8. Daire         1996/3005 E.  ,  1999/2918 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No: 1996/3005
Karar No: 1999/2918

Temyiz İsteminde Bulunan: …
Karşı Taraf : TCDD İşletmesi Genel Müdürlüğü
Vekili : …
İstemin Özeti : TCDD … Bölge Başmüdürlüğünde İşletme Müdürü olarak görev yapan davacının %57 olarak ödenen özel hizmet tazminatının %75 olarak ödenmesi ile 1994 yılı için 2600, 1998 yılı için 3000 ek gösterge üzerinden ücret ödenmesi istemiyle yaptığı başvurunun reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle açılan davada, davacının müstakil bir kuruluşun yöneticisi durumunda olmadığı, buna göre kendisine uygulanan özel hizmet tazminatı ve ek gösterge oranlarında mevzuata aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davayı reddeden … İdare Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının, 2577 sayılı Yasanın 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istemidir. Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
Danıştay Tetkik Hakimi … ‘ın Düşüncesi : 93/5152 sayılı Bakanlar Kurulu kararına ekli II sayılı cetvelde işletme müdürlerine % 75 oranında özel hizmet tazminatı ödeneceği, 527 sayılı KHK’nin 3. maddesiyle 657 sayılı Yasa’ya eklenen II sayılı Ek Gösterge Cetveli’nin 5. bendinde işletme müdürleri için 1.1.1994 tarihinden itibaren 2600, 1.1.1995 tarihinden itibaren de 3000 ek gösterge uygulanacağı belirtilmektedir. Buna göre işletme müdürü olarak görev yaptığı tartışmasız olan davacıya, anılan tazminat oranı ve ek göstergeden yararlandırılması gerekirken, müstakil bir işletmenin müdürü olmadığı, bu nedenle belirtilen oranların davacıya uygulanması gerekirken, aksi yönde hüküm kuran idare mahkemesi kararında hukuki isabet bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kabulü ile mahkeme kararının bozulmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı … ‘ün Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Sekizinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Uyuşmazlık, işletme müdürü olan davacının, özel hizmet tazminatlarını düzenleyen (II) sayılı cetvelde işletme müdürleri için öngörülen %75 oranında özel hizmet tazminatı ile 1994 yılı için 2600, 1995 yılı için 3000 ek gösterge üzerinden ücret ödenmesi isteminin reddine ilişkin işlemden doğmuştur.
12.2.1994 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan 93/5152 sayılı Bakanlar Kurulu Kararına ekli (II) sayılı cetvelin özel hizmet tazminatı (A) Üst Yönetim ve Genel İdare Hizmetler Bölümünün Grup 6/6’da işletme müdürüne %75 oranında özel hizmet tazminatı ödeneceği, yine 527 sayılı KHK’nin 3. maddesiyle 657 sayılı Yasaya eklenen II sayılı Ek Gösterge Cetvelinin 5. bendinde işletme müdürleri için 1.1.1994 tarihinden itibaren 2600, 1.1.1995 tarihinden itibaren 3000 ek gösterge uygulanacağı belirlenmiştir.
İdare mahkemesince, davacıya %75 oranında özel hizmet tazminatı ile 1994 yılı için 2600, 1995 yılı için 3000 ek gösterge uygulanması istemine ilişkin dava, davacının müstakil bir işletme müdürü olmadığı gerekçesiyle reddedilmiştir.
93/5152 sayılı Bakanlar Kurulu Kararına ekli (II) sayılı cetvelde ve 527 sayılı KHK’nin II sayılı Ek Gösterge cetvelinin 5. bendinde belirtilen “İşletme Müdürü” ibaresinde yöneticilik yapılan olunan işletmenin müstakil olup olmadığı hususunda bir ayırım getirmemiştir.
Öte yandan, lisans düzeyinde teknik veya sosyal bilim alanlarından mezun olma durumunda göre farklı tazminat oranı uygulanması işleminin iptali istemiyle …. İdare Mahkemesine açılan davada, mahkeme … gün ve … sayılı kararıyla sözkonusu işlemi iptal etmiş ve bu karar Dairemizin 30.4.1999 tarih ve 2640 sayılı kararıyla onanarak, işletme müdürlerine %75 oranında özel hizmet tazminatı ödenmesi konusu açıklığa kavuşmuştur.
Kaldı ki davalı idare 9.11.1995 tarih ve 91504 sayılı genelgesiyle işletme müdürleri arasında herhangi bir farklılık gözetmeden, hepsine aynı oranda özel hizmet tazminatı ödeneceğini benimsemiştir.
Bu durumda, TCDD 1. Bölge Başmüdürlüğünde işletme müdürü olduğu tartışmasız olan davacıya %75 oranında özel hizmet tazminatı ve 1994 yılı için 2600, 1995 yılı için ise 3000 ek gösterge uygulanması gerektiğinden aksi yönde tesis edilen mahkeme kararında hukuki isabet bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile … İdare Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının bozulmasına, yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan mahkemeye gönderilmesine 11.5.1999 tarihinde oybirliği ile karar verildi.