Danıştay Kararı 9. Daire 1995/2753 E. 1996/988 K. 19.03.1996 T.

9. Daire         1995/2753 E.  ,  1996/988 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1995/2753
Karar No: 1996/988

Temyiz İsteminde Bulunan : Demirtaş Belediye Başkanlığı Osmangazi-BURSA
Vekili : …
Karşı Taraf : …
Vekili : …

İstemin Özeti : Organize Sanayi bölgesindeki yükümlü şirkete ait fabrika binalarının 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununda yer alan geçici muafiyet hükmünden yararlandırılamayacağından bahisle 1994 yılı genel beyan dönemi ve mütakip yıllar için tahakkuk ettirilen emlak vergisi ile 1994 yılı için tahakkuk ettirilen ek gayrimenkul vergisinin terkini istemiyle açılan davayı; 1319 sayılı Kanunun 5. maddesinin (f) fıkrasında, organize sanayi bölgeleri ile sanayi ve küçük sanat sitelerindeki binalarının inşalarının sona erdiği tarihi takip eden bütçe yılından itibaren 5 yıl süre ile geçici muafiyetten yararlandırılacağının hükme bağlandığı, anılan madde hükmünde hiç bir ayrıma tabi tutulmaksızın ve fıkra hükmü diğer fıkralarla ilgilendirilmeksizin doğrudan doğruya bu bölgelerde inşa edilen bütün binaların inşa tarihini takip eden bütçe yılından itibaren beş yıl süreyle geçici muafiyetten yararlandırılacağının belirtildiği buna göre, fabrika tesislerine ait binaların bir kısmının, sanayi ve küçük sanat hizmetlerinde kullanılmayıp, ambar, santral fosfatlama, soğutma gurubu, sosyal tesis gibi kullanıldığı halde guruplara ayrılmadığından bahisle anılan fıkrada yer alan geçici muafiyetten yararlandırılmayarak söz konusu maddenin (a) fıkrasında yer alan 1/4 oranındaki geçici muafiyet uygulanmak suretiyle yapılan tahakkukta yasal isabet görülmediği, diğer yandan, 3986 sayılı Kanunun 8. maddesinin, 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununda yer alan daimi ve geçici muaflıklar ile istisnaların ek gayrimenkul vergisi bakımından da geçerli olduğu hükmü karşısında yükümlü adına 1994 yılı için tahakkuk ettirilen ek gayrimenkul vergisinde de yasal isabet bulunmadığı gerekçesiyle kabul ederek emlak vergisi ile ek gayrimenkul vergisini terkin eden … Vergi Mahkemesinin … gün ve K:… sayılı kararının; yükümlü şirket tarafından inşa ettirilen binaların bir kısmı sanayi ve sanat hizmetlerinde kullanılmadığından bu binaların 1319 sayılı yasanın 5/f maddesindeki geçici muafiyetten yararlandırılamayacağı, diğer yandan 1319 sayılı Kanunun 5/f fıkrasında geçici muafiyet uygulamasında oran belirtilmediğinden 5/a fıkrasında yer alan ¼ oranındaki muafiyetin uygulandığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …’ ün Düşüncesi:İleri sürülen bozma nedenleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1 numaralı bendinde öngörülen nedenlerden hiçbirisine girmediğinden, temyiz isteğinin reddi ile hukuka ve usul hükümlerine uygun bulunan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.

Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar, vergi mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına, ….- lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 19.3.1996 gününde oybirliği ile karar verildi.