Danıştay 8. Daire Başkanlığı 2022/1485 E. , 2022/8287 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 2022/1485
Karar No : 2022/8287
Temyiz İsteminde Bulunanlar : 1- (Davacılar) 1- …
2- …
Vekili : Av. …
2- (Davalı) … Başkanlığı
Vekili : Av. …
İstemin Özeti : … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı Dairemizin bozma kararına uyularak verilen kararının hukuka aykırı olduğu öne sürülerek, 2577 sayılı Kanunun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Davalı idare tarafından istemin reddi gerektiği savunulmakta olup davacılar tarafından savunma verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : İstemin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Sekizinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
İdare ve vergi mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenip bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinde yer alan nedenlerin bulunmasına bağlıdır.
Bölge İdare Mahkemesi İdari Dava Dairesince verilen karar ve dayandığı gerekçe usul ve kanuna uygun olup, bozulmasını gerektiren bir neden bulunmadığından, temyiz isteminin reddi ile anılan kararın ONANMASINA ve temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, kesin olarak 28/12/2022 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.
KARŞI OY:
(X)- İdare ve vergi mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenip bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında yazılı nedenlerin bulunmasına bağlıdır. Aynı Kanunun 50. maddesinin 4. fıkrasında Danıştayın bozma kararına uyulduğu takdirde, bu kararın temyiz incelenmesi, bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılacağı hükmüne yer verilmektedir.
Temyize konu Dairemizin 16/06/2021 tarih ve E:2017/7584, K:2021/830 sayılı kararında belirtilen bozma gerekçeleri göz önüne alınarak verilmiş bir karar olduğundan, temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiş olup, anılan kararın 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesinin 4. fıkrası gereğince onanması gerektiği görüşüyle çoğunluk kararına gerekçe yönünden katılmıyorum.