Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2022/4540 E. , 2023/146 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2022/4540
Karar No : 2023/146
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, ithal edilen baz yağlardan imal edilen pas ve korozyon önleyici müstahzarların 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 8. maddesinin 1. fıkrası kapsamında yapılan teslimlerine ilişkin olarak 2011 yılının Temmuz ayının (1.) ve Ağustos ayının (1 ve 2.) dönemlerine ilişkin olarak verilen özel tüketim vergisi beyannamelerinde tecil olarak gösterilen özel tüketim vergisi için teminat verilmediğinden bahisle davacının tecil talebi kabul edilmeyerek söz konusu alacağın takip ve tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emirlerinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Bozma kararına uymak suretiyle, davacı şirketin (I) sayılı listenin (B) cetvelindeki malları (I) sayılı listeye dahil olmayan malların imalinde kullanmak üzere satın aldığı ve bu malların (I) sayılı listeye dahil olmayan malların imalinde kullanıldığına ilişkin yeminli mali müşavir üretim tasdik raporunu ilgili idareye sunulması üzerine terkin işleminin yapıldığı, Mahkemelerince verilen ara kararına davalı idarece ibraz edilen bilgi ve belgelerin incelenmesinden, verginin tecil edilebilmesi için ibrazı zorunlu olan sanayi sicil belgesi ile talep ve tahahhütnamenin davacı tarafından hiç ibraz edilmediği ve teminat gösterilmediği, bu nedenle ilgili dönemler için tecil işleminin yapılamadığı ancak üretim tasdik raporlarının ibrazı üzerine gümrük müdürlüğüne verilen teminatın yanlış değerlendirilmesi sonucunda sehven terkin edildiği, daha sonra bu yanlışlığın fark edilmesi üzerine terkine ilişkin işlemlerin düzeltme fişi düzenlemek suretiyle geri alınarak alacağın tahsili amacıyla 6183 sayılı Kanun uyarınca ödeme emri tebliğ edildikten sonra, 02/04/2012 tarih 2957 sayılı yazıyla davacıya, tecil-terkin uygulamasının seçimlik bir hak olduğu, bu uygulamadan yararlanmak isteyen mükelleflerin mevzuatta belirtilen usul ve esaslara uymak zorunda olduğu, bu bağlamda yapılan mal teslimlerinde beyan edilen vergilerin tecil edilmesi öngörülen kısmı için, bu tutar ile 12 aylık gecikme faizi tutarı toplamı kadar teminat ile verilmesi gereken sanayi sicil belgesi, talep ve taahhütname ya da indirimli teminattan yararlanılan dönemler için ilgili bilgi formunun beyanname verme süresi içerisinde verilmesi gerektiği aksi halde tecil işleminin yapılmayacağı, tecil talebinin değerlendirilebilmesi için anılan bilgi ve belgelerin 30/06/2012 tarihine kadar vergi dairesine ibraz edilmesi gerektiğinin bildirildiğinin anlaşıldığı, bu durumda, söz konusu tecil işleminin değerlendirmeye alınabilmesi için davacıdan bilgi ve belge talep edildiği, bu haliyle, idarece henüz verginin tecil edilip edilmeyeceği hususunda bir değerlendirme yapılmadığı, henüz ortada tecil edilmemiş bir vergi varken bu verginin ödeme emriyle tahsil edilmeye çalışılmasının hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle dava konusu ödeme emrinin iptaline karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … ‘İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür. Anılan Kanun’un 50. maddesinin 4. fıkrasında, “Danıştayın bozma kararına uyulduğu takdirde, bu kararın temyiz incelemesi, bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılır.” hükmü bulunmaktadır.
Bu durumda, mahkeme kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, mahkemelerce bozmaya ilişkin kararlar üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecektir.
Temyiz istemine konu yapılan kararın Dairemizin 19/10/2021 tarih ve E:2018/5335, K:2021/4170 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından, temyiz konusu karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 27/01/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.