9. Daire         1996/2436 E.  ,  1997/2577 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1996/2436
Karar No: 1997/2577

Temyiz İsteminde Bulunan : Beşiktaş Belediye Başkanlığı – İSTANBUL
Vekili : …
Karşı Taraf : …
Vekili : …

İstemin Özeti : …, … Cad. … pafta … ada, … parselde kayıtlı taşınmazın 2/3 hissesini 18.11.1994 tarihinde satın alarak, hisse miktarını tam’a ıblağ eden davacının taşınmaza ait emlak vergisi değişiklik beyannamesini kanuni ve ek sürede vermediğinden bahisle 1995 yılı için adına kesilen ağır kusur cezasının kaldırılması isteğiyle açılan davayı; 1319 sayılı Emlak Vergisi kanununun 23 ncü maddesinde; vergi değerini tadil eden sebeplerin doğması halinde vergi beyanamelerinin, değişikliğin vukuu bulduğu bütçe yılı içerisinde verileceği, bu haller bütçe yılının son üç ayı içinde vukubulduğu takdirde beyannamenin olayın vuku bulduğu tarihten itibaren üç ay içinde verileceğinin hükme bağlandığı, aynı Kanunun 27 nci maddesinde ise, emlak vergisi beyannamesinin süresi içinde verilmemesi halinde, bu sürenin sonundan başlayarak iki ay bekleneceği, beyannamenin bu süre içinde verilmesi halinde vergi ziyaı olmamış sayılacağının belirtildiği, olayda kanuni ve ek sürenin bitim tarihi olan 18.4.1995 tarihine kadar verilmesi gereken emlak vergisi değişiklik beyannamesinin bu süreden sonra verildiği tartışmasız olmakla birlikte 1995 yılı için tahakkuk ettirilen emlak vergisinin birinci taksidinin, Emlak Vergisi Kanununun 30. maddesine uygun şekilde … gün ve … sayılı makbuzla ödendiği anlaşıldığından, davacının vergi ziyaına sebebiyet verdiğini kabul etmeye imkan bulunmadığı ve bu nedenle kesilen cezanın yerindeolmadığı gerekçesiyle kabul ederek ağır kusur cezasını kaldıran … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının; 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 27. ve 32. maddeleri gözönüne alındığında mükellef adına ağır kusur cezası kesilmesinin yasanın açık hükmü gereği olduğu ileri sürülerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun istemin reddi gerektiği yolundadır.
Savcı …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun vergi mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına, …- lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 17.9.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.