9. Daire 1994/1942 E. , 1994/4912 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1994/1942
Karar No: 1994/4912
Temyiz İsteminde Bulunan : Çatalca Vergi Dairesi Müdürlüğü-İSTANBUL
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : 2982 sayılı Kanunun ihlal edilmesi sebebiyle zamanında tahakkuk ettirilmeyen Tapu Harcı, İpotek Harcı, Damga Vergisi üzerinden vade tarihinden tahakkuk tarihine kadar geçen süre için … gün ve … sayılı tahakkuk fişi ile hesaplanan gecikme faizinin kaldırılması isteği ile açılan davayı; ittila tarihine göre 46/31 sayılı tahakkuk fişine karşı açılan davanın süresinde olduğu, vergi mahkemesi kararı gereğince almaya hak kazanılan ….-TL. alacaktan gecikme faizi borç tutarları toplamı olan …- TL. mahsubunun mümkün bulunmadığı gerekçesiyle kabul ederek tahakkuk fişini iptal eden … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının, 46/31 sayılı tahakkuk fişinin banka ile … A.Ş.’nin ortak dilekçesini getiren … isimli iştakipcisine 23.7.1991 tarihinde memur eliyle tebliğ edildiğinden davanın süresi içerisinde açılmadığı, 753.322 m2 taşınmazın yarısının … A.Ş.’ye satıldığı,alıcı ve satıcı adına ayrı ayrı Tapu Harcı, İpotek Harcı, Damga Vergisi hesaplandığı, 150 m2 den büyük konutların yapılacağının vergi dairesine bildirimi üzerine muafiyetin ihlal edildiği, damga vergisi, ipotek harcı ve tapu harcının zamanında tahakkuk ettirilmemesinden dolayı vergi ziyaına neden olunduğundan vade tarihinden tahakkuk tarihine kadar geçen süre için gecikme faizi hesaplandığı, gecikme faizini içeren tahakkuk fişinin yasal olduğu öne sürülerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun temyiz isteminin reddi gerekeceği yolundadır.
Savcı …’ün Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle vergi mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’nun Düşüncesi : Olayda ikmalen, re’sen ve idarece yapılmış bir tarhiyat söz konusu olmadığından 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 112. maddesinin tatbik kabiliyetinin bulunmadığı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Uyuşmazlık, 2982 sayılı Kanunun ihlal edilmesi sebebiyle … tarih ve … sayılı tahakkuk fişi ile tahakkuk ettirilen Tapu Harcı, İpotek Harcı ve Damga Vergisine, gecikme faizi uygulanıp uygulanmayacağına ilişkin bulunmaktadır.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun, “Kanunun Şumulu” başlıklı 1. Maddesinde bu Kanun hükümleri ikinci maddede yazılı olanlar dışında, genel bütçeye giren vergi, resim ve harçlar ile İl Özel İdaresine ve Belediyelere ait vergi resim ve harçlar hakkında uygulanır. Yukarıda yazılı Vergi Resim ve Harçlara bağlı olan vergi resim ve zamlar da bu kanuna tabidir. denilmekte, aynı Kanunun “Özel ödeme zamanları” başlığını taşıyan 112. maddesinde ise ikmalen re’sen veya idarece tarh olunan vergilere gecikme faizinin uygulanacağı öngörülmektedir.
Diğer taraftan, 2982 sayılı Konut İnşaatında ve Kalkınmada Öncelikli Yörelerde yapılacak Yatırımlarda Vergi, Resim ve Harç İstisna ve Muaflıkları Tanınması Hakkındaki Kanunun 8. maddesinde de, Bu Kanunda yer alan şartların ihlal edilmesi, koşullarının yerine getirilmemesi halinde muafiyet ve istisnaların uygulanmayacağı, daha önce alınmayan Vergi, Resim ve Harçların Vergi Usul Kanununa göre kaçakçılık cezalı olarak tahsil edileceği belirtilmektedir. 2982 sayılı Kanunda belirtilen koşulların yerine getirilmemesi yada şartlarının ihlal edilmesi durumunda daha önce alınmayan vergi, resim ve harçların Vergi usul Kanunu hükümlerine göre tahsil edilmesi idarece yapılmış bir tarhiyat veya ikmalen, resen bir tarhiyat niteliğinde olmadığından 213 sayılı Vergi Usul Kanunun 112. maddesinin olaya tatbik kabiliyeti bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, sonucu itibarıyla yerinde görülen … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının bozulması istemiyle yapılan temyiz başvurusunun reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına 12.12.1994 gününde oybirliği ile karar verildi.