Danıştay Kararı 8. Daire 1994/162 E. 1994/1579 K. 16.05.1994 T.

8. Daire         1994/162 E.  ,  1994/1579 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 1994/162
Karar No: 1994/1579

Temyiz İsteminde Bulunan : …
Vekili : …
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : … Teknik Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi öğrencisi olan davacının, başörtüsü ile derse girmesinden dolayı Yüksek Öğretim Kurumları Öğrenci Disiplin Yönetmeliğinin 7/a, 7/e ve 12.maddeleri uyarınca yüksek öğretim kurumlarından çıkarma cezası ile cezalandırılmasına ilişkin işlemin iptali ve manevi tazminat hükmedilmesi istemiyle açılan davada, tekerrür halinde verilmesi gereken disiplin cezasının eyleme uygun görülen asıl cezanın bir üstü olan disiplin cezası olması gerektiği, olayda davacının kınama cezası verilmesi gerektiği kabul edilen eyleminden dolayı daha önce verilen disiplin cezaları nazara alınarak disiplin cezasının en ağırı olan yüksek öğretim kurumundan çıkarma cezası verilmesinde hukuka uygunluk görülmediği, manevi tazminat istemine gelince, davacının sabit bulunan eylemine göre yönetmeliğin 7/a, 7/e ve 12.maddelerinin uygulanması koşullarının gerçekleşmiş olduğunda isabetsizlik görülmediğinden manevi tazminata hükmedilmesini gerektiren bir husus bulunmadığı gerekçesiyle manevi tazminat isteminin reddine, dava konusu işlemin iptaline karar veren … İdare Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının, disiplin suçu işleyen davacı hakkında daha önce verilen aynı eyleme ait disiplin cezaları birbirinden bağımsız düşünülmeyeceğinden yönetmelik ve Ceza Hukuku tekerrür ilkeleri bakımından verilmesi gereken cezanın çıkarma cezası olduğu öne sürülerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : Yanıt verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi : …
Danıştay Savcısı … ‘ün Düşüncesi : Dava, davacıya verilen yükseköğretim kurumundan çıkarma cezasının iptali dileğiyle açılmış,İdari Mahkemesince dava konusu işlem iptal edilmiş,karar davalı rektörlükçe temyiz edilmiştir.
Dava konusu ceza,davacının derslere başörtüsü ile girmesi ve bu eylemini sürdürmesi nedeniyle verildiği, başka bir anlatımla suçun tekerrürü üzerine her defasında cezanın ağırlaştırılması sonucu en ağır ceza olan çıkarma cezasının uygulandığı temyiz dosyasının incelenmesinden anlaşılmaktadır.
Yükseköğretim Kurumları Öğrenci Disiplin Yönetmeliğinin 5.maddesinde disiplin cezaları tanımlanmış, 6 ,7 , 8 , 9 ve 10.maddelerinde de her disiplin cezasının ayrı ayrı hangi suçların işlenmesi halinde verilebileceği belirtilmiş,anılan yönetmeliğin 12.maddesinde ise disiplin cezası verilmesine neden olmuş bir eylem veya halin öğrencilik süresince tekerrüründe bir derece ağır cezanın uygulanacağı kuralı yer almıştır.
Olayda, davacının başörtüsüyle derslere girerek yönetmeliğin 7.maddesinin (a) ve (e) bentlerinde sayılan suçu işlediği ve bu eylemini tekerrür ettirdiği tartışmasızdır.Davacının bu suçuna karşı verilebilecek ceza ise kınama cezası olup,suçun tekrarı halinde bir derece ağır olan yükseköğretim kurumundan bir haftadan bir aya kadar uzaklaştırma cezası verilmesi zorunludur.
Kınama,cezasını gerektiren bu davranışın sürdürülmesi halinde ise her defasında daha ağır cezanın verilerek sonuçta bir çoğu T.Ceza Kanununa göre de suç oluşturan eylemlerin karşılığı olan Yükseköğretim Kurumundan çıkarma cezası tayininde yönetmeliğe ve hukuka aykırılık açıktır.
Açıklanan bu nedenlerle işlemin iptali yolundaki temyize konu İdare Mahkemesi kararında 2577 sayılı Yasanın 49.maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbiri bulunmadığından anılan mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Sekizinci Dairesince işin gereği görüşüldü :
İdare ve Vergi Mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenip bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesinin 1.fıkrasında yazılı nedenlerin bulunmasına bağlıdır.
İdare Mahkemesince verilen kararın dayandığı gerekçe Usul ve Yasaya uygun olup, bozulmasını gerektiren başka bir neden de bulunmadığından, temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanmasına ve yargılama giderlerinin temyiz isteminde bulunan üzerinde bırakılmasına 16.5.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.