Danıştay 8. Daire Başkanlığı         2019/42 E.  ,  2020/6072 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/42
Karar No : 2020/6072

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Büyükşehir Belediye Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: … tarih ve … sayılı Tekirdağ Büyükşehir Belediyesi Ulaşım Koordinasyon Merkezi kararının davacıya ilişkin kısmının iptaline ve UKOME kararı ile uğramış olduğu maddi ve manevi zararlara ilişkin haklarını saklı tuttuğuna karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararında; ilgili mevzuat hükümleri uyarınca ticari yolcu taşımacılığına ilişkin bir hak elde edebilmek için, ticari yolcu taşımacılığı yapılmasına izin verilmesine ilişkin yetkili idarelerden (ilçe/il trafik komisyonu, belediye, UKOME) alınmış bir kararın bulunması ve bu hakkın halen güncel, geçerli ve devir vb. yollarla kaybedilmemiş olması gerektiği; uyuşmazlıkta, 14.04.1997 tarihinde başvuruda bulunan aralarında davacının da bulunduğu on kişinin … Mahallesi, Devlet Hastanesi inşaatının yanındaki Taksi Durağı kurma taleplerinin kabul edildiği, davacının Çerkezköy 1. Noterliğinin … tarih ve … yevmiye numaralı “Taksi Durağı Hisse Devir Sözleşmesi ile (Hat Satış Sözleşmesi)” durak hissesini H.K.’ye devrettiği, durak hakkını devreden davacının Tekirdağ ilinde taksicilik yapmasına ilişkin güncel taşımacılık hakkı bulunmadığının açık olduğu gerekçesiyle … tarih ve … sayılı Tekirdağ Büyükşehir Belediyesi Ulaşım Koordinasyon Merkezi kararında hukuka aykırılık bulunmadığından dava konusu işlemin iptali isteminin reddine; öte yandan, idari yargıda hakların saklı tutulmasına ilişkin bir müessese olmadığından idari yargı mercilerinde hakların saklı tutulmasına karar verilemeyeceğinden davacının fazlaya ilişkin hakların saklı tutulması isteminin inceleme olanağı bulunmadığından söz konusu istem yönünden de istemin incelenmeksizin reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesince; istinaf başvurusuna konu Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, noterlikçe yapılan devir sözleşmesinin hukuki ve usuli işlemler tamamlanmadığı için davalı idare nezdinde geçerli olmadığı, devir konusunun taksi durak hissesi olduğu, T plaka devrinin de yapıldığını gösteren hiçbir ifadenin devir sözleşmesinde yer almadığı, kaldı ki devrin geçerli olduğu varsayılsa bile sözleşmenin kurulmasından itibaren on yıllık sürenin geçmiş olması sebebiyle Türk Borçlar Kanunu’na göre alacağın zamanaşımına uğramış olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, kararın hukuka ve usule uygun olduğu belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Sekizinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle,
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Kesin olarak, 24/12/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.