Danıştay Kararı 7. Daire 2020/502 E. 2023/1699 K. 22.03.2023 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2020/502 E.  ,  2023/1699 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/502
Karar No : 2023/1699

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(…Vergi Dairesi Müdürlüğü) – …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …Kozmetik Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : …Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem: Davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca, ”…”, “…” ve “…” adları altında satılan ürünlerin satışlarında özel tüketim vergisi hesaplanması gerektiğinden bahisle 2013 yılının Ocak ilâ Aralık dönemlerine ilişkin olarak re’sen tarh olunan özel tüketim vergileri, Ocak, Şubat, Mart, Mayıs, Haziran ve Ağustos ilâ Aralık dönemlerine ilişkin olarak re’sen tarh olunan katma değer vergileri ile kesilen vergi ziyaı ve özel usulsüzlük cezalarının iptali istemiyle dava açılmıştır.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararıyla; dosyanın incelenmesinden, kozmetik ürünler imalatı ile iştigal eden davacının, 2013 takvim yılında, ”…”, “…” ve “…” adlı ürünleri gerek kendi internet sitesinde, gerekse satışı yapılan mağazalarda parfüm olarak satışa sunduğu, rekabet ve serbest piyasa koşulları nedeniyle söz konusu ürünün, parfüm olarak adlandırılmakla beraber aslında kolonya olduğunun davacı tarafından beyan edilmesine karşın 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’na ekli (IV) sayılı listede 3303.00 pozisyonu içerisinde yer alması nedeniyle özel tüketim vergisi hesaplanmadan satıldığından bahisle cezalı tarhiyatın yapıldığı, uyuşmazlığın çözümünün eşyanın parfüm mü, yoksa kolonya mı olduğunun tespitine bağlı olduğu, davalı idarece bu yönde herhangi bir tahlil yapılmadığı, ilgili meslek kuruluşlarından, veya sektörde faaliyet gösteren benzer firmalardan bilgi istenilmediğinin anlaşılması karşısında, hiçbir inceleme ve araştırma yapılmadan, sadece söz konusu ürünün parfüm adı altında satılmasından hareketle eksik incelemeye dayalı olarak tesis edilen işlemlerde hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle dava konusu işlemlerin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Yeterli ve somut tespitler içeren inceleme raporuna istinaden tesis edilen işlemlerin hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NUN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü ve Yedinci Dairelerince, 2575 sayılı Danıştay Kanunu’na, 3619 sayılı Kanunla eklenen Ek 1. madde hükmü uyarınca birlikte yapılan toplantıda, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca, ”…”, “…” ve “…” adları altında satılan ürünlerin satışlarında özel tüketim vergisi hesaplanması gerektiğinden bahisle 2013 yılının Ocak ilâ Aralık dönemlerine ilişkin olarak re’sen tarh olunan özel tüketim vergileri, Ocak, Şubat, Mart, Mayıs, Haziran ve Ağustos ilâ Aralık dönemlerine ilişkin olarak re’sen tarh olunan katma değer vergileri ile kesilen vergi ziyaı ve özel usulsüzlük cezalarının iptali istemiyle dava açılmıştır.

İLGİLİ MEVZUAT:
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 3. maddesinin (B) bendinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği, vergiyi doğuran olayla ilgisi tabii ve açık bulunmayan şahit ifadesinin ispatlama vasıtası olarak kullanılamayacağı ve iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia eden tarafa ait olduğu kurala bağlanmıştır.
Anılan Kanun’un 134. maddesinin 1. fıkrasında da vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu, 140 ve 141. maddelerinde ise vergi incelemesine başlanıldığı hususunu içeren bir tutanak ve inceleme bitince de, bunun yapıldığını gösteren bir vesikanın nezdinde inceleme yapılana verileceği ve inceleme esnasında lüzum görülen hallerde, vergilendirme ile ilgili olaylar ve hesap durumlarının ayrıca tutanaklar ile tespit ve tevsik olunabileceği, ilgililerin itiraz ve mülahazaları varsa bunların da tutanağa geçirilmesi suretiyle tutanakların bir nüshasının mükellefe veya nezdinde inceleme yapılan kimseye bırakılmasının mecburi olduğu hüküm altına alınmıştır.
4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 1. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde, bu Kanun’a ekli (IV) sayılı listesindeki malların ithalatı veya imal ya da inşa edenler tarafından tesliminin bir defaya mahsus olmak üzere özel tüketim vergisine tabi olduğu, 3. maddesinin (a) bendinde, mal teslimi veya ilk iktisap hallerinde vergiyi doğuran olayın, malın teslimi veya ilk iktisabında meydana geldiği, 4. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde, özel tüketim vergisinin mükellefinin; (IV) sayılı listedeki malları imal, inşa veya ithal edenler olduğu hükme bağlanmış olup, (IV) sayılı listede 3303.00 GTİP nolu “parfümler ve tuvalet suları” ticari isimli (3303.00.90.00.11 pozisyonunda yer alan kolonyalar hariç) ürünler için % 20 oranında özel tüketim vergisi öngörülmüştür.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Vergi sistemimizde, kural olarak delil serbestisi ilkesi kabul edilmiştir. Bu ilkeye göre, vergi idaresi, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetini her türlü delille ispatlama olanağına sahiptir. Defter ve belgeleri usulüne uygun olan mükellefler de ilk görünüş karinesinden yararlanırlar. Bu karineye göre kayıt ve belge düzenine uygun bulunan defter kayıtları ile vesikaların ilgili bulunduğu muamelelerin, aksi kanıtlanmadıkça, gerçek durumu yansıttıkları kabul edilir. Ancak, mükelleflerin vergiyi doğuran olayla ilgili muamelelerinin, iktisadi, ticari ve teknik icaplara veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olana uygun bulunmaması halinde kanıt yükü tersine döner. Yani, bu durumda, muamelelerin gerçek durumu yansıttığının mükellef tarafından kanıtlanması gerekir.
Dosyanın incelenmesinden, vergileri uyuşmazlık konusu olan ”anatomy perfumum”, “afro boom” ve “fua perfume” markalı ürünlerin piyasaya parfüm şeklinde ambalajlanarak tanıtımının ve satışının yapıldığı, ürünün kolonya olduğu yönündeki iddianın ispat külfeti kendisine ait olmasına rağmen davacı tarafından bu yönde herhangi bir kanıtın ileri sürülmediği, esans oranının düşük tutulmasından dolayı ürünün kolonya olduğu yönündeki davacı iddiasının ise ticari ve iktisadi hayatta dayanağının bulunmadığı, bu hususun vergi incelemesini eksik ve yetersiz kılmayacağı ya da yapılan vergilendirmeyi kusurlandırmayacağı, bu nedenle, parfüm olarak satışı yapılan ve kolonya olduğu da ortaya konulamayan ürünün teslimi özel tüketim vergisine tabi olduğundan, tesis edilen işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna ulaşıldığından, aksi yöndeki gerekçeye dayanılarak verilen temyize konu kararın bozulması gerekmiştir.
Öte yandan, bozma kararı üzerine yeniden verilecek kararda, davacı adına düzenlenen vergi inceleme raporlarında tek özel usulsüzlük cezasının kesilmesinin önerilmesine karşın 2 ayrı ceza kesildiği hususunun göz önüne alınması; ayrıca, olayda özel usulsüzlük cezası kesilebilme şartlarının bulunup bulunmadığının da değerlendirilmesi gerektiği tabiidir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin kabulüne,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Daireye gönderilmesine,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13. maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere, yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 22/03/2023 tarihinde kesin olarak oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Temyiz başvurusu, davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca, ”…”, “…” ve “…” adlı ürünlerin özel tüketim vergisi hesaplanmadan satıldığından bahisle re’sen tarh olunan bir kat vergi ziyaı cezalı özel tüketim ve katma değer vergileri ile kesilen özel usulsüzlük cezalarına karşı açılan davada, işlemlerin iptali yönünde verilen kararın bozulması istemine ilişkindir.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 3. maddesinin (B) bendinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olup, dosyanın incelenmesinden, davacı hakkında düzenlenen inceleme raporunda, uyuşmazlığa konu ürünün içeriği ve niteliğinin araştırılmasına yönelik herhangi bir incelemenin yapılmadığı görüldüğünden, temyiz isteminin reddi gerektiği oyu ile, karara katılmıyorum.