Danıştay Kararı 9. Daire 1995/2399 E. 1997/303 K. 29.01.1997 T.

9. Daire         1995/2399 E.  ,  1997/303 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1995/2399
Karar No: 1997/303

Temyiz İsteminde Bulunan : Gebze Belediye Başkanlığı – GEBZE
Vekili : …
Karşı Taraf : …
Vekili : …

İstemin Özeti : Sanayi kuruluşu olan yükümlü şirketin Gebze Belediyesi hudutları içerisinde bulunduğu ve atık su ile ilgili çevre temizlik vergisinin bu belediye tarafından tahsil edilmesi gerektiği ileri sürülerek tarh olunan vergiye karşı açılan davayı; 2464 sayılı Kanunun Mükerrer 44.maddesinde, su ve kanalizasyon hizmetleri ayrı bir kanunla düzenlenmiş olan belediyelerin atıksu bedellerinin tahsiline ilişkin uygulamayı bu kanun hükümlerine göre yapacakları, bu Kanunun uygulamasına ilişkin olarak çıkartılan 14.seri nolu Belediye Gelirleri Kanunu Genel Tebliğinin 9.maddesinde ise, atıksu bedeli almayan belediyelerin çevre temizlik vergisi (atıksu bedeli) alabileceklerinin belirtildiği, öte yandan 2560 sayılı İSKİ Kanununun verdiği yetkiye dayanılarak alınan 21.6.1983 gün ve 83/6760 sayılı Bakanlar Kurulu Kararıyla Gebze ve Darıca Belediyelerinin su ve kanalizasyon hizmetlerinin görülmesi bakımından İSKİ Genel Müdürlüğüne bağlandığı, dolayısıyla bu belediyelerin, su ve kanalizasyon hizmetleri ve bu hizmetlerle ilgili olan atık su bedeli alınması konusunda İSKİ mevzuatı kapsamında bulunduğu, bu durumda su ve kanalizasyon hizmetleri bakımından İSKİ mevzuatına tabi olan şirket hakkında 3914 sayılı yasa ile getirilen hükmün uygulanması suretiyle istenilen çevre temizlik vergisinde yasaya uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle kabul ederek tarhiyatı terkin eden …Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının; İSKİ Genel Müdürlüğü tarafından buraya herhangi bir hizmetin sunulmadığı, sözkonusu hizmetlerin belediyece gerçekleştirildiği, belediye sınırları içinde bulunan şirketten vergi istenmesinin yasal olduğu ileri sürülerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …’ın Düşüncesi : İleri sürülen bozma nedenleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1 numaralı bendinde öngörülen nedenlerden hiçbirisine girmediğinden, temyiz isteğinin reddi ile hukuka ve usul hükümlerine uygun bulunan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar, usule ve hukuka uygun vergi mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına, …-lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 29.1.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.