9. Daire 1995/103 E. , 1995/2989 K.
Daire : DOKUZUNCU DAİRE
Karar Yılı : 1995
Karar No : 2989
Esas Yılı : 1995
Esas No : 103
Karar Tarihi : 14/11/995
KAZANÇ GAYESİ OLMAMAK ŞARTIYLA İŞLETİLEN ÖĞRENCİ YURDUNUN EMLAK VERGİSİNDEN MUAF OLDUĞU HK.
Yükümlü Derneğin sahip olduğu yurt binası nedeniyle tahakkuk ettirilen bina vergilerinin terkini istemiyle Belediye Başkanlığına yapılan düzeltme başvurusunun reddine ilişkin … gün ve … sayılı işlemin iptali ile 1987-1993 yıllarına ait toplam … lira arsa ve bina vergisinin terkini istemiyle açılan davayı; olayda davacı Derneğin sahip olduğu yurt binası nedeniyle 1992-1993 yılları için tahakkuk ettirilen bina vergilerinin terkini talebiyle Belediye Başkanlığına başvurulduğu halde tesis olunan red işlemi üzerine açılan bu davada 1987-1991 yılları için tahakkuk ettirilmiş bulunan arsa vergilerinin de tahakkuktan terkin edilmesinin istenildiği, düzeletme dilekçesinde yer almayan bir talebin dava dilekçesinde ileri sürülmesinin mümkün olmadığı, kaldı ki, davacı tarafından 1986-1991 yılları için tahakkuk ettirilen arsa vergilerinin kaldırılması talebiyle daha önce dava açıldığı, bu davanın mahkemelerinin … tarih ve … sayılı kararı ile dava konusu edilen arsa vergilerinde kanuna aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle reddedildiği ve bu kararın itiraz edilmeksizin kesinleştiği, mahkeme kararıyla kesinleşen tahakkukun düzeltme yolu ile kaldırılmasının hukuken mümkün bulunmadığı, bu nedenle uyuşmazlığın bina vergisine hasren incelenmesi gerektiği, 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun “Daimi Muaflıklar” başlığını taşıyan 4/f.maddesinde, kazanç gayesi olmamak şartıyya işletilen hastane, dispaser, sağlık, rehabilitasyon, teşhis ve tedavi merkezleri, senatoryum, prevantoryum, öğrenci yurtları, düşkünler evi, yetimhaneler, revirler, kreşler, kütüphaneler ve korunlaya muhtaç çocukları koruma birliklerine ait yurtlar ve işyerleri ile benzerlerinin emlak vergisinden muaf olduklarının hükme bağlandığı, dava dilekçesi ekinde sunulan … gün ve … sayılı yapı kullanma izin kağıdında sözkonusu yurt binasının bu tarihten itibaren kullanılmaya başlandığının görüldüğü, dosyadaki diğer belgelerden ve özellikle … İli Milli Eğitim Müdürlüğü tarafından düzenlenmiş olan … gün ve … sayılı inceleme raporunda davacı Derneğin hiçbir kazanç gayesi gütmeksizin yurt işlettiği, yurttan yoksul öğrencilerin yararlandığı, yurdun ihtiyaçlarının bağışlar ve üye aidatlarından karşılandığı, yurt hizmetlerinden dolayı öğrencilerden para alınmadığı saptandığından, bu haliyle öğrenci yurdunun 1319 sayılı Kanunun 4/f. maddesi kapsamında olduğunun anlaşıldığı, davalı belediye tarafından kamu yararına faaliyet gösteren derneklerin 152 seri nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinde yayımlandığı, bu tebliğde davacı derneğin adının bulunmadığı, bu durumda bina vergisinden muaf tutulmasının mümkün olmadığı ileri sürülmekte ise de, 1319 sayılı Kanunun 4/f.maddesinde bina vergisi muafiyetinden yararlanmak için kamuya yararlı dernek olma şartının aranmadığı, madde metninde bina vergisi muafiyetinden yararlanmak için kazanç gayesinin güdülmemesi ve öğrenci yurdu olmasının yeterli olduğu, davacı Derneğinde bu şartları taşıdığı hukuken geçerlibelge ve delillerle ispatlanmış olduğundan, davalı idare iddialarında isabet görülmediği, bu durumda davacının sahibi olduğu yurt binası için 1992-1993 yıllarına ilişkin olarak tahakkuk ettirilen bina vergisinin tahakkuktan terkin edilmesi yolundaki telebinin kabul edilmesi gerekirken reddedilmesinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle kısmen kabul ederek 1992 ve 1993 yılları için tahakkuk ettirilen bina vergisini terkin, 1987-1991 yılları arsa vergilerine ilişkin davacı talebini reddeden … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının; açılan davanın 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 124.maddesine uygun olmadığından reddi gerektiği, esasta ise kamuya yararlı dernek olduğunun kanıtlanamadığı, kazanç gayesi bulunmadığının Maliye Bakanlığı denetmenlerince tesbit edilmesi gerektiği, söz konusu binanın 2982 sayılı Kanunda belirtildiği gibi okul müştemilatı da olmadığı ileri sürülerek bozulması isteminden ibarettir.
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına, karar verildi.