Danıştay 8. Daire Başkanlığı 2019/2721 E. , 2023/1126 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/2721
Karar No : 2023/1126
TEMYİZ EDEN (DAVALI): … Valiliği
VEKİLİ: Av. …
KARŞI TARAF (DAVACILAR):
1- …
2- … Yatak Kapitone Tekstil Mobilya Metal Nakliyat İnşaat Turizm Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLLERİ: Av. …, Av. …
İSTEMİN KONUSU: … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirkete ait … plakalı aracın, belediyeden izin almadan yolcu taşımacılığında kullanıldığından bahisle 2918 sayılı Kanunu’nun Ek-2/3 maddesi uyarınca trafikten men edilmesine ve araç sürücüsüne 2.532,00-TL idari para cezası verilmesine ilişkin 21.06.2016 tarihli işlemin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacı şirkete ait … plakalı aracın işlem tarihi itibariyle 2918 sayılı Yasa’nın Ek-2/3. maddesi kapsamında özel izin belgesine sahip olmadığı, şirkete ait dava dışı başka araçlara ilişkin özel izin belgelerinin bulunduğu, ticari amaçla yolcu taşımacılığı yapıldığı yolunda somut ve tereddüte yer vermeyecek bir tespitin yapılması üzerine dava konusu işlemin tesis edildiği, ayrıca; işlem tarihinden önce davalı idareden yetki belgesi talebinde bulunulmadığı, ilgili belediyeden izin veya ruhsat almaksızın belediye sınırları dahilinde ticari amaçlı yolcu taşımacılığı yapıldığı sonucuna varıldığı gerekçesiyle dava konusu işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı, öte yandan, davacılar vekilinin ilk dava dilekçesinde yer verdiği istemini genişleterek aracın yediemin olarak otoparka bırakılmasından dolayı ortaya çıkan 610,00-TL zararın tazminini istemiş ise de, söz konusu talebin ayrı bir davanın konusu yapılabileceği, idari yargı yerlerinde açılan davalardaki talep genişletme yasağı kapsamında olduğu ve iş bu davada irdelenme olanağının bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesi’nce, davacıların istinaf başvurusu kabul edilerek 2918 sayılı Kanununun Ek 2. maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında ilgili belediyeden izin ve ruhsat almaksızın ticari bir taşımacılık yapıldığına dair tanık ifadeleriyle de desteklenen somut bir tutanak düzenlenmediği, sadece trafik idari para cezasına yönelik karar tutanağının işlem tesisi için yeterli olamayacağı gerekçesiyle İdare Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve dava konusu işlemlerin iptaline karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Hukuka aykırı olan temyiz istemine konu Bölge İdare Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmesi gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ: …
DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin incelenmeksizin reddine karar verilmesi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Sekizinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
İLGİLİ MEVZUAT :
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun “İstinaf” başlıklı 45. maddesinde, “1) İdare ve vergi mahkemelerinin kararlarına karşı, başka kanunlarda farklı bir kanun yolu öngörülmüş olsa dahi, mahkemenin bulunduğu yargı çevresindeki bölge idare mahkemesine, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde istinaf yoluna başvurulabilir.
3) Bölge idare mahkemesi, yaptığı inceleme sonunda ilk derece mahkemesi kararını hukuka uygun bulursa istinaf başvurusunun reddine karar verir. Karardaki maddi yanlışlıkların düzeltilmesi mümkün ise gerekli düzeltmeyi yaparak aynı kararı verir.
6) Bölge idare mahkemelerinin 46 ncı maddeye göre temyize açık olmayan kararları kesindir.” hükmü yer almış; aynı kanunun “Temyiz” başlıklı 46’ncı maddesinin 1. fıkrasının (d) bendinde; belli bir ticari faaliyetin icrasını süresiz veya otuz gün yahut daha uzun süreyle engelleyen işlemlere karşı açılan iptal davaları hakkında verilen kararların Danıştay’da, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebileceği kurala bağlanmıştır.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Ticari yolcu taşımacılığı faaliyetiyle iştigal etmeyen davacı şirket tarafından, diğer araçlarıyla personel servis taşımacılığı yapmak üzere gerekli izinlerin alındığı ama dava konusu araç için henüz gerekli izinlerin alınmadığı belirtilerek açılan davada, davalı idarece, kendi personelini ücretsiz taşıyan iş yerlerinin sahibi oldukları araçlar için de izin belgelerinin alınması gerektiği gerekçesiyle dava konusu işlemlerin tesis edildiği görülmektedir.
Bu durumda, davacı şirket aracının 60 gün süreyle trafikten men edilmesine ilişkin işlemin herhangi bir ticari faaliyetin icrasını süresiz veya otuz gün yahut daha uzun süreyle engelleyen işlem niteliğinde olmadığı; öte yandan araç sürücüsü hakkında tesis edilen idari para cezasının da temyiz için öngörülen parasal sınırı aşmadığı sonucuna varılmakta olup temyize konu kararın Bölge İdare Mahkemesinin 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 46. maddesine göre temyiz yolu açık olmayan “kesin” kararlarından olduğu anlaşıldığından, temyiz isteminin incelenmesine yasal olanak bulunmamaktadır.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1- TEMYİZ İSTEMİNİN İNCELENMEKSİZİN REDDİNE,
2- Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, kesin olarak, 10/03/2023 tarihinde oybirliği ile karar verildi.