Danıştay Kararı 8. Daire 2021/4950 E. 2023/1735 K. 07.04.2023 T.

Danıştay 8. Daire Başkanlığı         2021/4950 E.  ,  2023/1735 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/4950
Karar No : 2023/1735

Kararın Düzeltilmesi İsteminde Bulunan (Davacı) : … Endüstrisi ve Tic. A. Ş.
Vekili : Av. …

Karşı Taraf (Davalı) : … Bakanlığı
Vekili : Av. …

İstemin Özeti : Danıştay Sekizinci Dairesinin 31/12/2020 tarih ve E:2016/10051, K:2020/6302 sayılı kararının hukuka aykırı olduğu öne sürülerek, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54. maddesi uyarınca düzeltilmesi istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

Danıştay Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : İstemin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Sekizinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Danıştay dava daireleri ve İdari veya Vergi Dava Daireleri Kurulları tarafından verilen kararlar hakkında karar düzeltilmesi yoluna başvurulabilmesi 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54. maddesinde yazılı nedenlerin bulunmasına bağlıdır.
Dava Niğde ili sınırları dâhilinde bulunan davacı şirket udesindeki Sicil:… sayılı II (a) gurubu maden işletme ruhsat sahasında 2008, 2009 ve 2010 yıllarında üretim yapılmadığının tespit edildiği gerekçesiyle, işletme ruhsat teminatının irad kaydedilerek, ruhsatın iptaline ilişkin işlem ve ruhsatın iptal edildiği gerekçesiyle tesis muafiyet talebinin reddine ilişkin 16.04.2015 tarihli ve 11851 sayılı işlemin iptali ile 12.802,00 TL tutarındaki idari para cezasından indirimli şekilde ödenen 9.601,50 TL idari para cezasının faizi ile iade edilmesi istemiyle açılmıştır.
İdare Mahkemesince Maden Kanunu’nun 24. maddesinin 12. fıkrasında belirtilen, 5 yıllık sürede mücbir sebepler ve beklenmeyen haller dışında 3 yıldan fazla üretim yapılmamasına dönük şart, 2009 yılında üretim yapılmadığının ortaya konulamaması nedeniyle gerçekleşmediğinden, işletme ruhsat teminatının irad kaydedilerek ruhsatın iptaline ve aynı sebeple 12.802,00-TL idari para cezası uygulanmasına ilişkin işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı, davacının muafiyet talebinin reddine ilişkin işlem yönünden ise, işletme ruhsatının iptaline ilişkin işlem yukarıdaki gerekçelerle hukuka aykırı bulunduğundan, talepte bulunduğu 16.03.2011 tarihi itibariyle yeniden değerlendirme yapılması gerekmekte olup, yalnızca ruhsatın iptal edilmesi nedeniyle muafiyet talebinin reddedilmesine ilişkin işlemde bu yönüyle hukuka uygunluk bulunmadığı, dava konusu işlem Mahkememiz kararıyla hukuka aykırı bulunduğundan, davacı tarafından yapılan 9.601,50-TL ödemenin de dava tarihi olan 10.06.2015 tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte davacıya ödenmesi gerektiği belirtilerek dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.
3213 sayılı Maden Kanunu’nun 24. maddesinin 12. fıkrasında “Beş yıllık sürede mücbir sebepler ve beklenmeyen haller dışında üç yıldan fazla üretim yapılmayan ruhsatlar, teminatları irad kaydedilerek iptal edilir. Bu üç yıllık süre içerisinde yapılan toplam üretimin projede beyan edilen bir yıllık üretim miktarının % 10’undan az olması halinde de bu hüküm uygulanır.
” kuralına yer verilmiştir.
Karar idare tarafından temyiz edilmiştir.
Dairemizin 31.12.2020 tarihli E:2016/10051 K:2020/6302 sayılı kararıyla, davacı tarafından davalı idareye ibraz edilen maden işletme projesinde beyan edilen üretim miktarının yıllık 80.000 ton olarak yer aldığı, dosyaya sunulan 2009 yılına ait satış bilgi formlarından anılan yılda 1804 ton sevk gerçekleştirildiği, bu sevkiyatın tamamının üretim olarak kabulü halinde dahi yıllık olarak beyan edilen üretim miktarının %10’unun altında kaldığı görüldüğünden, davacının 2008-2010 yılları arası üç yıldan fazla sürede üretim yapmadığı, 2009 yılında da yapılan üretimin, davacı tarafından projede yıllık olarak beyan edilen üretimin %10’unun altında kaldığı ve mevzuat gereği bu durumun da ruhsatın iptali ile ruhsat teminatının irat kaydedilmesine yol açacağı, ayrıca dava konusu sahaya yönelik olarak, 01.03.2013 tarihinde mahallinde yapılan tetkiki neticesinde düzenlenen raporda yer alan hususlar ile rapordaki tespitlerin aksi yönünde herhangi bir bilgi ve belgenin de dosyaya ibraz edilemediği dikkate alındığında davacının ruhsatının iptali ile ruhsat teminatının irat kaydedilmesine ilişkin işlemde hukuka aykırılık bulunmadığından aksi yönde verilen Mahkeme kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Davacı tarafından üç yıldan fazla üretim yapmadığının net olarak ortaya konulamadığı, 2009 yılında yapılan üretimin proje beyanının %10’unun altında kalması nedeninin idarenin temyiz nedenleri arasında yer almadığı, sadece 2009 yılı baz alınarak karar verildiği, sevk fişinin tek başına üretim miktarını göstermediği, 2015 yılında yürürlüğe giren kanun ile ruhsat iptali yaptırımı yerine idari para cezası getirildiği belirtilerek lehe olan hükmün geriye yürütülmesi gerektiği ileri sürülmektedir.
Davalı idarece davacı tarafından 2008, 2009 ve 2010 yılları üretim yapılmadığı tespit edildiği gerekçesiyle işlem tesis edilmiştir. Davacı tarafından da üç yıldan fazla üretim yapılmaması halinin olayda net olarak ortaya konulamadığı ileri sürülmüştür. 2009 yılında yapılan üretimin proje beyanının %10’u altında kalması nedeniyle temyizde, Dairemizce verilen kararın usul ve hukuka uygun olduğu, ayrıca işlemde her ne kadar sadece 2008, 2009 ve 2010 yılları üretim yapılmadığı belirtilmişse de, 01.03.2013 ve 24.04.2014 tarihli mahallinde tetkik sonucu düzenlenen raporlarda, 2011 ve 2012 yıllarında da üretim yapılmadığının beyan edildiği belirtildiğinden, mevcut durumda, dava konusu işlem tesis edilmeden önce, davacı tarafından üç yıldan fazla üretim yapılmadığının açık olduğu ve davacı tarafından ilgili dönemlerde üretim yapıldığına ilişkin bilgi belge de sunulmadığından karar düzeltme isteminin belirtilen açıklama ile reddi gerektiği sonucuna varılmıştır.
Açıklanan nedenlerle istemde bulunan tarafından öne sürülen düzeltme nedenleri sözü edilen maddede belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymadığından karar düzeltme isteminin belirtilen açıklama ile reddine, karar düzeltme giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, 07/04/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.