Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2021/442 E. , 2022/5513 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/442
Karar No : 2022/5513
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av…
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Petrokimya Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, 2019 yılının Ocak ilâ Nisan dönemlerine ait özel tüketim vergisine ilişkin olarak ithalde verilen 2.765.986,69-TL’lik teminatın çözümü için yapılan başvurunun 2015 ilâ 2018 yıllarına ilişkin katma değer vergisi incelemesi sonucuna göre değerlendirileceğinden bahisle reddine dair işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; dava konusu döneme ilişkin olarak düzenlenen yeminli mali müşavir üretim tasdik raporundaki tespitlere yer verilerek, olayda, davacı tarafından yurt dışından ithal edilen hammaddeye ilişkin olarak verilen teminatın çözümü talebi, davalı idarece vergi incelemesine istinaden teminat çözümünün yapılabileceğinden bahisle reddedilmişse de, ithalatı verginin konusuna girmeyen (I) sayılı listedeki mallar için ithalat sırasında teminat alınmasının amacının, bu malların yurt içinde kullanılması veya teslim edilmesi halinde, beyan edilip ödenmesi gereken özel tüketim vergisinin güvence altına alınması olduğu, davacı şirketin teminat çözümü için gerekli tüm bilgi ve belgeleri davalı idareye ibraz ettiği, Özel Tüketim Vergisi Kanunu (I) sayılı Liste Uygulama Genel Tebliği uyarınca imalatta kullanılan ve imal edilen ürünlerin maktu vergi tutarları eşit olduğundan, teminat çözümünün, ithal edilen malın vergiye tabi başka bir malın imalinde kullanıldığına ilişkin tespitin vergi incelemesi sonucuna göre değil, yeminli mali müşavir üretim tasdik raporu sonucuna göre yapılmasının mevzuat gereği zorunluluk arz ettiği, üretim tasdik raporu içeriğine veya imalat sürecine ilişkin olarak herhangi bir olumsuzluk ileri sürülmediği ve somut bir tespit de yapılmadığı göz önüne alındığında, ithalatta verilen teminatın çözümüne ilişkin talebin reddine ilişkin işlemin üretim tasdik raporunun sonuç kısmında belirtilen 2.738.073,67-TL’lik kısmı yönünden reddedilmesinde hukuka uygunluk bulunmadığı; önceki dönemden devredip ilgili dönemde tamamı kullanılan veya sonraki döneme stok devreden beyanname ile ilgili kısım olması nedeniyle, söz konusu raporda bu kısmın teminat çözüm işleminin yapılamayacağı belirtildiğinden, dava konusu işlemin anılan tutarı aşan kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin kısmen iptaline, kısmen de davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacının 2015 ilâ 2018 yılları hesaplarının katma değer vergisi yönünden incelemeye sevk edildiği, bu sebeple ibraz edilen yeminli mali müşavir üretim tasdik raporunun işleme konulmadığı, yapılacak olan inceleme sonucuna göre teminat çözüm işleminin gerçekleştirileceği, mahkeme kararı tarihinden önce söz konusu incelemenin tamamlandığı, düzenlenen raporlar mahkemeye sunulduğu halde mahkeme ve bölge idare mahkemesince raporlarda yer alan tespitlerin dikkate alınmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 26/12/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.