Danıştay Kararı 9. Daire 1994/351 E. 1994/3352 K. 13.09.1994 T.

9. Daire         1994/351 E.  ,  1994/3352 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1994/351
Karar No: 1994/3352

Temyiz İsteminde Bulunan : …
Vekilleri : …
Karşı Taraf : Çankaya Belediye Başkanlığı-ANKARA
Vekili : …

İstemin Özeti : Kredi kartı hizmetlerinin tanıtılmasına ilişkin “…”isimli broşürlere ait ilan ve reklam vergisinin ödenmediğinden bahisle tarhedilen kusur cezalı ilan ve reklam vergisine karşı açılan davayı; dosya içeriği bilgi ve belgelerin incelenmesinden yükümlü Banka Genel Müdürlüğünce tüketici kredisi ve kredi kartı hizmetlerinin tanıtımı ile ilgili broşürlerin bastırılarak Türkiye çapında faaliyet gösteren şubelere gönderildiğinin anlaşıldığı, 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanunun 16.maddesinde, yükümlülerin ilan ve reklam işini yapmadan önce buna ilişkin beyannamelerini ilgili belediyeye verme zorunluluğu getirildiği bu durumda beyannamenin birden fazla belediyeyi ilgilendiren ilan ve reklamlarda ilan ve reklam vergisinin iş bakımından muamelelerin bilfiil toplandığı ve idare edildiği Banka Genel Müdürlüğünün bulunduğu yer belediyesine verilmesi gerektiği, aksi halde ülke çapında şubeleri bulunan bankanın hangi şubeye ne kadar reklam broşürü gönderildiğinin tesbitinin imkansızlığı nedeniyle uygulamada karışıklıklar meydana geleceği, nitekim benzer olaylarda Danıştay içtihadının da bu yönde olduğu gerekçesiyle reddederek cezalı tarhiyatı tasdik eden … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının; olayda buroşürlerin dağıtımının yapıldığı hususunda bir belirleme yapılmadığı ,varsayımdan hareket edildiği, ilan ve reklam vergisinin buroşürlerin dağıtıldığı yer belediyesine ödeneceği hususunun 2464 sayılı Yasanın 16. maddesinin açık hükmü olduğu ileri sürülerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun istemin reddi gerekeceği yolundadır.

Savcı …’ün Düşüncesi : Uyuşmazlık, yükümlü banka adına salınan İlan ve Reklam Vergisini onayan Vergi Mahkemesi kararının bozulması isteminden oluşmaktadır.
2464 sayılı Kanunun 12.maddesinde belediye sınırları ve mücavir alan sınırları içinde yapılan her türlü ilan ve reklamın ilan ve reklam vergisine tabi olduğu hükme bağlanmıştır.
Olayda ise,ilan ve reklam vergisine konu edilen broşürler yükümlü banka tarafından müşterilerinin isteği üzerine verilen Bankamatiklerin kullanma şeklini, ödeme ve havale, para yatırma ve yatırım hesabı işlemlerinin nasıl yapılacağını şematik olarak göstermekte ve bankamatik kartı ile birlikte müşteriye verilmektedir. Bu haliyle broşürler bankanın reklamı amacıyla değil, bankamatik kullanıcısına kolaylık sağlamak amacına yönelik olarak hazırlandığından, 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 12.maddesi kapsamına okularak ilan ve reklam vergisi salınmasında isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle yükümlü temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmesinin uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : İlan ve reklam vergisi konusu, kredi kartı hizmetlerinin tanıtımına ilişkin “Bankamatikten Yararlanırken” isimli broşürler , bankamatik kartlarının kullanımıyla ilgili olarak verilen hizmetleri açıklayan ” kullanma kılavuzu” niteliğinde olup, bunların teşhiri 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 12. maddesi uyarınca ilan ve reklam vergisi konusuna girmeyeceğinden, yapılan tarhiyatta yasal isabet görülmemiştir.
Bu gerekçe ile vergi mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmüştür.
TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Uyuşmazlık, kredi kartı hizmetlerinin tanıtılmasına ilişkin “… ” isimli broşürlere ait ilan ve reklam vergisinin ödenmediğinden bahisle tarhedilen kusur cezalı ilan ve reklam vergisine karşı açılan davayı reddeden vergi mahkemesi kararının bozulması istemidir.
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 12.maddesinde, belediye sınırları ve mücavir alanları içinde yapılan her türlü ilan ve reklamın ilan ve reklam vergisine tabi olduğu hükme bağlanmıştır.
Madde hükmüne göre, bu verginin doğabilmesi için teşhir edilen objenin ilan ve reklama yönelik olması gerekir.
Olayda, ilan ve reklam vergisine konu broşürler yükümlü banka tarafından müşterilerinin isteği üzerine bankamatik kartı ile birlikte verilmekte olup; dosya içinde örneği mevcut buroşürün, bankamatik kartının kullanımına ilişkin olarak para yatırma, çekme, havale, vb. banka hizmetlerinden nasıl yararlanılacağını açıklayan kullanma klavuzu niteliğinde olduğu anlaşılmıştır.
Bu haliyle broşürler, bankanın reklamı amacıyla değil, bankacılık hizmeti olarak sunulan bankamatik kullanıcıına kolaylık sağlamak amacına yönelik olarak verilen bir hizmettir.
Bu durumda,”kullanma kılavuzu” niteliği taşıyan broşürlerin, 2464 sayılı Kanunun 12. maddesi kapsamı içinde düşünülerek ilan ve reklam vergisi istenilmesine yasal olanak bulunmadığından mahkemece davanın reddinde isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kabulü ile … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının bozulmasına dosyanın anılan mahkemeye gönderilmesine 13.9.1994 gününde oybirliği ile karar verildi.