Danıştay Kararı 7. Daire 2020/3917 E. 2023/1053 K. 27.02.2023 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2020/3917 E.  ,  2023/1053 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/3917
Karar No : 2023/1053

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: … Turizm İthalat İhracat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi hakkında düzenlenen vergi inceleme raporunda, adı geçen şirketin paravan olarak kullanıldığı ve ithal edilen araçların organizasyon kapsamında bu şirket üzerinden satılmak suretiyle özel tüketim vergisi matrahlarının aşındırıldığının tespit edildiğinden bahisle, 2013 yılının Ekim dönemi için re’sen tarh edilen özel tüketim vergisi ve hesaplanan gecikme faizinin tahsili amacıyla söz konusu aracı ithal eden davacı adına müteselsil sorumlu sıfatıyla düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; olayda, davacı tarafından ithal edilerek … Araçlar Sanayi ve Ticaret Limited Şirketine satılan … şasi numaralı aracın bu şirket tarafından kime satıldığına dair herhangi bir tespit yapılmadığı, ,,, Otomotiv Gayrimenkul Ticaret ve Pazarlama Limited Şirketi tarafından 12/09/2013 tarihinde … Turizm İthalat İhracat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketine yapılan satış sonrasında vergi ziyaına sebep olunduğu ileri sürülmüşse de, özel tüketim vergisi matrahının aşındırılmasında herhangi bir etkisinin bulunduğuna dair tespit yer almadığından, davacının organizasyon içinde bulunduğunun somut olarak ortaya konulamadığı, ayrıca özel tüketim vergisinin ilk iktisap ile doğduğu, ilk iktisabın ise kayıt ve tescil ile gerçekleşeceği, davacının motorlu aracı satmak üzere ithal ederek satışını gerçekleştirdiği, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 11. maddesinin 3. fıkrası ile Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 13. maddesinin 3. fıkrasında yer verilen düzenlemelerin vergi matrahının aşındırılması faaliyeti içerisinde yer alan şahış/şirketlere ilişkin olduğu dikkate alındığında, özel tüketim vergisinin aşındırılması hususunda dahli bulunmayan davacının iddialarının “borcum yoktur” kapsamında değerlendirilmesinin icap ettiği gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NİN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 27/02/2023 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.