Danıştay Kararı 7. Daire 2022/750 E. 2022/5104 K. 14.12.2022 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2022/750 E.  ,  2022/5104 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2022/750
Karar No : 2022/5104

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına…
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Otomobil Fabrikası Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına 2018 yılında tescilli muhtelif tarih ve sayılı 15 adet serbest dolaşıma giriş beyannamesiyle dahilde işleme rejimi kapsamında geçici ithali gerçekleştirilen eşyalara ilişkin sistem tarafından hesaplanan vergiler ile yükümlü tarafından beyan edilen vergiler arasında fark tespit edildiğinden bahisle, ilave gümrük ve katma değer vergileri farkı üzerinden 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 234. maddesinin 2. fıkrasına göre hesaplanarak karara bağlanan para cezalarına vaki itirazın reddine dair işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, …Dolaşım Belgesi eşliğinde dahilde işleme rejimi kapsamında Çin, ABD ve Hindistan menşeli olarak beyan edilerek ithal edilen eşya için sistem tarafından tespit edilen vergiler ile beyan edilen vergiler arasında fark oluştuğu, bu farkın da herhangi bir menşe belgesi ibraz edilmemesinden kaynaklandığından bahisle ilgili İthalat Rejimi Kararına ek karalara istinaden “diğer ülkeler” sütunundan belirlenen oran üzerinden tespit edilen ilave gümrük ve katma değer vergileri üzerinden para cezası kararı alınmış ise de, davacı şirketin dahilde işleme rejimi kapsamında 2018 yılında tescilli muhtelif tarih ve sayılı 15 adet serbest dolaşıma giriş beyannamesi ile ithal edilen eşyayı, rejim kapsamında taahhütlerini yerine getirerek ihraç etmesi üzerine, dahilde işleme izin belgesinin müeyyidesiz olarak kapatıldığı ve herhangi bir vergi kaybına sebep olmadığı, Gümrük Kanunu’nun 234. maddesinin 1. ve 2. fıkraları birlikte değerlendirildiğinde, 2. fıkra uyarınca para cezası uygulanabilmesi için, aynı maddenin 1. fıkrasında belirtilen şekilde bir vergi kaybı oluşması gerektiği sonucuna ulaşıldığından işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NUN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 14/12/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.