedici cihazların kullanımlarıyla ilgili olarak, bu Kanunla belli edilen hususlar dışında uyulması gereken usul ve esasları belirlemeye ve bunlarda değişiklik yapmaya yetkili olduğu hükme bağlanmış olup, aynı Kanunun mükerrer 8. maddesinin 2. fıkrasında, Maliye Bakanlığınca belirlenip açıklanan usul ve esaslara uymayan üretici veya ithalatçı kuruluşlar, bunların satış bakım-onarım servislerinde görevli elemanları ile ödeme kaydedici cihazları kullanma mecburiyeti bulunan mükellefler hakkında, her bir tespit için ayrı ayrı olmak üzere Vergi Usul Kanununa bağlı “Usulsüzlük Cezalarına Ait Cetvel” de yer alan birinci derece usulsüzlük cezalarının beş katının uygulanacağı öngörülmüştür.
Öte yandan aynı Kanunun 3. maddesinde ise, ödeme kaydedici cihaz kullanmak suretiyle verilen satış fişlerinde; satış fişini veren kişi veya kuruluşun adı ve soyadı veya unvanının,adresinin, bağlı bulunduğu vergi dairesi ve hesap numarasının, satılan malların cinsi ve bedellerinin, vergili olup olmadıklarının ve bunlara ait toplamların, müteselsil fiş numarasının, işlem tarihinin, cihazın onaylandığını gösterir sembolün ve cihaz sicil numarasının gösterilmesi gerektiği kuralına yer verilmiştir.

Bu hükümlerden, ödeme kaydedici cihazın kullanılması sırasında düzenlenen, başka bir ifade ile satışların belgelendirilmesinde kullanılan fiş üzerinde tespit yapılması halinde ceza kesilmesi gerektiği anlaşılmaktadır.
Olayda ise, işletmede kullanılmak üzere satın alınan ödeme kaydedici cihazın vergi dairesince kayıt ve tasdik işleminin yapılması sırasında bildirim dilekçesine eklenen ve henüz kullanılması söz konusu olmayan örnek fiş üzerinde yükümlü şirketin işyeri adresinin bulunmadığı tespit edilerek adına birinci derece beş kat usulsuzlük cezası kesildiği görülmektedir.
Bu durumda, vergi dairesi müdürlüğünün ödeme kaydedici cihaza ait kayıt ve tasdik işlemini yapmadan önce, örnek fişin öngörülen şartlara uygun olmadığını tesbit ettiği halde, bir uyarı yapmadan yükümlü şirkete ait ödeme kaydedici cihaza levha verdiğinin anlaşılması nedeniyle satışların belgelendirilmesinde kullanılmayan örnek fişteki adres noksanlığından dolayı kesilen birinci derece usulsüzlük cezasına karşı açılan davanın mahkemece reddedilmesinde isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kabulüne, … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının bozulmasına, dosyanın anılan mahkemeye gönderilmesine 23.12.1997 tarihinde oybirliği ile karar verildi.