8. Daire         1987/984 E.  ,  1989/329 K.
Daire : SEKİZİNCİ DAİRE
Karar Yılı : 1989
Karar No : 329
Esas Yılı : 1987
Esas No : 984
Karar Tarihi : 24/04/989

KÖYÜN MERASINDAN ÇIKAN SUYUN AYNI KÖYE İÇME SUYU OLARAK VERİLMESİNDE, İÇME SUYUNU VERMEYE YETKİLİ KURULUŞUN AYRICA “TAHSİS KARARININ” BULUNMASINA GEREK OLMADIĞI HK.

Davada; uyuşmazlığın esası köyün mer’asından çıkan suyun aynı köye içme suyu olarak verilmesinde “tahsis kararı” aranıp, aranmayacağına ilişkindir. Köy İçme Suları Hakkındaki 7478 sayılı Yasanın içme suyunun ayırma ve
dağıtımı başlıklı 11.maddesinde, içme suyu olarak verilecek suların, köyün, köylerin ötedenberi kullanımında veya bunlara verilmiş, devredilmiş olup bunların da gereksinimi halinde “tahsis kararına” gerek olmadan dağıtılabileceği, başka köy veya köyler veya yerleşik alanlarının gereksinimleri içinse ancak “tahsis kararı ile verilebileceği belirtilmiştir. Daha sonra 9.5.1985 de yürürlüğe giren Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Yasa hükmünde kararnamenin Değiştirilerek Kabulü Hakkındaki 3202 sayılı Yasanın 2.maddesinin E bendinde de benzer kural yer almaktadır. Dava dosyasının incelenmesinden içme suyu olarak verilecek suyun çıktı
ğı kaynağın aynı köyün mer’asında bulunduğu ve köylülerin ötedenberi kullanımında olduğu, aynı köye de içme suyu olarak verildiği anlaşılmaktadır. Buna göre olayda içme suyunu vermeye yetkili kuruluşun ayrıca “tahsis kararının” bulunmasına yularıda açıklanan yasa uyarınca gerek bulunmamaktadır. Açıklanan nedenlerle İdare Mahkemesi kararının bozulmasına, 2577 sayılı Yasanın 49.maddesi uyarınca dosyadaki bilgi ve belgeler işin esası hakkında karar vermeye yeterli görüldüğünden Gazevit su kaynağından köye içme suyu götürülmesine ilişkin işlemlerde yasalara aykırılık bulunmadığından davanın reddine karar verildi.