8. Daire 1986/472 E. , 1986/488 K.
Daire : SEKİZİNCİ DAİRE
Karar Yılı : 1986
Karar No : 488
Esas Yılı : 1986
Esas No : 472
Karar Tarihi : 06/11/986
1580 SAYILI YASANIN 91.MADDESİ UYARINCA BELEDİYE BAŞKANININ DÜŞÜRÜLEBİLMESİ İÇİN GÖREVLİ BULUNDUĞU DÖNEMDE HAKKINDA VERİLMİŞ BİR YARGI KARARININ VARLIĞININ YETERLİ OLDUĞU HK.
Belediye Başkanının 1580 sayılı yasanın 91.maddesi uyarınca Belediye Başkanlığından düşürülmesi istemine ilişkin İçişleri Bakanlığı bildirimi üzerine; “Belediye Başkanının 1980 yılında Başkanlık görevi sırasında işlediği görevi kötüye kullanma suçu nedeniyle hakkında 10 ay hapis cezası verildiği, cezanın ertelendiği ve hükmün Yargıtay’ca onanarak
kesinleştiği, bu nedenle 1580 sayılı yasanın 91.maddesindeki unsurların gerçekleştiği, mahkumiyet kararının tecil edilmiş olmasının mahkumiyeti engellemeyip infaza ilişkin olması nedeniyle suçun varlığını ve yasada öngörülen hapse mahkum olma özelliğini etkilemediği” gerekçesiyle Belediye Başkanlığından düşürülmesine karar veren İdare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
1580 sayılı Belediye Kanununun 91.maddesinde Belediye Başkanı seçildikten sonra seçilme yeterliliğini kaybeden veya görevini kötüye kullanma veya herhangi bir suçtan dolayı en az 6 ay hapse mahkum olan Belediye Başkanlarının, başkanlıktan düşeceği kurala bağlanmıştır.
Anılan kuraldaki Belediye Başkanının düşmesi koşulu salt görevli bulunduğu sürede işlenen suçla ilgili olmayıp, görevde bulunduğu sırada almış olduğu bir mahkumiyet kararını da içermektedir. Diğer bir anlatımla, suçun görevden önceki tarihte işlenmiş olması kuralda önem taşımamakta, görevli bulunduğu dönemde, hakkında verilmiş olan bir yargı kararının varlığı yeterli bulunmaktadır.
Bu nedenle, davacının; suçun Belediye Başkanlığı görevinde bulunduğu dönemden önceki Belediye Başkanlığı görevinde iken işlenmiş olması nedeniyle 91.madde kuralının olaya uygulanamıyacağı yolundaki sav’ı yerinde görülmemiştir.
Diğer taraftan, Belediye yasasının 91.maddesinin 2839 sayılı Milletvekili Seçimi Kanununun (11/e-2) bendi uyarınca zımnen yürürlükten kalktığı yolundaki davacı sav’ı da yerinde değildir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddine, İdare Mahkemesi kararının onanmasına karar verildi.