Danıştay Kararı 8. Daire 1997/8 E. 1999/5584 K. 05.11.1999 T.

8. Daire         1997/8 E.  ,  1999/5584 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No: 1997/8
Karar No: 1999/5584

Temyiz İsteminde Bulunan : … Belediye Başkanlığı
Vekili : …
Karşı Taraf : … Büyükşehir Belediye Başkanlığı
Vekili : …
İstemin Özeti : Davacı … Belediye Başkanlığınca, 1989 yılında ilçe belediyelere devredilen 2. ve 3. sınıf gayrısıhhi müesseselere açılış ve çalışma izni verme yetkisinin geri alınmasına ilişkin 21.9.1995 gün ve 13509 sayılı davalı … Büyükşehir Belediye Başkanlığı işleminin iptali istemiyle açılan davada; gerek 3030 sayılı Büyükşehir Belediyelerinin Yönetimi Hakkında Kanunda, gerekse aynı kanunun uygulanması ile ilgili Yönetmelikte, 2. ve 3. sınıf gayrısıhhi müesselere ruhsat verme yetkisinin Büyükşehir Belediyesine ait olduğunun hükme bağlandığı, dosyanın incelenmesinden, 9.11.1989 tarih ve … sayılı sayılı … Büyükşehir Belediye Başkanlığı kararıyla ilçe belediyelere devredilen ve ilçelerde arasında farklı ve yanlış uygulamaların ortaya çıkması halinde geri alınması öngörülen 2. ve 3. sınıf gayrısıhhi müesseselere açılış ve çalışma izni verme yetkisinin, ilçe belediyelerinin konu ile ilgili olarak farklı uygulamalara girdiği gerekçesiyle davalı idarenin iptali istenilen işlemiyle geri alındığı anlaşılmakta olup, yasa ve yönetmelikte açıkça büyükşehir belediyelerine verilen bir yetkinin geri alınmasına ilişkin işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davayı reddeden … İdare Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının; yetkinin ilçeler arasında farklı ve yanlış uygulamalar ortaya çıktığında geri alınması koşuluyla devredildiği, ancak bu durumun açıkça ortaya konulamadığı öne sürülerek, 2577 sayılı Yasanın 49.maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Davacı belediyenin farklı ve yanlış uygulamalarının tespit edildiği, bu nedenle temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Tetkik Hakimi … ‘in Düşüncesi: İstemin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı … ‘ün Düşüncesi: Uyuşmazlık, 1989 yılında İlçe belediyelerine devredilen 2. ve 3. sınıf gayrisıhhi işyeri açma ve çalışma ruhsatı verme yetkisinin oto yıkama, yağlama, bakım ve servis istasyonu işyerlerine münhasır olmak üzere geri alınması yolundaki … Büyükşehir Belediye Başkanlığı işleminden doğmuştur.
Davacı … Belediye Başkanlığınca işlemin sebep ve maksat unsurları yönlerinden hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.
Davaya konu işlem, sözü edilen işyerlerinin ruhsatlandırılmasında kişilere ve işyerlerine farklı uygulamalar yapılması nedenine dayalıdır.
Temyiz dosyası içerisinde yer alan belgelerin incelenmesinden, … Belediyesi sınırları içerisinde farklı amaç için alınan ruhsatlarla oto yıkama işyerleri çalıştırıldığı, ruhsat verilemeyecek nitelikte (meskenlerin alt katları v.b.) yerlere oto yıkama ve yağlama işyerleri için ruhsat verildiği, yahut bu kabil işyerlerinin ruhsatsız çalışmasına göz yumulduğunun Büyükşehir Belediyesince saptandığı anlaşılmaktadır.
Bu durum karşısında, dava konusu işlemde sebep ve maksat unsuru yönleriyle hukuka aykırılık bulunmadığından, davacı belediyenin iddiasına itibar edilmemiştir.
Açıklanan nedenlerle davanın reddi yolundaki temyize konu kararın onanması gerekir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Sekizinci Dairesince işin gereği görüşüldü :
İdare ve Vergi Mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenip bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesinin 1.fıkrasında yazılı nedenlerin bulunmasına bağlıdır.
İdare Mahkemesince verilen kararın dayandığı gerekçe Usul ve Yasaya uygun olup, bozulmasını gerektiren bir neden bulunmadığından, temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanmasına ve yargılama giderlerinin temyiz isteminde bulunan üzerinde bırakılmasına 5.11.1999 gününde oybirliği ile karar verildi.