Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2022/3957 E. , 2023/979 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2022/3957
Karar No : 2023/979
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına … Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … İletişim Dış Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem: Davacı adına tescilli … tarih ve … sayılı serbest dolaşıma giriş beyannamesi muhteviyatı eşyanın kıymetinin, yurt dışı giderin artırılması suretiyle beyan edilerek ödenen özel tüketim ve katma değer vergilerinin, eşyaya ait faturada gösterilen kıymete göre hesaplanan tutardan fazlasının 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 211. maddesi uyarınca iadesi istemiyle yapılan başvurunun zımnen reddine dair karara vaki itirazın zımnen reddine ilişkin işlemin iptali ile fazladan ödenen tutarın tahsil tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faiziyle birlikte iadesine hükmedilmesi istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davalı idarece, bölge müdürlüğü tarafından alınan karara karşı 4458 sayılı Kanun’un 242. maddesi uyarınca on beş (15) gün içinde Ticaret Bakanlığı nezdinde itiraz edilmediği iddia edilmiş ise de, İstanbul Gümrük ve Dış Ticaret Bölge Müdürlüğü kararının 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 7/a maddesinde belirtilen elektronik tebligata ilişkin hükümler çerçevesinde elektronik tebligat adresine tebliğ edilmesi gerekirken, Gelir İdaresi Başkanlığınca tahsis edilen elektronik tebligat adresine gönderildiği anlaşılmakta olup, gümrük idaresince yukarıda sözü edilen şekilde yapılmış olan tebligatın, 7201 sayılı Kanun uyarınca usulüne uygun bir tebligat olarak kabul edilmesine hukuken olanak bulunmadığından söz konusu iddiaya itibar edilmediği; olayda, davacı tarafından, hukuka aykırı olarak fazladan tahsil edildiği ileri sürülen vergilerin iadesi istemiyle 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 211. maddesi ile Gümrük Yönetmeliğinin 500. maddesi uyarınca yetkili gümrük idaresine geri verme başvurusu yapılarak idari bir karar tesis ettirilmesi, başvurunun reddi veya zımnen reddi halinde ise, bu karara karşı aynı Kanun’un 242. maddesi kapsamında, üst makama, üst makam yoksa aynı makama itiraz edildikten sonra verilecek karara karşı dava açılmasının icap ettiği, 4458 sayılı Kanun 211. maddesine göre başvurunun yapıldığı tarihte Gümrük Yönetmeliğinin 500. maddesi uyarınca karar vermeye yetkili makam İstanbul Gümrük ve Dış Ticaret Bölge Müdürlüğü olduğundan, gümrük müdürlüğünce bölge müdürlüğüne gönderilen başvurunun … tarih ve … sayılı karar ile reddedildiği, bu karara karşı 4458 sayılı Kanun’un 242. maddesi uyarınca bir üst makam olan Ticaret Bakanlığına (Gümrükler Genel Müdürlüğüne) itiraz edilmesi gerekirken, bu yola başvurulmaksızın doğrudan dava açıldığının anlaşılması karşısında, idari merci tecavüzü nedeniyle davanın incelenmesi olanağının bulunmadığı gerekçesiyle dava dilekçesi ve eklerinin Ticaret Bakanlığına (Gümrükler Genel Müdürlüğüne) tevdiine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Gelir İdaresi Başkanlığınca tahsis edilen elektronik tebligat adresi üzerinden tebliğ edilen geri verme başvurusunun reddine dair karara süresinde itiraz edilmediği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’UN DÜŞÜNCESİ : Davacı tarafından usulüne uygun bir şekilde yapılan geri verme başvurusunun zımnen reddine vaki itirazın zımnen reddi gerçekleştiğinden, bu aşamadan sonra açık bir şekilde idarece geri verme başvurusunun reddi işleminin olaya etkisi söz konusu olamayacağından, davanın esasının incelenmesi suretiyle karar verilmek üzere temyize konu kararın bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
640 sayılı Gümrük Personeli İle Bazı Düzenlemeler Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 27/05/2017 tarih ve 30078 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7020 sayılı Bazı Alacakların Yeniden Yapılandırılması ile Bazı Kanunlarda ve Bir Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 20. maddesi ile eklenen ”Elektronik ortamda tebliğ” başlıklı 40/A maddesi, Gümrük ve Ticaret Bakanlığının 25/01/2018 tarih ve 30312 sayılı Resmi Gazate’de yayımlanarak 01/02/2018 tarihinde yürürlüğe giren Elektronik Tebligat Sistemi Genel Tebliği’nde (sıra no: 1) yer alan düzenlemeler kapsamında 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 107/A maddesi hükümlerine göre kurulan teknik altyapı kullanılarak elektronik ortamda tebligat yapılabileceğinden, internet vergi dairesi portalı üzerinden tebligat adresine ulaştığı 5. günün sonunda 24/03/2020 tarihinde yapılan geri verme başvurusunun reddine ilişkin işlemin tebliği hukuka uygun olup, Mahkemenin anılan işlemin tebliğinin usulsüz olduğuna dair yorumunda hukuki isabet görülmemiştir.
Öte yandan, dosyanın incelenmesinden, davacı tarafından fazladan ödenen vergilerin iadesi istemiyle 28/01/2020 tarihinde yapılan geri verme başvurusu hakkında 30 günlük sürede herhangi bir işlem tesis edilmediğinden, 27/02/2020 tarihinde oluşan zımni ret işlemine karşı 15 günlük itiraz süresi içerisinde 03/03/2020 tarihinde yapılan itiraz başvurusunun 30 gün içinde herhangi bir işlem tesis edilmemek suretiyle zımnen reddedildiğinin anlaşılması karşısında, geri verme başvurusunun 24/03/2020 tarihinde açık bir şekilde reddedilmesinin usulüne uygun olarak oluşmuş zımni ret kararına vaki itirazı etkilemeyeceği açık olduğundan, zımni ret işlemine karşı süresinde açılan işbu davanın esası incelenerek karar verilmek üzere temyize konu kararın bozulması gerekmiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin kabulüne,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Daireye gönderilmesine,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13. maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere, yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 23/02/2023 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.