Danıştay Kararı 8. Daire 1997/3514 E. 1998/3932 K. 26.11.1998 T.

8. Daire         1997/3514 E.  ,  1998/3932 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No: 1997/3514
Karar No: 1998/3932

Temyiz İsteminde Bulunan : … Üniversitesi Rektörlüğü
Vekili : …
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : … Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Ameliyathaneler sorumlusu olan ve … tarihinden itibaren anılan hastanenin Başhekim Yardımcılığı görevini ikinci görev olarak yürüten davacının ikinci görev aylığı ödenmesi ve döner sermaye katkı payının ikinci görevine göre hesaplanması ve buna göre ödeme yapılması yolundaki başvurusunun reddine ilişkin davalı idarenin … gün ve … sayılı işleminin iptali ve 22.10.1996 tarihinden itibaren ödenmeyen ikinci görev aylığı ve bununla bağlantılı döner sermaye katkı payının yasal faiziyle birlikte tazmini istemiyle açtığı davada; 2914 sayılı yasanın atıfta bulunduğu 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 88. ve 175. maddeleri uyarınca hastane başhekimi olan davacıya almakta olduğu maaşının 2/3’ünün ikinci görev aylığı olarak ödenmesi gerektiği, ancak anılan yasalarla ikinci görev yapanların bu görevle ilgili her türlü yan ödemelerden de yararlanacakları yolunda bir hüküm bulunmadığından döner sermaye katkı payı ödemesinden ikinci görev düzeyinde yararlanmasının mümkün olmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin ikinci görev aylığı ödenmemesine ilişkin kısmının iptaline, ödenmeyen ikinci görev aylığının 22.10.1996 tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faiziyle birlikte davacıya ödenmesine davanın döner sermaye katkı payı ile ilgili kısmının ise reddine ilişkin … İdare Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının; davalı idare tarafından, 2547 sayılı Yasada ikinci görev aylığı kavramına yer verilmediği öne sürülerek iptale ilişkin kısmının 2577 sayılı Yasanın 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi … ‘ın Düşüncesi: İstemin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı … ‘ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Sekizinci Dairesince işin gereği görüşüldü :
İdare ve Vergi Mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenip bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesinin 1.fıkrasında yazılı nedenlerin bulunmasına bağlıdır. İdare Mahkemesince verilen kararın dayandığı gerekçe Usul ve Yasaya uygun olup, bozulmasını gerektiren bir neden bulunmadığından, temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanmasına ve yargılama giderlerinin temyiz isteminde bulunan üzerinde bırakılmasına 26.11.1998 gününde oybirliği ile karar verildi.