Danıştay Kararı 7. Daire 2020/965 E. 2023/1488 K. 14.03.2023 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2020/965 E.  ,  2023/1488 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/965
Karar No : 2023/1488

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına
… Gümrük Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem: Davacı adına tescilli … tarih ve … sayılı serbest dolaşıma giriş beyannamesi muhteviyatı eşyaya ilişkin cevaplı raporda yapılan tespitler doğrultusunda transit rejim hükümleri kapsamında gönderilen eşyaların bir kısmının antrepoya alınmayarak tamamının alınmış gibi işlem yapıldığından bahisle ek olarak tahakkuk ettirilen gümrük, ilave gümrük, katma değer vergisi ve ek mali yükümlülük ile 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 234. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi uyarınca anılan vergi ve yükümlülükler üzerinden hesaplanarak karara bağlanan para cezasının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davaya konu işleme dayanak … tarih ve … sayılı cevaplı raporda beyanname muhteviyatı eşyaların antrepoya alınmadığı, alınmış gibi işlem yapıldığı hususunun açık ve anlaşılabilir bir şekilde ortaya konulamadığı, ara kararıyla olayla ilgili bilgi, belge, tutanak ve kurum içi yazışmalar gibi maddi olayın tespitine ilişkin her türlü bilgi belgenin ve transit beyannamelerinin tüm kalemlerini gösterir birer örneğinin istenildiği, buna karşın maddi olayın tespitine ilişkin olarak cevaplı rapor dışında herhangi bir belge gönderilmediği, transit beyannamelerinin ise eksik gönderildiği görüldüğünden, transit beyannamesi muhteviyatı eşyaların bir kısmının usulsüz olarak yurt içinde bırakıldığının somut bir şekilde ortaya konulamadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Temyize konu kararda ara kararıyla istenilen bilgi ve belgelerin eksik olarak gönderildiği davaya konu olayın somut bir şekilde ortaya konulamadığı gerekçesiyle iptale ilişkin hüküm kurulmuş ise de istenilen belgelerin dava dosyasına sunulduğu, eksik incelemeye dayalı olarak verilen kararda hukuka uyarlık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Davalı idarece sunulan bilgi ve belgelerin incelenerek ulaşılacak sonuca göre 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 234. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi uyarınca işlem tesis edilip edilmeyeceği yönünde karar verilmek üzere temyize konu kararın bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Davaya konu işleme dayanak … tarih ve … sayılı cevaplı raporda …, … ve … sayılı transit beyannamesi muhteviyatı eşyanın bir kısmının antrepoya alınmadığı halde alınmış gibi gösterilerek … tarih ve … sayılı serbest dolaşıma giriş beyannamesi düzenlenerek ithalinin gerçekleştirildiği ve vergilerinin ödenmediğinden bahisle ek olarak tahakkuk ettirilen gümrük, ilave gümrük, katma değer vergisi ve ek mali yükümlülük ile 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 234. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi uyarınca anılan vergi ve yükümlülükler üzerinden hesaplanarak karara bağlanan para cezasının iptali istemiyle dava açıldığı anlaşılmaktadır.

İLGİLİ MEVZUAT:
4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 234. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinin olay tarihinde yürürlükte bulunan şeklinde, 15. maddede belirtilen Gümrük Tarifesini oluşturan unsurlarda veya vergilendirmeye esas olan sayı, baş, ağırlık gibi ölçülerinde aykırılık görüldüğü ve beyana göre hesaplanan ithalat vergileri ile muayene sonuçlarına göre alınması gereken ithalat vergileri arasındaki fark %5’i aştığı takdirde, ithalat vergilerinden ayrı olarak bu farkın üç katı para cezası alınacağı düzenlenmiştir.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Dosyanın incelenmesinden; davacı adına tescilli …-…, …-… ve …-… tarih ve sayılı transit beyannamesi muhteviyatı eşyanın, sırasıyla …, … ve … sayılı özet beyana bağlandıkları, transit beyannamelerinin hepsinin … tarihli … sayılı antrepo beyannamesine dahil edilerek antrepo işlemlerinin tamamlandığı akabinde de … tarih ve … sayılı serbest dolaşıma giriş beyannamesi düzenlenerek ithalinin gerçekleştirildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, maddi olayın tespitine ilişkin olarak cevaplı rapor dışında herhangi bir belge gönderilmediği, transit beyannamelerinin eksik gönderildiği, eşyaların bir kısmının usulsüz olarak yurt içinde bırakıldığının somut bir şekilde ortaya konulamadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiş ise de, davalı idarece, özet beyanlarda yer alan eşyaların antrepoya tam olarak boşaltılmadığı, serbest dolaşıma giriş beyannamesinde ise özet beyanlarda gösterilen bir kısım eşyanın bulunmadığına dair yeni belgeler eklemek suretiyle temyiz talebinde bulunulduğu anlaşıldığından, transit beyannameleri muhteviyatı eşyaların gümrük tarifesini oluşturan unsurlarının veya vergilendirmeye esas ölçülerinin tespiti ile serbest dolaşıma giriş beyannamesindeki eşyanın niteliklerinin farklılık gösterip göstermediği hususunda yapılacak araştırma sonucunda ulaşılacak sonuç çerçevesinde, 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 234. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi kapsamında işlem tesis edilmesine ilişkin şartların oluşup oluşmadığının değerlendirilmesi suretiyle yeniden karar verilmek üzere temyize konu kararın bozulması gerekmiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin kabulüne,
2. … Bölge İdare Mahkemesi Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Daireye gönderilmesine,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13. maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere, yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 14/03/2023 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.