Danıştay 8. Daire Başkanlığı 2022/7833 E. , 2023/79 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 2022/7833
Karar No : 2023/79
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Derneği
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Valiliği
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi …. İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Nevşehir ili merkez, … Mahallesi, … Caddesi No: … adresinde bulunan binanın “… Ortaöğretim Kız Öğrenci Yurdu” ismiyle öğrenci yurdu olarak kullanılması talebiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin … tarih ve …. sayılı Nevşehir Valiliği İl Milli Eğitim Müdürlüğü işleminin iptaline karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; Nevşehir ilinde kız öğrencilerine yönelik barınma hizmeti veren bir özel eğitim kurumunun Acıgöl ilçesinde bulunduğu, toplam 30 öğrenci kontenjanı bulunmasına rağmen yurtta kalan öğrencisi bulunmadığı, Nevşehir ili, Merkez ilçesindeki resmi orta öğretim kız öğrenci yurt ve pansiyonlarının %71 doluluk oranına sahip olduğu ve il genelinde doluluk oranının %66 olduğu, bu itibarla Nevşehir ilinde yeni bir öğrenci yurduna ihtiyaç bulunmadığı hususlarının belirtildiği görülmüş olup, Nevşehir ilindeki kız öğrenci yurtlarının genel kapasite ve doluluk oranı ile yurt ihtiyacı bulunup bulunmadığı dikkate alınarak davacı derneğin başvurusunun uygun görülmediği, bu yönüyle tesis edilen işlemde kamu yararına ve hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: … Bölge İdare Mahkemesi …. İdari Dava Dairesince; istinaf başvurusuna konu Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Söz konusu binanın 23/03/2019 tarihinde 49 yıllığına davacı derneğe tahsis edildiği, yapılan tahsis/kira anlaşması çerçevesinde binanın inşaatının tamamlandığı, öğrenci yurdu olarak tescilini sağlamak ve bu yönde faaliyete başlamak adına resmi sürecin başlatıldığı, Özel Öğrenci Barınma Hizmetleri Yönetmeliği’nde ve ilgili mevzuattaki şartları tamamlamak adına yapılan başvurular sonucu İl Sağlık Müdürlüğü’nden bahsi geçen binanın yurt olarak açılıp kullanılmasında toplum ve çevre sağlığı açısından sakıncanın bulunmadığına dair ve İtfaiye Müdürlüğü’nden yangın güvenliği açısından binanın yeterli ve güvenli olduğuna dair belgenin alındığı, daha önce ortaokul öğrenci yurdu açma talebi benzer gerekçelerle reddedildiği, buna ilişkin hukuki süreç devam etmekte olup şuan bireysel başvuru aşamasında olduğu, önceki ret işlemi sebebiyle nevi değişikliğine giderek ortaöğretim yurdu açmak istemişse de bu talebi de dava konusu işlem ile reddedildiği, mevcut öğrenci yurtlarının kapasiteleri ve doluluk oranları dikkate alındığında yeni bir öğrenci yurdun ilçedeki öğrenci yurdu işletmecilerine sağlanan imkanın kendilerine sunulmadığı, bölgedeki yurtların doluluk oranları mevzuatta öngörülen şartlardan olmadığı gibi zaten böyle bir şart koşulması belli başlı hizmetlerin tekelleşmesine yol açıp hizmet kalitesinin düşmesine yol açacağı, öğrenci yurduna rağbetin az olmasının temel sebebi bölgedeki yurtların kalite standartının düşük olması, öğrencinin veya velilerin ihtiyaçlarını karşılayamaması gibi etkenler olabileceği, ekonomik bir menfaat yada ekonomik bir beklentilerinin mevcut olmadığı, toplumsal sorumluluk gereği böyle bir faaliyette bulunmak istedikleri, özel yurt açmak için yapılan müracaatın yasal dayanağını Yüksek Öğrenim Öğrenci Yurtları ve Aşevleri Hakkındaki Kanuna Ek Kanun, Özel Öğrenci Barınma Hizmetleri Yönetmeliği ve Özel Öğrenci Barınma Hizmeti Kurumlarının Standartları ile Çalışma Usul ve Esasları Hakkında Yönerge oluşturduğu, anılan düzenlemelerde yurtların doluluk oranlarının bir şart olarak gösterilmediği, işlemin hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmuştur.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin incelenmeksizin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Sekizinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun “İstinaf” başlıklı 45. maddesinde, “1) İdare ve vergi mahkemelerinin kararlarına karşı, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi, mahkemenin bulunduğu yargı çevresindeki bölge idare mahkemesine, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde istinaf yoluna başvurulabilir.
3) Bölge idare mahkemesi, yaptığı inceleme sonunda ilk derece mahkemesi kararını hukuka uygun bulursa istinaf başvurusunun reddine karar verir. Karardaki maddi yanlışlıkların düzeltilmesi mümkün ise gerekli düzeltmeyi yaparak aynı kararı verir.
6) Bölge idare mahkemelerinin 46 ncı maddeye göre temyize açık olmayan kararları kesindir.” hükmüne yer verilmiştir.
Aynı Kanun’un “Temyiz” başlıklı 46. maddesinde; Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin maddede sınırlı olarak sayılan davalar hakkında verdikleri kararlarının, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştayda, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebileceği kurala bağlanmıştır.
Bu durumda; davacı Derneğin, Nevşehir ili, Merkez ilçesi, … mahallesi … caddesi No:… adresinde “… Ortaöğretim Kız Öğrenci Yurdu” ismiyle ortaokul kız öğrenci yurdu açma istemiyle Nevşehir Valiliği’ne başvuruda bulunduğu, davalı idarece yapılan incelemeler sonucunda davacı derneğin talebinin ihtiyaç olmadığından bahisle uygun görülmemesi üzerine açılan davada, hiç başlanılmamış bir ticari faaliyetin başlanılmasını amaçlayan başvurunun reddine dair işlemin iptali istemine ilişkin temyiz istemine esas teşkil eden kararın Bölge İdare Mahkemesinin 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunun 46. maddesine göre temyiz yolu açık olmayan “kesin” kararlarından olduğu anlaşıldığından, temyiz isteminin incelenmesine yasal olanak bulunmamaktadır.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1- TEMYİZ İSTEMİNİN İNCELENMEKSİZİN REDDİNE,
2- Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
Kesin olarak, 20/01/2023 tarihinde oybirliği ile karar verildi.