Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2020/496 E. , 2023/1168 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/496
Karar No : 2023/1168
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına
… Gümrük Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından yatırım teşvik belgesi kapsamında … tarih ve … sayılı serbest dolaşıma giriş beyannamesi muhteviyatı eşyaya ilişkin olarak yapılan ek tahakkuk ile karara bağlanan para cezasının 7143 sayılı Kanun’un 3. maddesinin 1. fıkrası kapsamında yapılandırılması talebiyle yapılan başvurunun, aynı maddenin 2. fıkrasının (b) bendi kapsamında yapılandırılmasına vaki itirazın reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; olayda, davacı adına yapılan ek tahakkuk ile karara bağlanan para cezasını iptal eden mahkeme kararına yönelik temyiz isteminin kabulü suretiyle kararı bozan Danıştay Yedinci Dairesi kararının düzeltilmesi isteminin reddine dair karar üzerine Mahkemelerince bozma kararına uyularak 16/07/2018 tarihinde davanın reddine karar verildiği, kararın düzeltilmesi isteminin reddine dair kararın davacıya 04/04/2018 tarihinde tebliğ edildiği, davacı tarafından 17/08/2018 tarihinde 7143 sayılı Kanun’dan faydalanmak amacıyla davalı idareye müracaat edildiği, 7143 sayılı Kanun’un 7. maddesine göre, alacağın tespitinde esas alınacak son kararın, Kanun’un yayımı tarihinden önce taraflardan birine tebliğ edilmiş olan en son karar olduğu, olayda, Kanun’un Resmi Gazete’de yayım tarihi olan 18/05/2018 tarihinden önce tebliğ edilmiş son kararın, Danıştay Yedinci Dairesinin kararın düzeltilmesi isteminin reddine ilişkin kararı olduğu anlaşıldığından, Kanun’un 3. maddesinin 2. fıkrasının son cümlesi hükmü uyarınca, verilen son kararın bozma kararı olması ve 1. fıkra hükmüne atıf yapılması nedeniyle yapılandırılacak tutarın hesaplanmasında 1. fıkra hükmünün uygulanması gerekirken, davalı idare tarafından 3. maddenin 2. fıkrasının (b) bendine göre hesaplama yapılmasında hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından uyuşmazlıkta yargı yerince verilen son kararın idare lehine verilmiş olan bozma kararı olduğu ve bu kararla aslında idari işlemin tasdik edildiği, bu nedenle Kanun’un 3. maddesinin 2. fıkrasının (b) bendi uyarınca (tasdike ilişkin) hesaplama yapıldığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 28/02/2023 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.