Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2021/2518 E. , 2023/167 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/2518
Karar No : 2023/167
TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVACI) … Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
2- (DAVALI) … Bakanlığı adına
… (…) Gümrük Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının taraflarca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: … sayılı dahilde işleme izin belgesi kapsamında davacı adına 2008 yılında tescilli muhtelif tarih ve sayılı 38 adet beyanname muhteviyatı eşyaya ilişkin rejim şartlarının ihlal edildiğinden bahisle 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 238. maddesi uyarınca, dampinge karşı vergi üzerinden hesaplanarak karara bağlanan para cezası ile dampinge karşı vergi ve kaynak kullanımını destekleme fonu payının matraha eklenmesi suretiyle tahakkuk ettirilen katma değer vergisi üzerinden iki katı oranında hesaplanarak karara bağlanan para cezasına vaki itirazın reddine dair işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Bozma kararı üzerine, dampinge karşı verginin dayanağını oluşturan 3577 sayılı İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesi Hakkında Kanun’un dampinge karşı verginin noksan ödenmesi suretiyle gerçekleştirilen ithalatlara yönelik olarak ceza uygulanacağı yolunda herhangi bir hüküm içermediği gibi, 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun cezaya ilişkin maddelerinde de bu yönde bir düzenlemeye yer verilmediği, bu bakımdan, adı geçen Kanun’un 238. maddesi uyarınca, aynı Kanun’un 3. maddesinden hareketle, dampinge karşı verginin gümrük vergileri kapsamında değerlendirilmesi suretiyle, anılan vergi tutarı üzerinden ceza kararı alınmasının, “Kanunsuz suç ve ceza olmaz” ilkesine aykırılık oluşturduğu, Mahkemelerince verilen ara kararına istinaden sunulan belgelerin değerlendirilmesinden kaynak kullanımını destekleme fonu payının hangi somut nedene dayalı olarak talep edildiği ortaya konulamadığından, para cezasının kaynak kullanımını destekleme fonu payının matraha eklenmesi suretiyle tahakkuk ettirilen katma değer vergisi üzerinden hesaplanan kısmında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varıldığı diğer yandan, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun “İthalatta Matrah” başlıklı 21. maddesi uyarınca dampinge karşı verginin diğer vergiler gibi katma değer vergisi hesaplanırken matraha eklenmesi gerektiğinden, dava konusu para cezasının dampinge karşı verginin matraha eklenmesi suretiyle tahakkuk ettirilen katma değer vergisi üzerinden hesaplanan kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle, dava konusu para cezasının, kaynak kullanımını destekleme fonu payının matraha eklenmesi suretiyle tahakkuk ettirilen katma değer vergisi üzerinden hesaplanan kısmı ile dampinge karşı vergi tutarı üzerinden hesaplanan kısmının iptaline, dampinge karşı verginin matraha eklenmesi suretiyle tahakkuk ettirilen katma değer vergisi üzerinden hesaplanan kısmı yönünden ise davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI : Davacı tarafından, dampinge karşı verginin matraha eklenmesi suretiyle tahakkuk ettirilen katma değer vergisi üzerinden hesaplanan para cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı; davalı idarece, kaynak kullanımını destekleme fonu payının matraha eklenmesi suretiyle tahakkuk ettirilen katma değer vergisi üzerinden hesaplanan para cezasının hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.
TARAFLARIN SAVUNMALARI : Taraflarca savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … ‘IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz istemlerinin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL’den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, Mahkemece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 31/01/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.