Danıştay 8. Daire Başkanlığı         2018/4234 E.  ,  2023/251 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/4234
Karar No : 2023/251

TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVACI) … Madencilik Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
2- (DAVALI) … Vergi Dairesi Başkanlığı – …
VEKİLİ : Av. …

DİĞER DAVALI : … Bakanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: İzmir ili, Bornova ilçesi dahilinde 14589 sicil, II(a) grubu maden ruhsat alanıyla ilgili olarak Devlet hakkına karşılık toplam 962.217,70-TL’nin tahsili amacıyla düzenlenen … gün ve … -… -… sayılı üç adet ödeme emrinin 9060 kodlu Maden Devlet hakkı şeklinde yer alan kısmının ve bu ödeme emirlerinin dayanağı olan … gün ve E… sayılı Enerji ve Tabi Kaynaklar Bakanlığı işleminin iptali istenilmektedir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:… , K: … sayılı kararında; devlet hakkının yapılacak hesaplamalar sonucunda tahakkuk ettirilerek haziran ayının son gününe kadar yatırılması gerektiği, devlet hakkının ödenmediği takdirde ise 6183 sayılı Kanun uyarınca takip ve tahsil edileceği, her ne kadar davacı şirket ile rödövansçı arasında yapılan sözleşmenin 7. maddesinde devlet hakkının her yıl nisan ayından ruhsat sahibi tarafından bildirileceği ve 5. maddesinde ödemenin işletmeci tarafından yapılması gerektiği belirtilmiş ise de, bu mükellefiyetin yerine getirilmesinde, anılan Kanun hükümleri uyarınca ruhsat sahibinin sorumluluğunun ortadan kalkmayacağı sonucuna ulaşıldığından, vadesinde ödenmeyen tutarların ilgili vergi dairesi başkanlığına bildirilmesine ilişkin dava konusu … gün ve E… sayılı Enerji ve Tabi Kaynaklar Bakanlığı işleminde hukuka ve mevzuata aykırılık bulunmadığı, ödeme emirleri yönünden; davalı İzmir Vergi Dairesi Başkanlığı’nın savunma dilekçesinde Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı Maden İşleri Genel Müdürlüğü’nün … tarih ve E: … sayılı yazısı doğrultusunda … sayılı ödeme emri ile tahsili istenilen 654.996,66 TL tutarındaki devlet hakkının … tarih ve … sayılı düzeltme fişi ile 282.672,29 TL olarak düzeltildiğinin bildirildiği, dava konusu … , … ve … sayılı üç adet ödeme emrinin kanun hükümleri uyarınca kesinleşerek yine yasal olarak belirlenen vadesinde ödenmediği, … sayılı ödeme emri ile tahsili istenilen 654.996,66 TL tutarındaki devlet hakkının ise 372.324,32 TL’lik kısmının terkin edilerek … tarih ve … sayılı düzeltme fişi ile 282.672,29 TL olarak düzeltildiği görüldüğünden, …-… sayılı ödeme emirleri ile … sayılı ödeme emrinin 282.672,29 TL’lik kısmında hukuka aykırılık, … ödeme emrinin 372.324,32 TL’lik kısmında ise terkin edilmiş olması sebebiyle işin esası hakkında karar verilmesine olanak bulunmadığı gerekçesiyle, kısmen davanın reddine, kısmen karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, söz konusu alanda faaliyet gösteren rödövansçı şirketin sorumlu olduğu ileri sürülmektedir.
Davalı İzmir Vergi Dairesi Başkanlığı tarafından, davalı her iki idare için ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği ileri sürülmektedir.
Davalı

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idareler tarafından istemin reddi gerektiği savunulmakta olup, davacı tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NUN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Sekizinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle,
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, posta gideri avansından artan tutarın Mahkeme tarafından iadesine,
4. Kesin olarak, 01/02/2023 tarihinde oybirliği ile karar verildi.