9. Daire         1995/1289 E.  ,  1996/1100 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1995/1289
Karar No: 1996/1100

Temyiz İsteminde Bulunan : Çankaya Belediye Başkanlığı – ANKARA
Vekili : …
Karşı Taraf : Bağ-Kur Genel Müdürlüğü
Vekili : …

İstemin Özeti : Yükümlü Kurum tarafından ihtirazi kayıtla ödenen çevre temizlik vergisinin yasal faizi ile birlikte iadesi istemiyle açılan davayı; 2464 sayılı Kanunun mükerrer 44.maddesinde, çevre temizlik vergisine tabi olmayan binalar arasında kuruma ait binalar sayılmamakla birlikte, 1479 sayılı Bağ-Kur Kanununun 20/c maddesinde, Kuruma ait taşınır ve taşınmaz mallar bunların alım ve satım işlemleri ile Kurumun hizmet gereği ihtiyaç duyduğu Türkiye’de temini mümkün olmayan malların ithalinin ve kiralanmasının her türlü vergi resim ve harçtan muaf tutulacağı hükme bağlandığından çevre temizlik vergisinden muaf tutulması gereken Kurumun hizmet binaları nedeniyle tahsil edilen verginin ret ve iadesi gerektiği ancak, 2577 sayılı Yasada yasal faize de hükmedilebileceği yolunda bir hüküm bulunmaması nedeniyle kurumun bu yöndeki talebinin kabul edilmesinin mümkün olmadığı gerekçesiyle kabul ederek tahsil edilen verginin ret ve iadesine karar veren … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının; 2464 sayılı Kanunun mükerrer 44.maddesinde düzenlenen muafiyetin genişletilmesinin yasal olmadığı ileri sürülerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun istemin reddi gerektiği yolundadır.
Savcı …’ın Düşüncesi : İleri sürülen bozma nedenleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1 numaralı bendinde öngörülen nedenlerden hiçbirisine girmediğinden, temyiz isteğinin reddi ile hukuka ve usul hükümlerine uygun bulunan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar, usule ve hukuka uygun vergi mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına, …-lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 27.3.1996 gününde oybirliği ile karar verildi.