Danıştay Kararı 9. Daire 1995/3975 E. 1997/202 K. 21.01.1997 T.

9. Daire         1995/3975 E.  ,  1997/202 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1995/3975
Karar No: 1997/202

Temyiz İsteminde Bulunan : İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı
İSTANBUL
Vekili : …
Karşı Taraf : …
Vekilleri : …

İstemin Özeti : Yükümlü şirket tarafından işletilen otele ait oyun salonlarındaki rulet oyununu müşterek bahis olarak değerlendirilerek beyannamede belirtilen gayrisafi hasılat üzerinden % 20 oranında hesaplanıp ödenen eğlence vergisinin düzeltme ve şikayet yolu ile iadesi isteminin reddi suretiyle tesis edilen … gün ve … sayılı Belediye Başkanlığı işleminin iptali talebiyle açılan davayı; 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 21.maddesinde belirtilen ve belediye sınırları ile mücavir alanlar içinde yer alan eğlence işletmelerinin faaliyetlerinin eğlence vergisine tabi olduğu, aynı Kanunun 20.maddesinin 2.fıkrasında, müşterek bahislerde bahsi tertip eden kuruluşa isabet eden gayrisafi hasılatın, 3.fıkrasında da, biletle girilmesi zorunlu olmayan bar, pavyon, gazino, gece kulübü, taverna, diskotek, kabare, dansing, bilardo ve masa futbolu salonları gibi eğlence yerlerinde işin mahiyetine göre çalışılan her gün için belediye meclislerince takdir edilecek miktarın eğlence vergisinin matrahını oluşturacağı, aynı kanunun verginin nispet ve miktarını belirleyen 21.maddesinde, müşterek bahislerde verginin nispi olarak %20, biletle girilmesi zorunlu olmayan eğlence yerlerinde ise verginin maktu olarak belediye meclisince tayin edileceğinin hükme bağlandığı, olayda, … Otelinde oynanan rulet oyunu müşterek bahis olarak nitelendirilerek nispi olarak eğlence vergisi tahakkuk ettirilmiş ise de, Milli Piyango İdaresi Genel Müdürlüğünün Kuruluş ve Görevleri Hakkındaki 320 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 2.maddesine göre, talih oyunlarının beceri veya şansa dayanan fiş, jeton veya para ile oyun araç ve gereçleriyle bir kasaya karşı veya oyun makinalarında oynanan oyunlar olduğu, müşterek bahislerin ise, spor toto, spor loto ve at yarışları şeklinde oynandığı ve yatırılan toplam paradan komisyon, vergi ve rüsumlar düşüldükten sonra geriye kalanın kazananlar tarafından bahse konulan tutar oranında veya eşit olarak paylaşıldığı, bu açıklamalar karşısında, rulet oyununun, oyun salonlarında oynanan masa oyunlarının bir türü olduğu ve bir kasaya karşı sınırlı kişi tarafından oynandığı, oyun sonunda toplanan paralardan komisyon gideri payı veya belli yükümlülüklerin düşülmesinden sonra kalan paranın dağıtılmasının sözkonusu olmadığı, bu durumda biletle girilmesi zorunlu olmayan eğlence yeri olarak kabul edilip maktu olarak eğlence vergisine tabi tutulması icabedeceği, gerekçesi ile kabul ederek işlemi iptal eden ve nispi olarak ödenen eğlence vergisinin terkin ve iadesine hükmeden … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının; davanın süresinde açılmadığı, davacının iddiaları vergi hatası olarak değerlendirilemeyeceğinden bu aşamada incelenemeyeceği ileri sürülerek bozulması isteminden ibarettir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
Savcı …’ün Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nun Düşüncesi : İleri sürülen iddialar, usule ve hukuka uygun vergi mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına, ….-lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 21.1.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.