Danıştay Kararı 8. Daire 1995/2672 E. 1997/3171 K. 05.11.1997 T.

8. Daire         1995/2672 E.  ,  1997/3171 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 1995/2672
Karar No: 1997/3171

Temyiz İsteminde Bulunan : … Valiliği Özel İdare Müdürlüğü
Vekili : …
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Davacının, Taşocakları Tüzüğü kapsamına giren yerden, izinsiz ve kaçak olarak stabilize malzeme aldığının saptanması üzerine, ilgili Tüzüğün 18. 29 ve 31. maddeleri uyarınca rusüm, rüsum harcı ve cezaların toplamı olan 48.640.000. liranın istenmesine ilişkin 25.3.1992 gün ve … sayılı … İl Daimi Encümeni kararına dayalı işlemin iptali istemiyle açılan davada; izinsiz çıkarılan mala el koyma ve para cezası verme konularında karar verme yetkisinin adli yargı yerine ait olduğu, adli yargı kararı olmaksızın Encümen kararına dayanılarak rusum ve ceza istenilmesinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemi iptal eden … Vergi Mahkemesinin 23.3.1994 gün ve … sayılı kararının; kaçak malzeme alma olayının komisyon kararı ve düzenlenen tutanak ile tespit edildiği işlemin yasal olduğu öne sürülerek, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi … ‘in Düşüncesi : İstemin reddinin gerekeceği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı … ‘ün Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddiyle Vergi Mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Sekizinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Uyuşmazlık, ruhsatsız alandan kaçak olarak stabilize malzeme alındığı gerekçesiyle davacının para cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin işlemden doğmuştur.
Vergi Mahkemesince, Taşocakları Tüzüğünün 29. 30. maddeleri uyarınca para cezası verme yetkisinin adli yargı yerinin görevinde olduğu gerekçesiyle dava konusu işlem iptal edilmiştir.
Taşocakları Tüzüğünün 29. ve 30. maddeleri uyarınca çıkarılan kum ve çakılın kaçak olduğunu saptama ve gerektiğinde el koyma yetkisi adli yargının görevinde olduğundan, idarece adli yargı yerinde bir dava açılarak, kum ve çakılın kaçak olarak çıkarıldığı ve miktarı konusunda karar alındıktan sonra idarece para cezası verilebilecekken, adli yargıdan karar alınmadan, İdarece düzenlenen tutanağa istinaden davacının para cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin işlemde yasal düzenlemelere uyarlık bulunmamakla birlikte, Vergi Mahkemesi kararı sonucu itibariyle yerindedir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddine, yargılama giderlerinin temyiz isteminde bulunan üzerinde bırakılmasına 5.11.1997 tarihinde oybirliği ile karar verildi.