Danıştay Kararı 7. Daire 2021/266 E. 2023/255 K. 07.02.2023 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2021/266 E.  ,  2023/255 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/266
Karar No : 2023/255

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: İkrazatçılık faaliyetinde bulunduğundan bahisle düzenlenen inceleme raporuna dayanılarak, davacı adına, 2008 yılının Ocak ila Aralık dönemlerine ilişkin olarak 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 30. maddesinin 1. fıkrasına istinaden re’sen tarh edilen banka ve sigorta muameleleri vergisinin ve Mayıs ila Aralık dönemleri için tekerrür hükümleri de uygulanmak suretiyle tüm dönemler için kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Kısmen bozma kararı üzerine vergi aslı ve üç kat vergi ziyaı cezasına hasren yapılan inceleme sonucunda; vergi inceleme elemanınca pos cihazlarının kullanımından kaynaklanan ve bankalara göre değişen oranlarda uygulanabilen banka komisyonlarının verginin matrahının hesaplanmasında dikkate alınması gerekirken, bu husus dikkate alınmaksızın belirlenen matrah üzerinden tarh edilen banka ve sigorta muameleleri vergilerinde ve yine bu oran üzerinden üç kat olarak kesilen vergi ziyaı cezalarında hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle davaya konu işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : İkrazatçılık yapıldığına ilişkin somut tespitler düzenlenen raporlarla açıkça ortaya konulduğundan, tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … ‘İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
3. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 07/02/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.