Danıştay 8. Daire Başkanlığı 2023/759 E. , 2023/1724 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 2023/759
Karar No : 2023/1724
DAVACI : … İletişim Hizmetleri A.Ş.
VEKİLİ : Av. …
DAVALI : … Bakanlığı
VEKİLİ : Av. ..
DAVANIN KONUSU :
02/07/2020 tarihli ve 31173 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan ve 05/07/2020 tarihinde yürürlüğe giren Yükseköğrenim Özel Barınma Hizmetleri Yönetmeliği’nin ” Kurumların Tür, Bina ve Bina Bölümlerine İlişkin Esaslar” başlıklı 6. maddesinin 8. fıkrasının iptali istemidir.
DAVACININ İDDİALARI :
Davalı Bakanlığın kendi yetkinlik alanında olmayan teknik hususlar içeren bir konuda elektronik haberleşme sektörünün gerçeklerini ve gereklerini dikkate almaksızın tamamen yasaklayıcı bir anlayışla hareket ederek haberleşme hürriyetini ihlal ettiği, elektronik haberleşme sektörünü düzenlemek, denetlemek, bu alanda yetkilendirmeler vermek ve müeyyide uygulamak konusunda yetkili kurumlarının Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu ve Ulaştırma ve Altyapı Bakanlığı olduğu; dava konusu madde hükmünün münhasıran Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu’nun yetkisine giren bir düzenleme olduğu, hizmetin sürekliliğine ilişkin gerekli kapsamayı sağlamakla yükümlü olan davacı şirketin tüm ülkede olduğu gibi Yönetmelik kapsamına giren yerlerde de keyfi bir biçimde elektronik haberleşme istasyonu kurmadığı, bu istasyonların başta sağlık ve güvenlik ölçütleri olmak üzere pek çok ilgili ölçüt bakımından Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu gibi idari otoritelerin onayına bağlı olarak kurulduğu, dava konusu Yönetmelik kapsamına giren kurumlarda da elektronik haberleşme istasyonları kurulduğundan ve mevcut baz istasyonlarına ilişkin muafiyet ve istisnaya yer verilmediğinden hukuki güvenlik ilkesinin ihlal edildiği ileri sürülmüştür.
DAVALININ SAVUNMASI :
Dava konusu edilen düzenlemenin 06/05/2017 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Mülga Özel Öğrenci Barınma Hizmetleri Yönetmeliği’nin 9. maddesinin 1/b fıkrasında da yer aldığı, bu düzenlemenin 2017 yılından beri haberleşme hizmetlerine herhangi bir engel teşkil etmediği, baz istasyonlarının kurumlara yakın olmasının kurumlarda kalan öğrencilerin ve kurum görevlilerinin sağlığı için tehdit oluşturabileceği ileri sürülerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına kararı verilmesi gerektiği düşünülmektedir.
DANIŞTAY SAVCISI : …
DÜŞÜNCESİ : Dava; 02/07/2020 tarihli ve 31173 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan ve 05/07/2020 tarihinde yürürlüğe giren Yükseköğrenim Özel Barınma Hizmetleri Yönetmeliği’nin ” Kurumların Tür, Bina ve Bina Bölümlerine İlişkin Esaslar” başlıklı 6. maddesinin 8. fıkrasının iptali istemiyle açılmıştır.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 46’ncı maddesinin 1’inci fıkrasında; Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarına karşı Danıştayda temyiz yoluna başvurulabileceği, 49’uncu maddesinin 2’nci fıkrasında, temyiz incelemesi sonunda Danıştayın; görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması, hukuka aykırı karar verilmesi ve usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması sebeplerinden dolayı incelenen kararı bozacağı; 4’üncü fıkrasında, Danıştayın ilk derece mahkemesi olarak baktığı davaların temyizen incelenmesinde bu madde ile ısrar hariç, 50’nci madde hükümlerinin kıyasen uygulanacağı hükme bağlandığından; ilk derece mahkemesi sıfatıyla bakılan davaların temyiz incelemesi sonucu ilgili dava daireleri kurulunca; usul veya esas bakımından yeninden bir araştırma, inceleme yapılmasını veya maddi ve hukuki olayın yeninden yorumlanmasını gerektirmeyecek şekilde verilen bozma kararlarına karşı, ilk kararı veren Danıştay dava dairesine “ısrar hakkı” tanınmamıştır. Dolayısıyla, kararı bozulan Danıştay dava dairesi, bozma kararına uymak zorundadır.
Dosyanın incelenmesinden, 02/07/2020 tarihli ve 31173 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan ve 05/07/2020 tarihinde yürürlüğe giren Yükseköğrenim Özel Barınma Hizmetleri Yönetmeliği’nin ” Kurumların Tür, Bina ve Bina Bölümlerine İlişkin Esaslar” başlıklı 6. maddesinin 8. fıkrasının iptali iptali istemiyle açılan davada; Danıştay Sekizinci Dairesinin 23/02/2022 günlü, E:2020/5667, K:2022/1090 sayılı kararıyla; davanın reddine karar veridiği; bu kararın, davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 09/11/2022 günlü ve E:2022/1994, K:2022/3192 sayılı kararıyla, davacının, süresinde dava dosyasına sunulan savunmaya cevap dilekçesinin davalı idareye tebliğ edilmemesi nedeniyle temyizen incelenmekte olan dosyanın usulüne uygun şekilde tekemmül etmediği, buna göre dosyanın usulüne uygun şekilde tekemmül ettirilmesinden sonra bir karar verilmesi gerekirken bu durum dikkate alınmadan verilen temyize konu kararda usul hükümlerine uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle temyiz isteminin kabulü ile anılan kararın bozulduğu anlaşılmaktadır.
Dosyanın incelenmesinden; Danıştay Sekizinci Dairesince; Kurulun bozma kararı uyarınca dosyanın usulüne uygun olarak tekemmül ettirildiği görülmektedir.
Esas yönünden incelemeye gelince; Dava konusu Yönetmelik, 09.09.2022 tarihli 31948 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Yükseköğrenim Özel Barınma Hizmetleri Yönetmeliğinin 56.maddesiyle yürürlükten kaldırılmıştır.
Açıklanan nedenlerle, konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına kararı verilmesinin uygun olacağı, düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Sekizinci Dairesince Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ SÜREÇ :
Dava; 02/07/2020 tarihli ve 31173 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan ve 05/07/2020 tarihinde yürürlüğe giren Yükseköğrenim Özel Barınma Hizmetleri Yönetmeliği’nin ”Kurumların Tür, Bina ve Bina Bölümlerine İlişkin Esaslar” başlıklı 6. maddesinin 8. fıkrasının iptali istemiyle açılmıştır.
Dairemizin 23/02/2022 günlü, E:2020/5667, K:2022/1090 sayılı kararıyla; davanın reddine karar verilmiş olup; anılan kararın davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 09/11/2022 günlü ve E:2022/1994, K:2022/3192 sayılı kararıyla, temyiz isteminin kabulü ile karar bozulmuştur.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 46. maddesinin 1. fıkrasında; Danıştay dava daireleri kararlarına karşı Danıştay’da temyiz yoluna başvurulabileceği, 2575 sayılı Danıştay Kanunu’nun 38. maddesinde İdari Dava Daireleri Kurulunca idari dava dairelerinden ilk derece mahkemesi olarak verilen kararların temyizen inceleneceği, 2577 sayılı Kanun’un 49. maddesinin 4. fıkrasında da; idare mahkemelerinin bozmaya uymayarak eski kararında ısrar edebileceği öngörülürken, Danıştay İdari ve Vergi Dava Daireleri Kurulları kararlarına uyulmasının zorunlu olduğu belirtilerek, Danıştay dava dairelerinin ilk derece mahkemesi olarak verdiği kararların temyizen bozulması halinde ısrar olanağı tanınmamıştır.
Bu nedenle, Dairemizce, İdari Dava Daireleri Kurulu’nun bozma kararına uyularak dosyanın usulüne uygun olarak tekemmül ettirildiği görüldüğünden işin esası hakkında yeniden karar verilmesi gerekmektedir.
İNCELEME VE GEREKÇE:
İLGİLİ MEVZUAT VE HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
02/07/2020 tarihli ve 31173 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan ve 05/07/2020 tarihinde yürürlüğe giren Yükseköğrenim Özel Barınma Hizmetleri Yönetmeliği’nin 6. maddesinin 8. fıkrasında “Kurum binaları ve bahçelerinde baz istasyonları bulunamaz.” hükmü yer almaktadır.
09/09/2022 tarih ve 31948 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Yükseköğrenim Özel Barınma Hizmetleri Yönetmeliği’nin 56. Maddesiyle 02/07/2020 tarihli ve 31173 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan ve 05/07/2020 tarihinde yürürlüğe giren Yükseköğrenim Özel Barınma Hizmetleri Yönetmeliği yürürlükten kaldırılmıştır.
Bu itibarla; karar tarihinde yürürlükte bulunmayan düzenleme hakkında karar verilmesine hukuken olanak bulunmadığından, konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. KONUSU KALMAYAN DAVA HAKKINDA KARAR VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA
2. Ayrıntısı aşağıda gösterilen toplam … TL yargılama giderinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine,
3. Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca duruşmalı davalar için … TL vekâlet ücretinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine,
4. Posta giderleri avansından artan tutarın kararın kesinleşmesinden sonra istemi halinde davacıya iadesine,
5. Bu kararın tebliğ tarihini izleyen 30 (otuz) gün içerisinde Danıştay İdari Dava Daireleri Kuruluna temyiz yolu açık olmak üzere,
07/04/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.