9. Daire 1995/1738 E. , 1996/1222 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1995/1738
Karar No: 1996/1222
Temyiz İsteminde Bulunan : Gümrükönü Vergi Dairesi Müdürlüğü – ADAPAZARI
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Araç kurtarma işi ile uğraşan yükümlü şirket adına 3100 sayılı Katma Değer Vergisi Mükelleflerinin Ödeme Kaydedici Cihazları Kullanmaları Mecburiyeti Hakkında Kanunla ilgili olarak Maliye ve Gümrük Bakanlığınca çıkarılan, 2 seri nolu Genel Tebliğin 2 inci maddesi ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 352/1. maddesi uyarınca, ödeme kaydedici cihaz kullanmadığından bahisle kesilen 1. derece 5 kat usulsüzlük cezasının kaldırılması istemiyle açılan davayı; 3100 sayılı Kanunun 1 inci maddesinin 1 inci fıkrasında, satışı yapılan malları aynen veya işlendikten sonra satışını yapanlar dışındaki kimselere satan veya aynı kimselere hizmet veren birinci ve ikinci sınıf tüccarların bu kanuna göre ödeme kaydedici cihaz kullanmak mecburiyetinde olduklarının hükme bağlandığı, aynı maddenin 3 üncü fıkrasında ödeme kaydedici cihazların kullanılması mecburiyetinin Maliye ve Gümrük Bakanlığınca tesbit edilen faaliyetlerle uğraşanlar hakkında uygulanamayacağının belirtildiği, Maliye ve Gümrük Bakanlığı tarafından çıkarılan 3100 sayılı Kanunla ilgili 2 seri nolu Genel Tebliğin 2 inci maddesi uyarınca, kara, hava, deniz ve demiryolları ile yapılan yolcu ve yük taşımacılığı faaliyetinin, ödeme kaydedici cihazları kullanma ecburiyetinde olmayan faaliyetler arasında yer aldığı, karayolu ile yük taşımacılığının özel bir şekli olan araç kurtarma faaliyetinde bulunan yükümlü şirketin bu faaliyeti, sözkonusu kanun ve tebliğ hükümlerine göre ödeme kaydedici cihaz kullanma mecburiyetinden istisna edildiğinden, kesilen usulsüzlük cezasının yasal dayanağının bulunmadığı gerekçesiyle kabul ederek usulsüzlük cezasını kaldıran … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının, araç kurtarma faaliyetinin ödeme kaydedici cihazları kullanma mecburiyetinde olan faaliyetler dışında bırakılmadığı, yasal süresi içerisinde ödeme kaydedici cihaz alıp kullanmayan yükümlü şirket adına kesilen usulsüzlük cezasının yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanağı bulunmayan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
Savcı …’ün Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’ün Düşüncesi : İleri sürülen iddialar, usule ve hukuka uygun vergi mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına 3.4.1996 gününde oybirliği ile karar verildi.