Danıştay 8. Daire Başkanlığı         2021/2880 E.  ,  2023/591 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/2880
Karar No : 2023/591

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Valiliği
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Derneği
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Uşak İli, Banaz İlçesi, … Mahallesi … Caddesi No:.. adresinde yer alan taşınmazda Özel … Erkek Öğrenci Yurdu adı altında öğrenci yurdu olarak faaliyet göstermek üzere izin (ruhsat) verilmesi talebiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin … Valiliği İl Milli Eğitim Müdürlüğü’nün … tarih ve … sayılı işleminin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; mülkiyeti davacı derneğe ait Uşak İli Banaz İlçesi … Mahallesi … Caddesi No:… adresinde bulunan binada Özel … Erkek Öğrenci Yurdu adı altında açılmak istenilen öğrenci yurduna 32,40 m. mesafede faal vaziyette akaryakıt istasyonunun bulunduğu anlaşılmakta olup, Özel Öğrenci Barınma Hizmetleri Yönetmeliği’nin 9/1-a maddesinde öngörülen asgari 100 metre mesafe koşulunu sağlamadığı sabit olan yurt binası için istenilen yurt açma izninin reddine ilişkin dava konusu işlemde hukuka ve mevzuata aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: … Bölge İdare Mahkemesi …. İdari Dava Dairesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararıyla; dava konusu işlemin dayanağını oluşturan ve öğrencilere barınma hizmeti veren kurum binaları ile akaryakıt istasyonları arasında en az yüz metre mesafe bulunması şartını getiren Özel Öğrenci Yurtları Barınma Hizmetleri Yönetmeliği’nin 9/1-a maddesinin iptali istemiyle Danıştay Sekizinci Dairesi’nin E:2019/9620 sayılı dosyasında açılan davada, yürütmenin durdurulması talebinin reddi yolundaki karar üzerine yapılan itiraz sonucu Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu’nun 08/07/2020 gün ve Yd İtiraz No:2020/234 sayılı kararıyla davacının itirazı kabul edilip Özel Öğrenci Barınma Hizmetleri Yönetmeliği’nin 9/1-a maddesinin yürütmesinin durdurulmasına karar verildiği, dava konusu işlemin dayandığı mevzuat hükmünün ortadan kalktığı, tesis edilen dava konusu işlemde sebep yönünden hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun kabulüyle, … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının kaldırılmasına, dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, kararın hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü ile Bölge Mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Sekizinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:

MADDİ OLAY :
Davacı Dernek tarafından, ortaokul ve ortaöğrenim öğrencilerine barınma hizmeti sunmak amacıyla açmak istediği özel öğrenci yurdu binasına 32,40 metre uzaklıkta akaryakıt istasyonu bulunduğundan bahisle kurum açma izni ile iş yeri açma ve çalışma ruhsatı başvurunun reddi üzerine görülmekte olan dava açılmıştır.

İLGİLİ MEVZUAT:
Anayasa’nın 124. maddesinde; “Cumhurbaşkanı, bakanlıklar ve kamu tüzel kişileri, kendi görev alanlarını ilgilendiren kanunların ve Cumhurbaşkanlığı kararnamelerinin uygulanmasını sağlamak üzere ve bunlara aykırı olmamak şartıyla, yönetmelikler çıkarabilirler.
Hangi yönetmeliklerin Resmi Gazete’de yayımlanacağı kanunda belirtilir.” hükmüne yer verilmiştir.
4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun “Hukukun uygulanması ve kaynakları” başlıklı 1. maddesinde; “Kanun, sözüyle ve özüyle değindiği bütün konularda uygulanır. Kanunda uygulanabilir bir hüküm yoksa, hakim, örf ve adet hukukuna göre, bu da yoksa kendisi kanun koyucu olsaydı nasıl bir kural koyacak idiyse ona göre karar verir. Hakim, karar verirken bilimsel görüşlerden ve yargı kararlarından yararlanır.” hükmü yer almaktadır.
5661 sayılı Yüksek Öğrenim Öğrenci Yurtları ve Aşevleri Hakkındaki Kanuna Ek Kanun’un 1. maddesinin 4. fıkrasında; yurt ve benzeri kurumların, ortaokul, ortaöğrenim ve yükseköğrenim öğrencilerine barınma hizmeti vermek amacıyla açılacağı ve bu Kanun ile 25/8/2011 tarih ve 652 sayılı Özel Barınma Hizmeti Veren Kurumlar ve Bazı Düzenlemeler Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin 13. maddesine göre işyeri açma ve çalışma ruhsatı alacakları, öğrenim düzeyine göre barınma hizmeti verilecek öğrenciler ile bu hizmetin verilebileceği kurumlar ve bu hizmeti sunacak gerçek ve tüzel kişilerin niteliklerinin ilgisine göre Millî Eğitim Bakanlığı veya Gençlik ve Spor Bakanlığınca çıkarılan yönetmelikle belirleneceği hükmüne yer verilmiştir.
652 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin “Özel barınma hizmeti veren kurumlara ilişkin iş yeri açma ve çalışma ruhsatı” başlıklı 13. maddesinde ise; 10/07/2004 tarih ve 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu’nun 7. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendi, 03/07/2005 tarih ve 5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 15. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi ile 22/02/2005 tarih ve 5302 sayılı İl Özel İdaresi Kanunu’nun 7. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde belirtilen izin veya ruhsatlara ilişkin hükümlerin, öğrencilere özel barınma hizmeti veren kurumlar hakkında uygulanmayacağı, öğrencilere özel barınma hizmeti veren kurumlara iş yeri açma ve çalışma ruhsatı ortaokul ve ortaöğrenim düzeyinde Millî Eğitim Bakanlığınca, yükseköğrenim düzeyinde Gençlik ve Spor Bakanlığınca verileceği, Bakanlıkların bu yetkilerini valiliklere devredebileceği ve bu fıkranın uygulanmasına ilişkin usul ve esasların yönetmelikle belirleneceği hükme bağlanmıştır.
İşlem tarihinde yürürlükte olan 20.02.2017 tarih ve 2017/10090 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile kabul edilen ve 06.05.2017 tarih ve 30058 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Özel Öğrenci Barınma Hizmetleri Yönetmeliği’nin “Kapsam” başlıklı 2. maddesinde; “Bu Yönetmelik; Millî Eğitim Bakanlığına bağlı resmi okullara ait yurt ve pansiyonlar, 16/8/1961 tarihli ve 351 sayılı Yüksek Öğrenim Kredi ve Yurtlar Kurumu Kanununa göre açılan ve işletilen yurtlar, 22/6/1965 tarihli ve 633 sayılı Diyanet İşleri Başkanlığı Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanuna göre açılan yurt ve pansiyonlar ile 21/5/1986 tarihli ve 3289 sayılı Spor Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanuna göre açılan ve işletilen sporcu eğitim ve olimpik hazırlık merkezleri, bağımsız spor federasyonları tarafından açılan ve işletilen kamp merkezleri hariç olmak üzere, ortaokul, imam-hatip ortaokulu ve ortaöğretim kurumları ile yükseköğretime devam eden öğrencilere barınma hizmetlerini sunmak amacıyla açılan ve işletilen öğrenci yurdu, öğrenci pansiyonu, öğrenci apartları ve öğrenci stüdyo dairelerine ilişkin iş ve işlemler ile bu kurumlarda barınma hizmeti alan öğrencilere ilişkin disiplin iş ve işlemlerini kapsar.” düzenlemesi yer almaktadır.
Anılan Yönetmeliğin 3. maddesinin (g) bendinde; “Kurum”, bu Yönetmelik kapsamında faaliyet gösteren öğrenci yurdu, öğrenci pansiyonu, öğrenci apartları ve öğrenci stüdyo daireleri olarak tanımlanmış, 16/03/2018 tarih ve 30632 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Özel Öğrenci Barınma Hizmetleri Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik ile değiştirilen “Kurum binaları” başlıklı 9. maddesinin 1. fıkrasında; kurum açılacak binalarda aranacak şartlar sayılmış ve dava konusu (a) bendinde; “Öğrencilere barınma hizmeti veren kurumların binaları ile akaryakıt istasyonları yanıcı, parlayıcı ve patlayıcı maddelerinin üretildiği veya depolandığı yerler arasında kuş uçuşu en az yüz metre mesafe bulunması zorunludur.” kuralına yer verilmiştir.
11/09/2020 tarih ve 31241 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Ortaokul ve Ortaöğretim Kurumları Özel Barınma Hizmetleri Yönetmeliği’nin “Kapsam” başlıklı 2. maddesinde; “Bu Yönetmelik; Millî Eğitim Bakanlığına bağlı resmî okullara ait yurt ve pansiyonlar, yükseköğrenime devam eden öğrencilere barınma hizmeti veren yerler, 22/6/1965 tarihli ve 633 sayılı Diyanet İşleri Başkanlığı Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanuna göre açılan yurt ve pansiyonlar, Gençlik ve Spor Bakanlığı tarafından 16/8/1961 tarihli ve 351 sayılı Yüksek Öğrenim Kredi ve Yurt Hizmetleri Kanunu ile 10/7/2018 tarihli ve 30474 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 1 sayılı Cumhurbaşkanlığı Teşkilatı Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesinin 184 üncü ve 188 inci maddelerine göre açılan ve işletilen yurtlar, 21/5/1986 tarihli ve 3289 sayılı Gençlik ve Spor Hizmetleri Kanununa ve 1 sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesinin 184 üncü ve 189 uncu maddelerine göre açılan ve işletilen sporcu eğitim merkezleri ve olimpik hazırlık merkezleri ile bağımsız spor federasyonları tarafından açılan ve işletilen kamp merkezleri hariç olmak üzere, ortaokul, imam-hatip ortaokulu ve ortaöğretim kurumlarına devam eden öğrencilere barınma hizmetlerini sunmak amacıyla açılan ve işletilen öğrenci yurdu ve öğrenci pansiyonlarına ilişkin iş ve işlemler ile bu kurumlarda barınma hizmeti alan öğrencilere ilişkin disiplin iş ve işlemlerini kapsar.” düzenlemesi yer almaktadır.
Anılan Yönetmeliğin 4. maddesinin (g) bendinde; “Kurum”, bu Yönetmelik kapsamında faaliyet gösteren öğrenci yurdu ve öğrenci pansiyonu olarak tanımlanmış, “Kurum binaları” başlıklı 10. maddesinin 1. fıkrasında ise; kurum açılacak binalarda aranacak şartlar sayılmış ve dava konusu (a) bendinde; “Öğrencilere barınma hizmeti veren kurumların binaları ile akaryakıt istasyonları yanıcı, parlayıcı ve patlayıcı maddelerinin üretildiği veya depolandığı yerler arasında kuş uçuşu en az yüz metre mesafe bulunması zorunludur.” kuralına yer verilmiştir.
24/06/2017 tarih ve 30106 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Milli Eğitim Bakanlığı Kurum Açma, Kapatma ve Ad Verme Yönetmeliği’nin 3. maddesinin (c) bendinde “Kurum”, Millî Eğitim Bakanlığına bağlı her derece ve türdeki okul, merkez, pansiyon, uygulama oteli, hizmetiçi eğitim enstitüsü, olgunlaşma enstitüsü ile sosyal tesisler; (e) bendinde “Pansiyon”, Bakanlığa bağlı her derece ve türdeki okullara bağlı olarak faaliyet gösteren ve yatılı öğrencilerin barınma, beslenme, etüt ve diğer sosyal ihtiyaçlarının karşılandığı yer olarak tanımlanmış; kurumların açılabilmesi için gereken şartları düzenleyen “Genel esaslar” başlıklı 5. maddesinin 1. fıkrasının 10/09/2018 tarih ve 30531 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Yönetmelik ile değişik (c) bendinde ise, “Yatırım programına alınması teklif edilecek eğitim kurumu için tahsis edilen arsanın;… akaryakıt servis istasyonlarına en az 50 m,.. uzaklıkta… olması,…” gerektiği koşulu getirilmiştir.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Dava dosyasının incelenmesinden; mülkiyeti davacı derneğe ait Uşak İli, Banaz İlçesi … Mahallesi, … Caddesi No:… adresinde bulunan taşınmazda Özel … Erkek Öğrenci Yurdu adı altında özel öğrenci yurdu açmak için davacı tarafından davalı idareye başvurulduğu, … İl Milli Eğitim Müdürlüğü’nün 03/08/2018 tarihli yazısı ile Maarif Müfettişleri Koordinatörlüğü’ den konu hakkında inceleme yapılarak düzenlenecek raporun gönderilmesinin istenildiği, Maarif Müfettişlerince 09/08/2018 tarihinde yerinde yapılan incelemede “…açılmak istenilen Özel … Erkek Öğrenci Yurdu binasının … mahallesi, … Caddesi No:… …/… adresinde bulunduğu, yurt binasının doğu cephesinde bahçe duvarları arası 22,80 m. yurt binası duvarı ile 32,40 m. mesafede çalışır durumda akaryakıt istasyonunun bulunduğunun tespit edildiğinden bahisle 09.08.2018 tarihli tutanağın tanzim edildiği, Maarif Müfettişleri Koordinatörlüğü’nün … tarih ve … sayılı yazısı ile açılmak istenilen Özel … Erkek Öğrenci Yurdu binasına 32,40 metre mesafede çalışır durumda akaryakıt istasyonu bulunduğundan Özel Öğrenci Barınma Hizmetleri Yönetmeliği’nin 9/1-a maddesi uyarınca adı geçen kurumun açılamayacağının Uşak İl Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bildirildiği, akabinde Uşak İl Milli Eğitim Müdürlüğü’nce Bakanlıktan görüş sorulması üzerine Milli Eğitim Bakanlığı Özel Öğretim Kurumları Genel Müdürlüğü’nün … tarih ve … sayılı yazıları ile “…açılmak istenilen kurumun akaryakıt ve LPG istasyonuna yüz metreden daha yakın mesafede olması nedeniyle Yönetmeliğin 9. maddesinin 1.fıkrasının (a) bendindeki şartları sağlamaması sebebiyle mevcut yerde açılışının uygun olmayacağının” bildirilmesi üzerine … Valiliği İl Milli Eğitim Müdürlüğü’nün … tarih ve … sayılı işlemi davacının yurt açma talebinin reddedildiği, bilahere davacı derneğin tekrar 21/10/2019 tarihinde yurt açma izni verilmesi talebiyle yaptığı başvuru üzerine davalı idarenin … tarih ve … sayılı işlemi ile başvurunun reddedilmesi üzerine anılan işlemin iptali istemiyle bakılmakta olan davanın açıldığı anlaşılmaktadır.
20/02/2017 tarih ve 2017/10090 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Özel Öğrenci Barınma Hizmetleri Yönetmeliği’nin, 22/01/2018 tarih ve 2018/11277 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile değişik “Kurum binaları” başlıklı 9. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde yer alan; “Öğrencilere barınma hizmeti veren kurumların binaları ile akaryakıt istasyonları yanıcı, parlayıcı ve patlayıcı maddelerinin üretildiği veya depolandığı yerler arasında kuş uçuşu en az yüz metre mesafe bulunması zorunludur.” düzenlemesinin iptali ve yürütmenin durdurulması istemiyle açılan davada, Dairemizin yürütmenin durdurulması isteminin reddine ilişkin 04/03/2020 tarih ve E:2019/9620 sayılı kararına karşı yapılan itiraz neticesinde Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu’nun 08/07/2020 tarih ve Yd İtiraz No: 2020/234 sayılı kararıyla istemin kabulü ile yürütmenin durdurulmasına karar verilmiştir.
11/09/2020 tarih ve 31241 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Ortaokul ve Ortaöğretim Kurumları Özel Barınma Hizmetleri Yönetmeliği’nin 10. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde yer alan; “Öğrencilere barınma hizmeti veren kurumların binaları ile akaryakıt istasyonları yanıcı, parlayıcı ve patlayıcı maddelerinin üretildiği veya depolandığı yerler arasında kuş uçuşu en az yüz metre mesafe bulunması zorunludur.” düzenlemesinin iptali ve yürütmenin durdurulması istemiyle açılan davada, Dairemizin yürütmenin durdurulması isteminin reddine ilişkin 18/03/2021 tarih ve E:2020/6391 sayılı kararına karşı yapılan itirazı üzerine Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu’nun 01/07/2021 tarih ve Yd İtiraz No: 2021/497 sayılı kararıyla itirazın kabulüne karar verilerek ilgili hükmün yürütmesi durdurulmuştur.
Anılan İdari Dava Daireleri Kurulu kararında; ”Öğrencilerin barınmasına yönelik hükümler içeren ve Milli Eğitim Bakanlığınca uygulanan Yönetmeliklerde, hizmet sunulan binalar ile akaryakıt istasyonları arasında olması gereken asgari mesafe koşulu yönünden, bilimsel bir gerekçe ortaya konulmaksızın farklılığa gidilmesinin idareye güven ilkesini zedelediği ve eşitlik ilkesine aykırı olduğu” gerekçesine yer verilmiştir.
Görüldüğü üzere; işlem tarihi itibariyle yürürlükte olan ve aynı zamanda dava konusu işlemin de dayanağı olan hükmün yargı kararıyla yürütmesinin durdurulmasına karar verilmiş olup; dava devam ederken anılan Yönetmelik mülga olmuştur.
Yukarıda yer alan mer’i Yönetmelik’te de benzer bir hüküm yer almaktayken yine açılan başka bir davada, anılan hükmün de yürütmesi durdurulmuştur.
Netice itibariyle; ortaokul ve ortaöğretim öğrencilerine barınma hizmeti veren kurumlar ile akaryakıt istasyonları arasında olması gereken mesafeye yönelik gerek Kanun’da gerekse Yönetmelik’te hüküm bulunmamakta ise de; mevzuatta oluşan bu boşluğun, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun “Hukukun uygulanması ve kaynakları” başlıklı 1. maddesi uyarınca yargı içtihadıyla doldurulması gerekmektedir.
Özel barınma hizmetleri veren kurumların, 24/06/2017 tarih ve 30106 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Milli Eğitim Bakanlığı Kurum Açma, Kapatma ve Ad Verme Yönetmeliği kapsamında olmadığı tartışmasız ise de; gerek Kanun’da gerekse Yönetmelik’te uyuşmazlığa konu kurum binasının akaryakıt istasyonuna olması gereken asgari mesafesi açısından hüküm bulunmadığından, özel barınma hizmeti veren kurumların resmi, dengi karşılığı olan ve “Bakanlığa bağlı her derece ve türdeki okullara bağlı olarak faaliyet gösteren ve yatılı öğrencilerin barınma, beslenme, etüt ve diğer sosyal ihtiyaçlarının karşılandığı yer” olarak tanımlanan pansiyonlar ile akaryakıt istasyonları arasında olması gereken asgari mesafe kuralının, görülmekte olan davada uygulanması gerekmektedir.
Nitekim, benzer olarak; 5580 sayılı Kanun’da; bu Kanun’a tabi kurumlar ve bu kurumlarda çalışan personellere ilişkin kendi mevzuatında hüküm bulunmayan hallerde resmi dengi kurumlarda aranacak şartların aranacağı yolunda açık hüküm bulunmaktadır.
Barınma hizmeti sunumuna yönelik olarak; özel barınma hizmeti veren kurumların resmi dengi karşılığı olan Bakanlığa bağlı her derece ve türdeki pansiyonların akaryakıt istasyonlarına olması gereken asgari uzaklığın 50 metre olduğu görülmekte olup; davacı Derneğin mülkiyetini elinde bulundurduğu ve ortaokul ve ortaöğretim öğrencilerine barınma hizmeti vermek amacıyla yurt olarak işletilmek istenilen bina ile akaryakıt istasyonu arasında 32,40 metre bulunduğu, bu haliyle resmi dengi karşılığı olan resmi okul pansiyonları için aranan asgari mesafenin (50 metre) altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Öte yandan; davacı tarafından gerekli ruhsat ve izinlerin alınmasına mani olan akaryakıt istasyonun gayrifaal olduğu ileri sürülemekte ise de; bu kapsamda dosyaya herhangi bir bilgi ve belge sunulmadığından bu iddiasına itibar edilmemiştir.
Yukarıda yer alan açıklamalar ve Danıştay İdari Dava Dairelerinin yukarıda yer verilen gerekçesi dikkate alındığında; dava konusu işlemde hukuka aykırılık; davanın reddi yolundaki karara karşı yapılan istinaf kanun yolu başvurusunun kabulü ile dava konusu işlemin iptaline ilişkin bölge İdare Mahkemesi kararında hukuki isabet bulunmaktadır.
Bu itibarla; temyize konu kararın bozulması gerekmektedir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. 2577 sayılı Kanun’un 49. maddesine uygun bulunan temyiz isteminin kabulüne,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … gün ve E:…, K:… kararının BOZULMASINA,
3.. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın yukarıda belirtilen Bölge İdare Mahkemesi İdari Dava Dairesine gönderilmesine,
5. Kesin olarak 15/02/2023 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.

KARŞI OY :
(X)- Bölge İdare Mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenip bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında yazılı nedenlerin bulunmasına bağlıdır.
Bölge İdare Mahkemesince verilen karar ve dayandığı gerekçe usul ve kanuna uygun olup, bozulmasını gerektiren bir neden bulunmadığından, temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanması gerektiği görüşüyle aksi yöndeki çoğunluk kararına katılmıyorum.