Danıştay Kararı 7. Daire 2020/54 E. 2020/4083 K. 19.10.2020 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2020/54 E.  ,  2020/4083 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/54
Karar No : 2020/4083

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Veraseten intikal eden özel halk otobüsü ile buna ilişkin hat bedeli ve otomobilin değerinin tespiti için sevk olunduğu takdir komisyonu kararına dayanarak, … yılının … ilâ … dönemleri için davacı adına ikmalen tarh edilen veraset ve intikal vergilerinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Uyuşmazlık konusu işlemlere karşı açılan davada, özel halk otobüsünün değerine ve otomobilin değerinin 1.750,00 TL’yi aşan kısmına isabet eden vergilerin iptaline, özel halk otobüsünün hat bedeli ve otomobilin değerinin 1.750,00 TL’lik kısmına isabet eden vergiler yönünden davanın reddine karar verildiği, davacı tarafından özel halk otobüsü hat bedeli yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasının temyiz edilmesi üzerine Danıştay Yedinci Dairesince anılan kısmın bozulduğu, bozma kararı üzerine Mahkemelerince yaptırılan bilirkişi raporunda; özel halk otobüslerinin her sene yenilenen sözleşmelere dayalı olarak işletildiği, ancak sabit bir hattın olmadığı, rotasyon uygulamasıyla her otobüsün diğer hatlarda görevlendirilebildiği, söz konusu sebeplerden ötürü resmi ve protokole yansıyan ispatı mümkün bir hat bedelinin bulunmadığı, özel halk otobüslerinin devir işlemlerinin ilgili Yönerge gereği İstanbul Büyükşehir Belediyesinin iznine bağlı olduğu, devir esnasında taşımacıdan günün ücret tarifesi üzerinden 10.000 bilet karşılığı devir ücreti alma uygulamasının devam ettiği, bu rakamın aynı zamanda taraflar arasındaki devirde de esas alındığı, 10.000 bilet karşılığı devir ücreti alımının tek belirgin ve ispatlanabilen veri olduğu, bu rakamın piyasa koşullarına göre zaman zaman 15.000-20.000 bilet karşılığı Türk lirası değere kadar çıktığı yolundaki tespitlere yer verildiği, ayrıca Mahkemelerince verilen ara kararlar ile bahse konu özel halk otobüsünün hat bedelinin 09/11/2008 tarihindeki emsal değerinin gelir gider durumu da göz önünde bulundurulmak suretiyle bildirilmesinin İBB Ulaşım Koordinasyon Merkezinden(UKOME) istenildiği, gelen cevabi yazıda; özel halk otobüslerinin UKOME tarafından onaylanan şekil ve şartlarda rotasyon usulüne göre 1 yıllık geçici ruhsat verilerek çalıştırıldığının ve çalıştırıldıkları hatlar üzerinde herhangi bir müktesap hakları ile aracın tespit edilmiş bir değerinin bulunmadığının bildirildiğinin görüldüğü, tüm bu hususların bir arada değerlendirilmesinden, veraset yoluyla intikal eden özel halk otobüsünün hat bedeline ilişkin olarak somut ve tespit edilebilir bir değerin bulunmadığı ancak, özel halk otobüsünün hat devri esnasında taraflardan günün ücret tarifesi üzerinden 10.000 bilet karşılığı devir ücreti alındığının anlaşıldığı, bu durumda, davacı tarafından da hat bedeli olarak 10.000 adet bilet bedeli karşılığı 14.000,00 TL olarak beyanda bulunulması karşısında, takdir komisyonunca somut herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmadan, varsayıma dayalı olarak belirlenen hat bedeli üzerinden yapılan tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu vergilerin özel halk otobüsü hat bedelinden kaynaklanan kısmının iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı adına yapılan tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 19/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.