Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2022/4734 E. , 2023/1101 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2022/4734
Karar No : 2023/1101
TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVACI) : … Petrol Ürünleri Ticaret Ve Sanayi Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
2- (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Tahsin Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının taraflarca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının hesap ve işlemlerinin incelenmesi sonucu düzenlenen vergi inceleme raporuyla, baz yağ kullanarak üretilen ürünlerin 27.10 pozisyonunda yer almasına karşın, farklı pozisyonlarda beyan edilerek haksız olarak mahsuben iade alındığından bahisle davacı adına 2013 yılının Ocak, Mayıs ve Haziran dönemleri için salınan özel tüketim vergileri ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle artırılarak kesilen vergi ziyaı cezalarının iptali istemiyle dava açılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Kısmen bozma kararı üzerine; vergi ziyaı cezası ile tekerrür hükümlerinin uygulanmasına hasren yapılan inceleme sonucunda; bilirkişi raporları kapsamında inceleme yapılmak suretiyle, üretilen mamulün anılan liste dışında kaldığı sonucuna ulaşılarak özel tüketim vergilerine ilişkin tarhiyat işlemi hukuka uygun bulunduğundan 213 sayılı Kanun’un 341. maddesi uyarınca haksız iadenin geri alınarak vergi ziyaı cezası uygulanmasında hukuka aykırılık bulunmadığı; tekerrüre esas vergi ziyaı cezasının 2014 yılında kesinleşmesi nedeniyle davaya konu 2013 yılı döneminde işlenen fiillere tekerrür uygulanmasının hukuka aykırı olacağı gerekçesiyle vergi ziyaı cezalarının tekerrüre isabet eden kısımlarının iptaline; tek kat vergi ziyaı cezaları yönünden ise davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI : Davacı tarafından, bilirkişi raporları gerçeği yansıtmadığından tesis edilen işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı; davalı idarece, tesis edilen işlemin hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.
TARAFLARIN SAVUNMALARI : Taraflarca savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ :Taraflar temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Vergi ziyaı cezaları yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrası bakımından;
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür. Anılan Kanun’un 50. maddesinin 4. fıkrasında, “Danıştayın bozma kararına uyulduğu takdirde, bu kararın temyiz incelemesi, bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılır.” hükmü bulunmaktadır.
Bu durumda, mahkeme kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, mahkemelerce bozmaya ilişkin kararlar üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecektir.
Temyiz istemine konu yapılan kararın anılan kısmına ilişkin hüküm fıkrasının Dairemizin 31/05/2022 tarih ve E:2022/462, K:2022/2535 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından, temyiz konusu karar usul ve hukuka uygun olup, davacı tarafından dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın söz konusu hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Tekerrür hükümlerinin uygulanması yönünden iptale ilişkin hüküm fıkrasına yönelik davalı idarenin temyiz istemine gelince;
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan bölge idare mahkemesi kararının vergi ziyaı cezasının tekerrüre isabet eden kısmının iptaline ilişkin hüküm fıkrası aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle Dairemizce de uygun görülmüş olup, davalı idarece temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, anılan hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmamıştır.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz istemlerinin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL’den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, Dairece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 28/02/2023 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.