Danıştay 8. Daire Başkanlığı         2023/1803 E.  ,  2023/1552 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 2023/1803
Karar No : 2023/1552

Temyiz İsteminde Bulunan (Davacılar): 1- …
2- … Turizm Taşımacılık Servis Ticaret
A. Ş.
Vekili : Av. …

Karşı Taraf (Davalı) : … Valiliği
Vekili : Av. …

İstemin Özeti : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının hukuka aykırı olduğu öne sürülerek, 2577 sayılı Kanunun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Temyiz isteminin incelenmeksizin reddinin gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Sekizinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dava, …. plaka sayılı araçla ilgili belediyeden izin almaksızın ticari amaçlı yolcu taşımacılığı yapıldığından bahisle 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun Ek/2-3. maddesi uyarınca aracın 60 gün süreyle trafikten men edilmesine yönelik … tarihli ve … sayılı araç trafikten men tutanağı ile araç sürücüsüne 2.400,00 TL para cezası verilmesine yönelik … tarihli ve … sayılı para cezası karar tutanağının iptali istemiyle açılmıştır.
… İdare Mahkemesince, 2918 sayılı Kanun’un Ek 2. Maddesine 31/05/2012 tarihli değişiklikle eklenen üçüncü fıkranın düzenlenme amacı, korsan taşımacılığın engellenmesi olduğu, davacı tarafın taşımacılık yapmak üzere Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı tarafından verilen B2 türü yetki belgesi taşıt kartına sahip olduğu, bu belge ile uluslararası ve yurt içi tarifesiz yolcu taşımalarında geçerli olacak şekilde taşımacılık yapıldığının belirtildiği, taşıt kartında da şerh düşüldüğü üzere Karayolu Taşıma Yönetmeliğinin “Yetki belgesi türleri” başlıklı 6. maddesinde de B2 yetki belgesinin tarifesiz olarak uluslararası ve yurtiçi ticari yolcu taşımacılığı yapacaklara verilecek belge olarak tanımlandığı, dolayısıyla denetime konu taşımacılığın, bu haliyle “korsan” olarak tabir edilen taşımacılığa yaptırım öngören 2918 sayılı Kanunun Ek 2. Maddesinin üçüncü fıkrası kapsamına girmediği, yapılan bu taşımanın kapsam ve çerçevesi de dikkate alınarak gerek İstanbul Büyükşehir Belediyesi Servis Araçları Yönerge gerekse başkaca ilgili mevzuat hükümleri değerlendirilmek ve öngörülen yaptırımlara başvurulması gerekmekte iken, kişi ve toplum yararı arasındaki dengeyi bozucu nitelikte, hakkaniyet ilkesine ve nesafet kurallarına aykırı olarak tesis edilen dava konusu işlemlerde hukuka uygunluk görülmediği gerekçesiyle iptal kararının verildiği, kararın davalı idare tarafından temyiz edilmesi üzerine verilen Danıştay Onbeşinci Dairesinin 19/06/2017 tarih ve E:2016/240, K:2017/3926 sayılı kararında belirtilen, uyuşmazlığa konu aracın, tescil belgesinde kullanım amacının ticari olduğu, yurt içi ticari yolcu taşımacılığı yetkisi veren B2 yetki belgesinin eki taşıt belgesine kayıtlı olduğu ve taşıt kartı bulunduğunun görüldüğü, Yönetmelik hükmü gereğince yalnızca B2 yetki belgesi ile ilgili belediyeden izin alınmaksızın belediye sınırları içerisinde servis taşımacılığı yapılamayacağı sonucuna varıldığı, davacıya ait araçla, ilgili belediyeden izin alınmaksızın, B2 yetki belgesinin yönetmelikle belirlenen kapsamını aşarak şehiriçi ticari amaçlı yolcu taşımacılığı yapıldığı hususunun, tespit tutanağı ile sabit olduğu, 2918 sayılı Kanunun Ek 2. maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca tesis edilen dava konusu işlemlerde hukuka aykırılık, işlemlerin iptali yönündeki temyize konu İdare Mahkemesi kararında hukuki isabet bulunmadığı gerekçesiyle bozma kararının verildiği, davacılar tarafından karara karşı yapılan karar düzeltme isteminin ise, Danıştay Onbeşinci Dairesinin 01/03/2018 tarih ve E:2017/3512, K:2018/2172 sayılı kararı ile reddedildiği, bozma kararı üzerine anılan Mahkeme tarafından bozmaya uyma kararı verilerek 21/06/2018 tarih ve E:2018/1203, K:2018/1158 sayılı kararı ile bozma kararında yer verilen gerekçelerle davanın reddine karar verildiği, davacılar tarafından yapılan temyiz isteminin Danıştay Onbeşinci Dairesinin 23/01/2019 tarih ve E:2018/3322, K:2019/242 sayılı kararı ile reddedilerek Mahkeme kararının onandığı, karar düzeltme isteminin ise Dairemizin 04/02/2022 tarih ve E:2019/3549, K:2022/561 sayılı kararı ile, davacılardan araç sahibi hakkında tesis edilen dava konusu işlemin açısından kısmen kabul edilerek yasa dışı taşımacılık yaptığı ileri sürülen araç sürücüsünün taşımacılık faaliyeti nedeniyle Anayasa Mahkemesi’nin kararı sonucu oluşan mevzuat uyarınca “Araç Sahibine” trafikten men cezası verilemeyeceğinden, davacı araç sahibi hakkında tesis edilen aracın trafikten men edilmesine ilişkin işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle kararın bu yönüyle bozulmasına karar verildiği; davacılardan araç sürücüsü hakkında tesis edilen 2.400,00 TL idari para cezasına ilişkin işlem açısından ise karar düzeltme isteminin reddine karar verildiği, Mahkemenin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı ile kararın bozulan kısmı yönünden dava konusu aracın trafikten men edilmesine ilişkin … tarihli ve … sayılı işlem yönünden iptaline karar verilmiştir.
Davacıların Temyiz dilekçesinin incelenmesinden, davacı şirketin taşımacılık faaliyetine ilişkin yetki belgesinin bulunduğu, idari para cezasının hukuka aykırı olduğu, bu nedenle davacı aleyhine verilen 2.400,00 TL idari para cezasının onanmasına ilişkin kararın bozulması gerektiği hususlarının ileri sürüldüğü anlaşılmaktadır.
Dairemizin 04/02/2022 tarih ve E:2019/3549, K:2022/561 sayılı kararı ile davacılardan araç sahibi hakkında tesis edilen dava konusu işlemin açısından yapılan karar düzeltme isteminin kısmen kabul edilerek kararın bu yönüyle bozulmasına karar verildiği, Mahkeme tarafından Dairemizin karar düzeltme kararına uyularak verilen kararın sadece bozulan kısma ilişkin olduğu; davacılardan araç sürücüsü hakkında tesis edilen 2.400,00 TL idari para cezasına ilişkin işlem açısından ise, Danıştay Onbeşinci Dairesince verilen 23/01/2019 tarih ve E:2018/3322, K:2019/242 sayılı karar ile Mahkeme kararının onandığı, karar düzeltme isteminin ise Dairemizce reddine karar verildiği, bu nedenle davanın araç sürücüsü hakkında tesis edilen bu kısmı yönünden kesinleşmiş olduğu, davacılar tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddiaların da kesinleşen kısma ait olduğu anlaşıldığından, bu kısma yönelik olarak yapılan temyiz isteminin incelenme olanağı bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin incelenmeksizin reddine, yargılama giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (onbeş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 30/03/2023 tarihinde oybirliği ile karar verildi.