Danıştay Kararı 9. Daire 1993/3681 E. 1994/3896 K. 23.09.1994 T.

9. Daire         1993/3681 E.  ,  1994/3896 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1993/3681
Karar No: 1994/3896

Temyiz İsteminde Bulunan Taraflar: 1- …
2- Erciyes Vergi Dairesi Müdürlüğü-KAYSERİ

İstemin Özeti: Yükümlünün 1991/Haziran-1992/Eylül vergilendirme dönemlerine ilişkin hesaplarının, montajını yaparak sattığı vitrin tipi buzdolapları için uyguladığı katma değer vergisi oranı bakımından incelenmesi sonucu düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden 1992/Şubat dönemi için tarh olunan kaçakçılık cezalı katma değer vergisine karşı açılan davayı; 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 28. maddesiyle Bakanlar Kuruluna verilen yetkiye dayanılarak 31.5.1991 gün ve 20887 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 17.5.1991 gün ve 1991/1855 sayılı Bakanlar kurulu kararı ile 1.6.1991 tarihinden geçerli olmak üzere Katma Değer Vergisi oranlarının yeniden saptandığı ve anılan Bakanlar Kurulu Kararının eki III sayılı listede, gümrük tarife ve istatistik pozisyon numaralarında belirtilen malların teslimlerinde % 20 olarak tesbit edildiği, olay tarihinde yürürlükte olan gümrük tarife istatistik cetvellerinin Ocak/1991 bölümünde yayımlanan “Buzdolapları, dondurucular ve diğer soğutucu cihazlar (Elektrikli olsun olmasın); ısı pompaları” başlığı altında 841850 alt pozisyon numarasıyla yer alan “vitrin ve benzeri tipteki diğer dondurucu veya soğutucular”, A – Vitrin tipi soğutucular, B-Mobilya tipi soğutucular, “A – Vitrin tipi soğutucular”ın da; I – Dondurulmuş gıdaların depolanması için olanlar, II- Diğerleri”, “II- Diğerleri”nin ise; Dondurma makinaları ve diğerleri olmak üzere alt gruplara ayrıldığı, dosyanın incelenmesinden, davacının ürettiği ve sattığı ticari buzdolaplarının tamamının, içinde bulundurduğu maddeyi hem soğuk ortamda saklamaya hem de teşhire yarayan, marketlerde, bakkallarda ve kasaplarda kullanılan vitrin tipi buzdolapları olduğunun ve soğutucu dışında başka bir özelliği olmadığının, gümrük tarife istatistik cetvelinde başka bir pozisyonda da yer almadığına göre, gümrük istatistik tarife cetvelinde … pozisyon numarasıyla “Diğerleri” grubuna girdiğinin anlaşılması ve bahsi geçen Bakanlar Kurulu Kararı karşısında, söz konusu buzdolaplarının % 20 katma değer vergisi oranı üzerinden vergilendirilmesinin mevzuata uygun olduğu ve tarh edilen katma değer vergisinde isabetsizlik görülmediği, öte yandan, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 20. maddesi hükmü uyarınca, vergi alacağı, Kanunlarında gösterilen matrah ve nisbetler üzerinden vergi dairesi tarafından hesaplanacak miktar itibariyle tesbit edileceğinden, matrahı doğru olarak beyan etmiş olan ve bu olayda bir kusuru bulunmayan davacı adına kesilen kaçakçılık cezasında yasal isabet bulunmadığı gerekçesiyle kısmen kabul ederek, katma değer vergisini aynen onayan, kaçakçılık cezasını kaldıran … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının; yükümlü tarafından, imalatını yapıp sattığı vitrin tipi buzdolaplarının III sayılı listede yer almadığı, bu nedenle % 20 vergi oranının uygulanamayacağı, vergi dairesince ise; verginin noksan tahakkuk ettirilmesine neden olunduğundan tarhiyata uygulanan kaçakçılık cezasının yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti: Cevap verilmemiştir.
Savcı …’ın Düşüncesi: İleri sürülen bozma nedenleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1 numaralı bendinde öngörülen nedenlerden hiçbirisine girmediğinden, taraflar temyiz isteğinin reddi ile hukuka ve usul hükümlerine uygun bulunan, Vergi Mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …’ün Düşüncesi: Tarafların temyiz istemlerinin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından tarafların temyiz istemlerinin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına, ….- lira ilam harcının temyiz isteminde bulunan yükümlüden alınmasına 12.10.1994 gününde oybirliği ile karar verildi.