Danıştay Kararı 9. Daire 1995/1923 E. 1997/259 K. 23.01.1997 T.

9. Daire         1995/1923 E.  ,  1997/259 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1995/1923
Karar No: 1997/259

Temyiz İsteminde Bulunan : Erzincan Belediye Başkanlığı – ERZİNCAN
Vekili : …
Karşı Taraf : …
Vekili : …

İstemin Özeti : Erzincan Belediye Meclisinin … gün ve … sayılı tarife kararının geçiş yolu izin harcına ilişkin kısmının iptali istemiyle açılan davayı; 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 80/d maddesinde, zemin açma izin ve toprak hafriyat harcının açıklandığı, 85 inci maddesi uyarınca çıkarılan yönetmeliğin 7. maddesinin (e) fıkrasında hangi işlemin harca tabi olduğunun belirlendiği, olayda davalı idarece, belediye meclisi kararına dayalı olarak bir talep olmasa da davacıların işyerlerinin konumu gereği zorunlu olarak yapılması gereken işler bulunduğu, bu işler arasında işyerlerinin yollarının asfaltlanması ve seviye farkının giderilmesinin de bulunduğu ileri sürülmüşse de, bu hizmetlerle ilgili düzenlemenin 2464 sayılı Yasada yer almadığı, anılan Kanunun 80. maddesinin (d) bendinde, gayrimenkul sahiplerine, alt yapı çalışmaları ve temel kazısı ile ilgili olarak belediyece izin verilmesi veya hafriyat malzemelerinin belediyece gösterilecek yere dökülmesi ve buraların tasfiyesi için harç alınmasının öngörüldüğü, bu nedenle davacıların anılan kanun çerçevesinde bir çalışmaları bulunmadığı tesbit edildiğinden davalı belediyenin meclis kararı ile “geçiş yolu izin harcı” adı altında bir düzenlemeye gitmesinde yasal isabet bulunmadığı gerekçesiyle kabul ederek dava konusu Belediye Meclisi Tarife Kararının geçiş yolu için harcına ilişkin kısmını iptal eden … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının, tarafların belediyeden herhangi bir talebi olmasına gerek olmadığı, işyerlerinin konumu gereği zorunlu yapılması gereken işler olduğu, aksi halde anayol ile aralarında yükseklik farkının doğacağı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …’ın Düşüncesi : İleri sürülen bozma nedenleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1 numaralı bendinde öngörülen nedenlerden hiçbirisine girmediğinden, temyiz isteğinin reddi ile hukuka ve usul hükümlerine uygun bulunan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar, usule ve hukuka uygun vergi mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına, …- lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 23.1.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.