Danıştay Kararı 8. Daire 2021/7954 E. 2023/1924 K. 11.04.2023 T.

Danıştay 8. Daire Başkanlığı         2021/7954 E.  ,  2023/1924 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/7954
Karar No : 2023/1924

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Büyükşehir Belediye Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesi’nin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, … plakalı aracının, Tekirdağ Büyükşehir Belediye Meclisinin … tarih ve … sayılı kararıyla çıkan af kapsamında değerlendirilmesi istemiyle yapmış olduğu 18.11.2019 tarihli başvurusunun reddine ilişkin Tekirdağ Büyükşehir Belediye Başkanlığı Ulaşım Koordinasyon Merkezi’nin (UKOME) … tarih ve … sayılı kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararında; Tekirdağ Büyükşehir Belediyesinin kurulduğu tarih olan 30.03.2014 tarihi itibariyle … sayılı plakanın geçerli olduğu ve 2015 yılında iptal edildiğinden; davacının Tekirdağ Büyükşehir Belediye Meclisi … tarih ve … sayılı kararından faydalanmak için yapmış olduğu başvurunun reddine ilişkin dava konusu Tekirdağ Büyükşehir Belediye Başkanlığı Ulaşım Koordinasyon Merkezi’nin … tarih ve … sayılı kararında hukuka uyarlık bulunmadığı, öte yandan, mahkeme tarafından verilen iptal kararının doğrudan davacıya ticari plaka verilmesi anlamına gelmeyip idare tarafından davacının diğer şartları taşıyıp taşımadığı konusunda da araştırma yapılması gerektiği gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Plakaları iptal olmasından dolayı hizmet veremeyen servis plakalarına af getiren Tekirdağ Büyükşehir Belediye Meclisinin … tarih ve … sayılı kararında belirtilen koşulu davacının taşımadığı, trafikten çekme işleminin 2008 yılında gerçekleşmesi ve bu tarihten itibaren taşımacılık faaliyetinin bulunmaması sebebiyle, tek başına plakasının 2015 yılında iptal edilmiş olmasının bir hak kazandırmayacağından af kararında yararlanarak yeniden faaliyet ve çalışma izin belgesi verilmesi için 18.11.2019 tarihinde yapmış olduğu başvurunun reddine ilişkin dava konusu işlemde hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle istinaf talebinin kabulüne, istinafa konu Mahkeme kararının kaldırılmasına, davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, Ukome kararlarının tebliğ edilmediği, davalı idarenin trafikten çekme yapmış, faaliyetine ara vermiş bazı kişilere tanınan şansın kendisine de verilmesi gerektiği, … tarih ve … sayılı af kararından yararlandırılmamasının hakkaniyet ve eşitlik ilkesine aykırı olduğu, kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NIN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Sekizinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle,
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, posta gideri avansından artan tutarın Mahkeme tarafından iadesine,
4. 2577 sayılı Kanunun 50. maddesi uyarınca onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın İdare Mahkemesine gönderilmesine,
5. Kesin olarak, 11/04/2023 tarihinde oybirliği ile karar verildi.