8. Daire         1998/5959 E.  ,  2000/5904 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No: 1998/5959
Karar No: 2000/5904

Temyiz İsteminde Bulunan : … Belediye Baykanlığı
Vekili : …
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : Davacı şirketin … adresinde işletmekte olduğu turizm işletme belgeli lüks sınıf lokantasının canlı müzik yayını kaldırılıncaya kadar faaliyetten menedilmesine ve 1.161.000.-Tl para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin işlemin iptali istemiyle açılan davada, 1608 sayılı Yasanın 5. maddesinde, ceza kararlarına tebliğ tarihinden itibaren beş gün içinde mahsus hakimlere ve bulunmayan yerlerde sulh hakimliğine müracaatla itiraz edileceği kurala bağlandığından, para cezasına ilişkin iptal istemini görev yönünden reddderek, turizm işletme belgeli tesislerin 3572 sayılı Yasanın 2/c maddesi uyarınca denetiminin Turizm Bakanlığına ait olduğu gerekçesiyle işlemin “faaliyetten menedilmeye” ilişkin kısmını iptal eden Ankara 5. İdare Mahkemesinin 6.5.1998 gün ve 424 sayııl karanının, iptale ilişkin hüküm fıkrasının 2577 sayılı Yasanın 49.maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği yolundadır.
Danıştay Tetkik Hakimi … ‘in Düşüncesi: İdare mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı … ‘nın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Sekizinci Dairesince işin gereği görüşüldü :
Uyuşmazlık, davacı şirketçe işletilen turizm işletme belgeli lüks lokantanın, belediyece denetlenip, hakkında işlem yapılıp yapılamayacağına ve para cezasına ilişkindir.
İdare mahkemesince, 1608 sayılı Umuru Belediyeye Müteallik Ahkamı Cezaiye Hakkında 16 Nisan 1340 Tarih ve 486 Numaralı Kanunun Bazı Maddelerini Mudadil Kanunun 5. maddesi uyarınca, davanın, para cezasına ilişkin kısmının adli yargı yerinin görevine girdiği gerekçesiyle görev yönünden reddedilmesi yerindedir.
İşletmenin faaliyetten menedilmesine ilişkin belediye encümeni kararına gelince; 1580 sayılı Yasanın 15/2. maddesinde, yatılacak, içilecek ve kamunun sağlığına ilişkin kullanılacak şey ve yerlerin kanun, tüzük ve yönetmeliklere göre denetlenmesi görevinin belediyere ait olduğu, 19. fıkrasında ise, beldenin selamet, intizam, sıhhat ve huzurunu ihlal eden şeylere meydan vermemek ve bunları menetmek yetkisinin bulunduğu kuralı yer almaktadır.
Hernekadar 3572 sayılı Yasanın 2/c maddesi bu kanun hükümlerinin 2684 sayılı Turizm Teşvik Kanunu kapsamında bulunan işletmelere uygulanamayacağı öngörülmüş olup, 2634 sayılı Yasanın 30. maddesinde belgeli yatırım ve işletmeleri sınıflandırma yetkisinin münhasıran Turizm Bakanlığına ait olduğu kurala bağlanmış ise de, anılan düzenlemenin belediyelerin 1580 sayılı Yasadan kaynaklanan yetkilerini ortadan kaldırdığı sonucuna varmak hukuken olanaklı değildir. Zira, 2634 sayılı Yasanın 3/e maddesinden turizm işletmesinin münhasıran turizm alanında faaliyet gösteren bir işletme olması gerektiği ve 30. madde uyarınca da denetimin belgeye esas niteliklere ilişkin olduğu açıktır.
Dava konusu olayda ise, sözkonusu lokantanın belgeli olmakla birlikte belediyece ruhsatlandırılan ve umuma açık bir yer olduğu, özellikle turizm alanında faaliyet gösteren bir yer olmadığı, 1580 sayılı Yasa uyarınca yapılan denetimlerde de bir kısım eksiklerin tesbit edildiği tartışmasızdır.
Bu durumda, İdare Mahkemesince, dava konusu encümen kararında belirtilen eksiklerin, işletmenin faaliyetten menedilmesini gerektirecek nitelikte olup olmadığının irdelenmesi gerekirken belediyenin tamamen yetkisiz olduğu gerekçesiyle işlemin bu kısmının iptalinde hukuki isabet bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle … İdare Mahkemesi kararının para cezasına ilişkin kısmının onanmasına, işlemin iptaline ilişkin kısmının bozulmasına ve bu kısma ilişkin yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan mahkemeye gönderilmesine 2.10.2000 gününde oybirliği ile karar verildi.