9. Daire 1993/3602 E. , 1994/2011 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1993/3602
Karar No: 1994/2011
Temyiz İsteminde Bulunan: Manisa Belediye Başkanlığı
Vekili : …
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : Yükümlü şirketin işyerinde yapılan yoklama sonucunda kendi adına … firmasına imal ettirdiği kibritlerden dolayı kibrit kutularının üzerindeki amblem ve yazının ilan ve reklam niteliği taşıdığından bahisle 2464 sayılı Belediye Gelirleri Yasasının 15/5.maddesi gereğince tarh edilen kaçakçılık cezalı İlan ve Reklam Vergisine karşı açılan davayı; 2464 sayılı Kanunun 14.maddesinin 4.bendinde, işletmelerin iştigal veya imal konusu maddelerinin ambalajları üzerinde bulunan ve kendi işlerine ait ilan ve reklamları ile ambalaj muhtevasından olan prospektüs ve tarifenamelerinden vergi alınmayacağının hükme bağlandığı, olayda kutusu üzerinde davacı firmanın ismi ve amblemi bulunan kibritlerin ilan ve reklam vergisine tabi tutulabilmesi için mamulün tanıtım amacıyla dağıtılması, başka bir anlatımla ücretsiz olarak verilmesi gerekeceği, olayda ise ücret karşılığı imal ettirilen kibritlerin ücret karşılığında satıldığı, ilan amacıyla dağıtımının yapılmadığı anlaşıldığından ilan ve reklam vergisine tabi tutularak tarhiyat yapılmasında yasal isabet bulunmadığı gerekçesi ile kabul ederek tarhiyatı terkin eden … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının; kibritlerin genellikle kasada müşteriye verilecek para üstünün olmaması halinde verildiği, asıl amacın ise reklam olduğu iddiası ile bozulması isteminden ibarettir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …’ın Düşüncesi : İleri sürülen bozma nedenleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1 numaralı bendinde öngörülen nedenlerden hiçbirisine girmediğinden, temyiz isteğinin reddi ile hukuka ve usul hükümlerine uygun bulunan vergi mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince Savcının ve Tetkik Hakimi …’nun yazılı ve sözlü görüş ve düşünceleri alındıktan sonra işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına, … -lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 26.4.1994 gününde oybirliği ile karar verildi.