Danıştay Kararı 7. Daire 2020/795 E. 2023/638 K. 16.02.2023 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2020/795 E.  ,  2023/638 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/795
Karar No : 2023/638

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğ9
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Sanayi ve Dış Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu uygulamaları kapsamında davacının özel tüketim vergilerinin iadesi talebinin, 36 Seri Nolu Özel Tüketim Vergisi Genel Tebliği kapsamında sınırlı incelenmesi sonucunda düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca, süresinden sonra iade başvurusu yapıldığından bahisle 2014 yılının Ekim ilâ Aralık dönemlerine ilişkin iade taleplerinin reddi işlemi ile 2014 yılının Ekim ve Kasım dönemleri için önceden taksitlendirilen sosyal güvenlik kurumu borçlarına mahsup edilen ve sonrasında anılan rapor uyarınca re’sen tarh edilen bir kat vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporunun incelenmesinden, aerosol üretimi yapabilmek için kapasite ve çalışan sayısının yeterli olduğu, LPG satın alma izin belgesi ile sanayi sicil belgesinin bulunduğu, satın alınan LPG’nin 12 ay içerisinde aerosol imalatında kullanıldığı, kullanılan LPG miktarının, İstanbul Sanayi Odasınca verilen ekspertiz raporunda yer alan verilerle uyum gösterdiği, anılan hususlara ilişkin herhangi bir eleştiri getirilmediği görülmekle birlikte, dava konusu dönemlere ilişkin iade taleplerinin reddi ve yine dava konusu cezalı tarhiyatın, iade talebinin 36 Seri Nolu Özel Tüketim Vergisi Genel Tebliğinde öngörülen 3 aylık süre zarfında yapılmamasından kaynaklandığı anlaşıldığından, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nda iade talepleri konusunda herhangi bir süre sınırlamasının öngörülmediği, süreye ilişkin hakkın özüne dokunabilecek düzenlemelerin tebliğ ile yapılmasının söz konusu olamayacağı, süre sınırlandırması getiren tebliğ doğrultusunda vergi inceleme raporuyla davacının iade talebinin yerine getirilmemesine ilişkin işlemde ve tarh edilen vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemlerin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından üretilen ve özel tüketim vergisine tabi olmayan aerosolü beyan ettiği dönem ile iade talep tarihinin süresinde olmadığı, söz konusu süreler geçtikten sonra iade talep edilmesinin mümkün bulunmadığı, tesis edilen işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 16/02/2023 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.