Danıştay Kararı 8. Daire 1997/85 E. 1999/5549 K. 26.10.1999 T.

8. Daire         1997/85 E.  ,  1999/5549 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No: 1997/85
Karar No: 1999/5549

Temyiz İsteminde Bulunan : … Üniversitesi Rektörlüğü
Vekili : …
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : … Üniversitesi Tıp Fakültesi 2. sınıf öğrencisi olan davacının Patoloji dersi 2. ara sınav telafi sınavında 48 puan alarak başarısız sayılmasına ilişkin işlemin iptali istemiyle açılan davada, davacıya ait sınav evrakları üzerinde, mahkemelerince yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen bilirkişi kurulu raporunun incelenmesinden; davacı öğrencinin sınavda sorulan her biri 2 puan değerinde olan 50 sorudan 21 doğru, 24 yanlış cevabının bulunduğu ve 5 sorunun iptalinin gerektiği, buna göre sınavın 45 soru üzerinden değerlendirilmesinin uygun olacağı görüşüyle davacının aldığı notun 46/100 puan olarak takdir edildiği, bunun da kalır nota tekabül ettiğinin bildirildiği ancak, bilirkişi kurulunun diğer tesbitleri yerinde olmakla beraber 5 sorunun iptali sonucu 45 soru üzerinden değerlendirme yapılmasının kabulünün olanaksız olduğu, zira iptal edilen sorulara davacının sınav sırasında harcadığı emek, çaba ve zaman dikkate alındığında, bu emek, çaba ve zamanın yanlış olarak cevaplanan sorulara harcanması durumunda doğru cevaplanma olasılığı gözönünde bulundurulduğunda, iptal edilen soruların doğru cevapladırıldığı kabul edilerek bunların her birine 2 tam puan verilmesi ve 50 soru üzerinden değerlendirme yapılmasının hak ve adalet ilkelerine uygun olduğu, buna göre ise davacının doğru cevapladığı 21 soruya iptal edilen 5 soru ilave edildiğinde, doğru soru sayısı 26’ya, dolayısıyla alınan puan 26×2:52 geçer nota ulaşmış olup davacının başarılı sayılması gerektiği gerekçesiyle dava konusu işlemi iptal eden … İdare Mahkemesinin 8.11.1996 gün ve … sayılı kararının; davacıya iptal edilen soruları doğru yanıtlamış gibi puan takdir edildiği, bilirkişilerin soru iptaline yetkileri bulunmadığı gibi, sorularda hata olmayıp iptalini gerektirecek bir durum bulunmadığı öne sürülerek, 2577 sayılı Yasanın 49.maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Yanıt verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi … ‘in Düşüncesi: Temyiz isteminin reddi ile mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı … ‘ın Düşüncesi: Davacının sınavda başarısız sayılmasına ilişkin işleme karşı açılan davada bilirkişi incelemesi yaptırılarak işlemin iptaline karar verilmiştir.
Davalı idare tarafından kararın esastan ve yargılama giderleri yönünden bozulması istenilmiştir.
Mahkemece işlemin iptaline karar verilmesinde hukuka aykırılık yoktur.
Ancak 2547 sayılı yasanın 56/b. maddesine göre, üniversitelerin başvurma ve karar harcından muaf tutularak, haklı çıkan davacıdan alınan bu harç bedellerinin hazineden iadesine karar verilmesi gerekirdi.
Başvurma ve karar harcının diğer yapılama giderleri gibi düşünülerek harçtan muaf olan davalı idarelerden alınıp alınamıyacağı yolunda çeşitli kararlar verildiğinden, olay (S.S.K. yönünden) İçtihatları Birleştirme Kuruluna intikal etmiş, bu kurulun 25.12.1997 gün ve E: 1996/l, K: 19978/1 sayılı kararı ile, başvurma ve karar harçlarının davalı kurumdan alınamıyacağı hükme bağlanmıştır.
İçtihatları Birleştirme Kurulu kararı, sosyal sigortalar kurumu yönünden, bu kuruluşun yasasındaki hükme göre alınmış olmakla birlikte, mevzuatında benzer hükümler bulunan diğerkamu kurumları ile ilgili uygulama ve yorumlarda dikkate alınması gerekir.
Açıklanan nedenlerle harçlarla ilgili olarak temyiz isteminin kabulü ile, kararın bu yönden bozulması veya düzeltilerek onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Sekizinci Dairesince işin gereği görüşüldü :
İdare ve Vergi Mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenip bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesinin 1.fıkrasında yazılı nedenlerin bulunmasına bağlıdır.
İdare Mahkemesince verilen kararın dayandığı gerekçe Usul ve Yasaya uygun olup, bozulmasını gerektiren bir neden bulunmadığından, temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanmasına ve yargılama giderlerinin temyiz isteminde bulunan üzerinde bırakılmasına 26.10.1999 gününde oybirliği ile karar verildi.