Danıştay Kararı 8. Daire 2022/7462 E. 2023/12 K. 17.01.2023 T.

Danıştay 8. Daire Başkanlığı         2022/7462 E.  ,  2023/12 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 2022/7462
Karar No : 2023/12

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ….

KARŞI TARAF (DAVALILAR) : 1- … Üniversitesi
VEKİLİ : Av. …
2- …Kurulu Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi …. İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: … Üniversitesi Mimarlık ve Mühendislik Fakültesi … Mühendisliği Bölümünde öğretim görevlisi olarak görev yapan davacı tarafından, 1416 sayılı Ecnebi Memleketlere Gönderilecek Talebe Hakkında Kanun’un 21/6. maddesi uyarınca doktor öğretim üyeliği kadrosuna atanması istemiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin … tarih ve …. sayılı işlemin iptali ve bu süreçte oluşan maaş farkının yasal faiziyle birlikte iadesine karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesince verilen … tarih ve E:… K:…. sayılı kararda; 1416 sayılı Ecnebi Memleketlere Gönderilecek Talebe Hakkında Kanun kapsamında Kastamonu Üniversitesi adına doktora öğrenimini İngiltere’de tamamlayarak mecburi hizmetini tamamlamak üzere üniversiteye öğretim görevlisi olarak ataması yapılan davacı tarafından; 09.06.2021 tarihli ve 31506 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7326 sayılı Kanunun 15. maddesi ile 1416 sayılı Kanunun 21. maddesine eklenen 6. fıkra uyarınca doktor öğretim üyesi kadrosuna atanma talebiyle yaptığı başvurunun, davacının durumunun sözü edilen düzenleme kapsamında olmadığı gerekçesiyle reddedilmesine ilişkin dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılarak davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: … Bölge İdare Mahkemesi …. İdari Dava Dairesince; istinaf başvurusuna konu Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine, diğer kanun yolları kapalı ve kesin olmak üzere karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, kararın temyize tabi olduğu, atamanının yapılmamasının hukuka aykırı olduğu, eşitlik ilkesine aykırı hareket edildiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı tarafından, 1416 sayılı Kanun’un 21. Maddesinde yapılan tüm düzenlemelerden veya ilerleyen tarihlerde yapılması muhtemel tüm düzenlemelerden geçici 3. Madde dayanak gösterilerek hak iddia edilmesi durumunda, söz konusu maddenin geçici madde olma özelliğinin kaybolacağı, Kanun koyucunun değişiklik öncesinde araştırma görevlisi ve öğretim görevlisi kadrolarına atama düşüncesinin olmadığı, şayet bu düşünce olsaydı ayrıntılı bir geçici madde düzenlemesi gerçekleştirmesi gerektiği, diğer davalı Kastamonu Üniversitesi tarafından, kararın kesin olduğu, temyiz edilemeyeceği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin incelenmeksizin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Sekizinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:

İLGİLİ MEVZUAT:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun “İstinaf” başlıklı 45. maddesinde, “1) İdare ve vergi mahkemelerinin kararlarına karşı, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi, mahkemenin bulunduğu yargı çevresindeki bölge idare mahkemesine, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde istinaf yoluna başvurulabilir.
3) Bölge idare mahkemesi, yaptığı inceleme sonunda ilk derece mahkemesi kararını hukuka uygun bulursa istinaf başvurusunun reddine karar verir. Karardaki maddi yanlışlıkların düzeltilmesi mümkün ise gerekli düzeltmeyi yaparak aynı kararı verir.
6) Bölge idare mahkemelerinin 46 ncı maddeye göre temyize açık olmayan kararları kesindir.” hükmü yer almış; aynı Kanun’un “Temyiz” başlıklı 46. maddesinde ise; “Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin aşağıda sayılan davalar hakkında verdikleri kararlar, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştayda, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebilir: (…) c) Belli bir meslekten, kamu görevinden veya öğrencilik statüsünden çıkarılma sonucunu doğuran işlemlere karşı açılan iptal davaları, d) Belli bir ticari faaliyetin icrasını süresiz veya otuz gün yahut daha uzun süreyle engelleyen işlemlere karşı açılan iptal davaları (…)” hükmüne yer verilmiştir.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Yukarıda yer verilen mevzuat hükümlerinin değerlendirilmesinden; İdare Mahkemelerinin tek hakim sınırı dışında kalan bütün kararlarına karşı mahkemenin bulunduğu yargı çevresindeki bölge idare mahkemesine istinaf başvurusunda bulunulabileceği, bölge idare mahkemesince istinaf incelemesi üzerine verilen kararlara karşı ise sadece 2577 sayılı Kanun’un 46. maddesinde yer alan konular ile sınırlı olarak Danıştay’a temyiz başvurusunda bulunulabileceği, bölge idare mahkemelerince istinaf incelemesi üzerine verilen ve 46. madde kapsamı dışında olan kararların ise kesin olduğu görülmektedir.
Uyuşmazlıkta, ” … Üniversitesi Mimarlık ve Mühendislik Fakültesi … Mühendisliği Bölümünde öğretim görevlisi olarak görev yapan davacı tarafından, 1416 sayılı Ecnebi Memleketlere Gönderilecek Talebe Hakkında Kanun’un 21/6. maddesi uyarınca doktor öğretim üyeliği kadrosuna atanması istemiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin … tarih ve … sayılı işlemin iptali ve bu süreçte oluşan maaş farkının yasal faiziyle birlikte iadesine karar verilmesi” istemiyle açılan davanın, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun temyiz kanun yoluna başvurulabilecek davaların tahdidi olarak sayıldığı 46. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan “belli bir meslekten, kamu görevinden veya öğrencilik statüsünden çıkarılma sonucunu doğuran işlemlere karşı açılan iptal davası” olarak nitelendirilemeyeceğinden, bakılan davanın, 2577 sayılı Kanunun 46. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendi kapsamında da bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda, temyiz istemine esas teşkil eden kararın Bölge İdare Mahkemesinin 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunun 46. maddesine göre temyiz yolu açık olmayan “kesin” kararlarından olduğu anlaşıldığından temyiz isteminin incelenmesine yasal olanak bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1- TEMYİZ İSTEMİNİN İNCELENMEKSİZİN REDDİNE,
2- Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
Kesin olarak, 17/01/2023 tarihinde oybirliği ile karar verildi.