Danıştay 8. Daire Başkanlığı 2019/2740 E. , 2023/1127 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/2740
Karar No : 2023/1127
TEMYİZ EDEN (DAVALI): … Valiliği
VEKİLİ: Av. …
KARŞI TARAF (DAVACILAR):
1- …
2- …
VEKİLİ: Av. …
İSTEMİN KONUSU: … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacılar tarafından; davacılardan …’ın sahibi olduğu … plakalı araç ile ilgili belediyeden güzergah izni almadan tescil edilmiş amacı dışında kullanılmak ve ticari amaçla yolcu taşımacılığı yapıldığından bahisle aracın 2918 sayılı Yasa’nın Ek-2/3.maddesi uyarınca 60 gün süreyle trafikten men edilmesine ilişkin işlem ile araç sürücüsü İsmail Aktan adına 2.532,00-TL idari para cezası verilmesine ilişkin … tarih ve IA seri … sıra numaralı işlemin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacılardan … adına kayıtlı … plakalı araç ile ilgili Kayseri Büyükşehir Belediyesi UKOME’den alınmış güzergah izin belgesinin olmadığı, bu konuda ilgili idareye herhangi bir başvurunun da bulunmadığı, ticari amaçla yolcu taşımacılığı yapıldığı yolunda somut ve tereddüte yer vermeyecek bir tespit üzerine dava konusu işlemlerin tesis edildiği, ilgili belediyeden izin veya ruhsat almaksızın belediye sınırları dahilinde ticari amaçlı yolcu taşımacılığı yapıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesi’nce, davacıların istinaf başvurusu kabul edilerek 2918 sayılı Kanununun Ek 2. maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında ilgili belediyeden izin ve ruhsat almaksızın ticari bir taşımacılık yapıldığına dair tanık ifadeleriyle de desteklenen somut bir tutanak düzenlenmediği, sadece trafik idari para cezasına yönelik karar tutanağının işlem tesisi için yeterli olamayacağı gerekçesiyle İdare Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve dava konusu işlemlerin iptaline karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacıların personel taşımacılığı yaptıklarını inkâr etmedikleri, ancak özmal araçlarıyla kendi personelini taşıdıklarını belirttikleri, eksik inceleme ve hatalı değerlendirme sonucu verilen kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ: …
DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin incelenmeksizin reddine karar verilmesi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Sekizinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
İLGİLİ MEVZUAT :
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun “İstinaf” başlıklı 45. maddesinde, “1) İdare ve vergi mahkemelerinin kararlarına karşı, başka kanunlarda farklı bir kanun yolu öngörülmüş olsa dahi, mahkemenin bulunduğu yargı çevresindeki bölge idare mahkemesine, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde istinaf yoluna başvurulabilir.
3) Bölge idare mahkemesi, yaptığı inceleme sonunda ilk derece mahkemesi kararını hukuka uygun bulursa istinaf başvurusunun reddine karar verir. Karardaki maddi yanlışlıkların düzeltilmesi mümkün ise gerekli düzeltmeyi yaparak aynı kararı verir.
6) Bölge idare mahkemelerinin 46 ncı maddeye göre temyize açık olmayan kararları kesindir.” hükmü yer almış; aynı kanunun “Temyiz” başlıklı 46’ncı maddesinin 1. fıkrasının (d) bendinde; belli bir ticari faaliyetin icrasını süresiz veya otuz gün yahut daha uzun süreyle engelleyen işlemlere karşı açılan iptal davaları hakkında verilen kararların Danıştay’da, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebileceği kurala bağlanmıştır.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Ticari yolcu taşımacılığı faaliyetiyle iştigal etmeyen davacı …’ın maliki olduğu minibüs ile iş yerinde çalışan personelini taşıdığı, Kayseri Valiliği’nce ücretsiz yapılan servis taşımaları için de gerekli izin belgelerinin alınması gerektiği gerekçesiyle dava konusu işlemlerin tesis edildiği görülmektedir.
Bu durumda, davacının aracının 60 gün süreyle trafikten men edilmesine ilişkin işlemin herhangi bir ticari faaliyetin icrasını süresiz veya otuz gün yahut daha uzun süreyle engelleyen işlem niteliğinde olmadığı; öte yandan araç sürücüsü hakkında tesis edilen idari para cezasının da temyiz için öngörülen parasal sınırı aşmadığı sonucuna varılmakta olup temyize konu kararın Bölge İdare Mahkemesinin 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 46. maddesine göre temyiz yolu açık olmayan “kesin” kararlarından olduğu anlaşıldığından, temyiz isteminin incelenmesine yasal olanak bulunmamaktadır.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1- TEMYİZ İSTEMİNİN İNCELENMEKSİZİN REDDİNE,
2- Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, kesin olarak, 10/03/2023 tarihinde oybirliği ile karar verildi.